Wiec pomodl sie i wyspij.
Jutro bedzie nowy dzien.

Dlatego skonsultuj ten swój mętlik ze specjalistą, co najmniej z psychologiem.

kontaktowałem się ale zawsze jakoś te terapie mnie jeszcze bardziej rujnowały

zukam namiętną kobietę
aby mieć dużą podnietę
wpatruje się w każdy jej urok
kierując ciągle w nią wzrok
chciałbym aby była to wielka miłość
pomijając z tego jakąś płodność
bynajmniej nie szukam łapczywie
napewno nie w żadnym podrywie
myślę, że jestem dość seksi
aby nie mieć żadnych refleksji
we mnie pewność siebie dość duża
zagnieżdżona u mojego podnóża
czekam na to jedne spotkanie
a nie na jakieś uwikłanie
zabarwione pewnym uniesieniem
ale napewno żadnym przewyzszeniem
i po co się kobieto tak starasz
i tak w mych oczach przegrasz
jesli będziesz cały czas tak natarczywa
albo bedziesz szukać jakiegoś pozytywa
działaj w swej prostocie spontanicznie
zanim się to wszystko zacznie
a zacząć się może w każdej chwili
napewno o to nie będziemy się bili
w tej namiętności dość dużej
wiedz, że będzie coraz dłużej
kobieto, ty istoto ognista
pełzająca i bardzo krwista
żegnam cię w wielkim odosobnieniu
i w nie znacznym uniesieniu

płynę po tajemnicach życia
bez żadnego przykrycia
widzę te namoknięte istoty
nie mające żadnej prostoty
widzę ich marności życia
które tuszują dla zakrycia
tracą sens życia doczesnego
nie mając nic własnego
popatrz na ten piekny świat
tak jak na pachnący kwiat
dlaczego nie chcesz żyć
i nie musisz się z tym kryć
wiem o tym dobrze koleżanko
dlatego daję ci manko
sięgnij wzrokiem hen daleko
bo masz pod nosem tylko mleko

Jak długo trwały? Ile razy korzystałeś z takiej pomocy?

pierwsza, kilka wizyt ale tam mnie chyba nie rozumiano i dałem sobie spokój. Druga wizyta, tam pani mnie bardzo rozumiała, ale powiedziała że wyjście z tego marazmu będzie bardzo trudne i wymagać bardzo wielu wizyt. Później jakoś załączyło mi się negatywne myslenie co spowodowało, że nie miałem motywacji na to aby chodzić a przede wszystkim sił. Postanowiłem wyjść z tego świata i wszedłem w swój świat marzeń. Jednak zrozumiałem, że trzeba wyjść do ludzi ale mi to nie wychodziło, bo tak uważam, mam inne myślenie inne spojrzenie na świat. Zacząłem tęsknić za światem

I miala rację. Taka terapia trwa co najmniej dwa lata, ale warto. Warto, bo jest światełko w tunelu, a nie robiąc nic, nie masz żadnego.

tylko ja nie wiem czy dam radę tyle lat chodzić. Niekiedy mnie dopada jakaś niemoc i nie miał bym sił tam pojechać (20 km).

W takim razie poproś kogoś o pomoc. Poproś, aby Cię mobilizował, a nawet zmusił.

u mnie nie ma za bardzo kto. Jakby się dowiedzieli to by zaraz szemrali źle na mój temat. Zresztą i tak stoję dla nich na przegranej pozycji, bo inaczej się zachowuję niż każdy, mam zupełnie inne myślenie. Miewam chwile wielkie ale i marne, że nawet nie wiem co dalej robić. Mam swój świat, dlaczego bo jestem osobą inteligentna i wiem że życie dla mnie w tym świecie kończyłoby się porażkami. Ja tworzę swój świat, świat samotnika, bo wtedy wiem że nic mi nie grozi.

A przypadkiem nie jest tak, że ludzie z Twojego otoczenia tak się zachowują, bo nie mają pojęcia z jakimi problemami się borykasz? Odbierają Cię tak, jak Ty sam chcesz. Jesli sie ptworzysz przedkimś z najbliższych, na pewno Ci pomoże.

ja już wiem jak to działa. Zaczęło się w szkole i trwa dalej. Zawsze starałem się to zmienić. Druga sprawa ja mam kilka zdolności, których mało kto ma. Kolejna sprawa zawsze mężczyźni byli w głównej mierze tacy do mnie dziewczyny zawsze były miłe

a więc jak to (co?) działa?

1. W jaki sposób się zaczęło?
2. Jak starałeś się zmienić? W jaki sposób?

Czyżbyś uważał, że to z zazdrości o te (jakie?) zdolności ludzie tak się zachowują?

1. Jacy byli mężczyźni w stosunku do Ciebie?
2. Jak dzisiaj odnoszą się do Ciebie dziewczyny/kobiety?

Wizyty u psychologa czy psychiatry niewiele dadzą.
Bo jeśli tobie dzisiaj jest dobrze, jutro będzie źle, a po jutrze znowu będziesz w dobrym nastroju, i jak jednego dnia wszystko ci pasuje, a kolejnego już ci nic nie pasuje.
To przy czymś takim trzeba najpierw kilka lat izolacji żeby dowiedzieć sie o co ci tak naprawde chodzi.
I dopiero wtedy można iść do psychologa