Temat został szeroko omówiony i zaprezentowano Ci przeróżne argumenty. Zignorowałeś wszystkie, a obecnie kolejny raz uciekasz od zadanych Ci pytań.

Aha... Forum to nie jest blog, więc nie dziw się, że Twoje posty blogowego typu są wyrzucane do kosza.

Kto odpuszcza grzechy, Duch Święty czy człowiek?

Uważasz, że ten temat był typu blogowego?
Nie miałem wyjścia, umieściłem go na blogu bo został usunięty

Kiedy wreszcie zrozumiesz, że odpuszczenie grzechów wymaga żalu za grzech i postanowienia poprawy. Trzeba chcieć się zmienić.

Spróbuję Ci przedstawić jak ja widzę to wasze podejście do spowiedzi. Miesiąc temu postanawiałem sobie, że będę lepiej żył,że rzucę palenie, będę pił mniej alkoholu, przeproszę się z moją żoną itd. Staję przed konfesjonałem i wygląda na to, że znów wyszedłem na wała bo nic z tego nie wyszło. znowu mi jest przykro, że jestem takim wałem. Widzisz to nie jest skrucha tylko zraniona moja pycha. Ja w ostatnim czasie mam inne podejście do spowiedzi. Przed spowiedzią nie próbuję silić się na skruchę, bo wiem, że prawdziwa skrucha jest darem od Boga. Przeżyłem kilka razy prawdziwą skruchę ale wiem, że ją dostałem od Boga, bo ja sam do takiej skruchy nie byłbym zdolny. W konfesjonale nie postanawiam poprawy, bo wiem, że jak Bóg mi nie pomoże to nic z tego nie będzie. Staję przed Bogiem i oddaję mu swoje przywiązanie do grzechu. Oddaję Mu to co najbardziej mnie zniewala i z kilku poważnych nałogów mnie wyzwolił.

I nie mówiąc słów: "wiecej grzechów nie pamiętam, za wszystkie szczerze żałuję, postanawiam sie poprawić..."otrzymujesz rozgrzeszenie?

Na końcu spowiedzi mówię "Jezu przebacz mi" i to wszystko. Dostaję rozgrzeszenie jak do tej pory.

Jeśli spowiadasz się u proboszcza, który uznał, że jesteś chory, to zrozumiałe, że otrzymujesz rozgrzeszenie. Osoby chore nie mają rozeznania grzechu. Jeśli spowiadasz się u innego księdza, najprawdopodobniej tez poznał chorobę.

Zapewne odmawiasz codziennie Modlitwę Pańską i wypowiadasz słowa: przebacz nam nasze winy, jako i my przebaczamy naszym winowajcom. Jakim prawem prosisz o przebaczenie skoro nie pojednałes się z żoną? Zapewniasz Boga, że przebaczyłeś a jak to sie ma do stanu faktycznego? Spowiedź bez wcześniejszego przebaczenia z serca bliźniemu jest nieważna, a Komunia świętokradzka.

Nie ma spowiedzi bez postanowienia poprawy.

Jeśli nie ma postanowienia poprawy, to jest postanowienie trwania w grzechu. Nie ma stanu pośredniego.

Jeśli uczestniczysz w spowiedzi, to musi się to odbywać na zasadach znanych Tobie i spowiednikowi. Nie można pewnej części wypowiadać na głos (grzechy), a drugiej części przemilczeć (nie postanawiam poprawy). Sens sakramentu jest taki, że się mówi, to co ma sie w sercu, niczego nie zatajając.
Powiedz spowiednikowi to co napisałeś "nie postanawiam poprawy, bo wiem, że jak Bóg mi nie pomoże to nic z tego nie będzie"

Spowiedź to rozmowa grzesznika z Bogiem. Kapłan jest tylko narzędziem. Warunki o których piszesz nie mają uzasadnienia w piśmie świętym.Widocznie moja szczerość Duchowi Świętemu wystarcza, bo rozgrzeszenie dostaję.W ciągu ostatniego roku spowiadałem się w ten sposób około dziesięciu księżom i nigdy nie miałem problemu.

Owszem, kapłan jest tylko narzędziem, ale nie do tego, aby go okłamywać.

Słowa rozgrzeszenia, które słyszysz od spowiednika, są ważne tylko w sytuacji szczerego wyznania grzechów i dopełnienia całej reszty warunków spowiedzi.
W innej sytuacji, spowiedź jest świętokradcza.

Jak Bóg mi przebacza to co Ci do tego?

Potrzebujesz lekarza psychiatry. Jesteś chory. I nie jest to złowsliwość z mojej strony, a troska.

Jedyne słowa przebaczenia jakie słyszysz, to słowa spowiednika, którego oszukujesz. W tej sytuacji nie mają one znaczenia.

Nie mów fałszywego świadectwa. Kłamstwo jest grzechem, nie możesz dostąpić odpuszczenia grzechów, w momencie w którym się go dopuszczasz. A taki moment następuje w momencie okłamywania spowiednika.
Nie dotrzesz do prawdy poprzez kłamstwo. Nie pozbędziesz się grzechu, chcąc w nim pozostać.

5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu - jeśli to tylko możliwe powinniśmy naprawić wszystkie popełnione grzechy. Przeprosić wszystkich, których obraziliśmy, lub skrzywdziliśmy. Powinniśmy postarać się, aby na przyszłość nie popełniać owych grzechów, choć jest to bardzo trudne.

Piaty warunek dobrej spowiedzi. Mam pytanie czy wszystkie warunki dobrej spowiedzi trzeba spełnić, żeby spowiedź była ważna czy tylko niektóre? Wielokrotnie tutaj kłamliwie mnie oskarżano, a to podchodzi pod paragraf z dekalogu. Jak dotąd nikt z Was mnie nie przeprosił a to jest piąty warunek dobrej spowiedzi. W związku z tym czy wasza spowiedź była ważna czy nie?

A ci księża wiedzieli ze nie spełniasz warunków spowiedzi?