choć przez chwilę czułem życie !
Cóż z tego, skoro teraz klęczę … ,
w cierpieniu na jego zgliszczach …

Ustało serce …,
w pogoni za czymś co nie istnieje …
a sił brak !
Trzymałem tak długo na dłoni,
aż tęsknota przeżuła ostatni kęs.

jako dzielny werter idę dalej
częstoć nie zrozumiany
jakby z innego świata
czuję się ciągle połamany
a życie mną pomiata
nikt mnie nie zrozumie
bo nikt nie wiele umie
szemram ciągle do siebie
a żyć trzeba bo nie warto
się poddawać,
muszę walczyć ze złem okrutnym
z wielkim egoizmem tego świata
bardzo rozległym
ganiać cwaniaków tego świata
egoistów strasznych
wiedzcie że ja jestem prywatnym człowiekiem
przez was egoistów

poznałem takiego prywatnego pielgrzyma filozofa, który mówił że trzeba iść na żywioł, nie myśleć o jutrza. Starszy gość i ma tyle racji, prawdziwy kolega. On prywatnie chodzi, nigdy z ludzmi bo uważa że ludzie są za bardzo egoistyczni. Też robię się prywatnym człowiekiem

Człowiek nie jest samotną wyspą i kiedy odizoluje się od innych jest nieszczęśliwy. To widać po Twoich postach. Dlatego będę powtarzać: idź do psychologa.

Tylko dokąd cię ta samotna droga zaprowadzi? Co ci da ta samotność, ta izolacja ?
Trafiłeś na jakiegoś dziwaka, który nienawidzi ludzi. Jeżeli chcesz nienawidzić ludzi, to tak jakbyś nie uznawał miłości. Miłości którą przykazał nam Jezus Chrystus, by kochać bliźniego, jak siebie samego. Zamykanie się na drugiego człowieka jest zamykaniem się na miłość, na dobro, na wiarę.
Owszem, są ludzie źli prowadzeni przez złego ducha, co wywołują w nas niechęć do siebie. Są również ludzie dobrzy, którzy idą przez życie z wiarą. Ci ludzie są nam niejednokrotnie pomocni, pomocni swoją dobrą radą, ciepłym słowem, swoją obecnością. Ludzie źli, są to osoby kiedyś tam w życiu poranione i nie potrafią odnaleźć dobra. Odnaleźć dobro to: odnaleźć Boga, wiarę, otworzyć się na drugiego człowieka, być dla drugiego człowieka wsparciem, przyjacielem. To właśnie tacy ludzie jak twój przyjaciel pielgrzym są egoistami. Nie przyjmuj takich egoistycznych nauk. Tyle jesteśmy warci, ile dobra możemy dać drugiemu człowiekowi. Dobro dawane zawsze wraca do nas. Tylko egoista obnoszący się pychą, może robić się prywatnym człowiekiem. Prywatnym człowiekiem możesz się stać, ale czy będziesz mógł nazywać się dzieckiem Bożym ?

wiem, że są też dobrzy ludzi ale ja jestem juz przewrażliwiony niedobrymi ludzmi, zmęczony jestem życiem okrutnie.

tak tylko można mówić. Jak pożyjesz z agresywnymi, nerwowymi i czepiającymi się nie wiadomo ludzmi to zrozumiesz drugiego człowieka. Prywatny człowiek jest otwarty na dobrych ludzi a zamknięty na złych (agresywnych, obrażających itp.). Jak chcesz brnąć przez to bagno agresywnych ludzi to tak, może jesteś silna to przetrwasz . Nie myśl przez pryzmat swojej osoby, nie każdy odczuwa jak ty, pamiętaj o tym.

[quote="wybrana"][quote="zenon52"]Tylko egoista obnoszący się pychą, może robić się prywatnym człowiekiem. Prywatnym człowiekiem możesz się stać, ale czy będziesz mógł nazywać się dzieckiem Bożym ?[/quote

tylko zrozum tego człowieka on ma 84 lata, dożyj tego. On swoje przeżył. To właśnie ten człowiek mi bardzo pomógł, był bardzo życzliwy do mnie (zresztą dużo ludzi było życzliwych do mnie). T

po drugie teraz dużo samotnych opuszczonych ludzi, którzy nie spotykają się z innymi bo się boją skrzywdzenia. Wiem, że wielu miało piękne życie i tego nie rozumie, szkoda.

To bardzo przykre że mając 84 lata nadal tkwi w swojej złości, że nie odnalazł wiary i Boga.
Nie myśl, że wszyscy ludzie są od dziecka szczęśliwi, a tylko ty jesteś taki biedny i skrzywdzony. Nawet sobie nie wyobrażasz jak wielu ludzi spotykają wielkie tragedie. Wyobraź sobie, jak rodzic patrzy na swoje umierające dziecko na raka. Musi patrzeć na jego cierpienie a później pogodzić się z jego śmiercią. Wyobraź sobie jakie cierpienie przechodzą rodzice niepełnosprawnego od urodzenia dziecka i jakie cierpienie przechodzi to dziecko. Mojej kuzynki syn miał postępujące odklejenie siatkówki, tracił wzrok, a w wieku 10 lat utracił go całkowicie. Piękny młodzieniec który ma psa przewodnika ale samodzielnie jeździ po całej Polsce - bierze udział w grach w kręgle. Ty jesteś sprawny, zdrowy a się po prostu nad sobą rozczulasz. Nie myśl, że życie innych ludzi to same superlatywy. Ludzie przeżywają ogromne tragedie. Tysiące dzieci wychowują się w domach dziecka, bo albo stracili rodziców, albo rodzice się ich wyrzekli. Nasze życie na ziemi, to nie pełnia szczęścia. Jest one zaledwie maleńkim epizodem, maleńkim początkiem życia wiecznego. To do życia wiecznego mamy podążać. To nasze zbawienie jest naszym celem. Chcesz być szczęśliwym, to możesz to szczęście osiągnąć, jak nie w tym życiu, to w drugim życiu na pewno. Ciesz się z tego co masz, bo masz naprawdę dużo. Doceń to i staraj się być szczęśliwym.

Może Zenon nie dał rady spełnić tych wszystkich zakazów i nakazów, które narzuca społeczeństwo rodzina i religia?

Robek i znów jestem zachwycona twoim wpisem.

ja jestem ogólnie zadowolony z życia ale nie mogę stać w miejscu. Wiem, że ma sprawy do poprawienia. Wiem, że moja sytuacja jest dużo lepsza od wielu ludzi. Mam wiele uzdolnień, wiele rzeczy osiągnąłem dzięki ciężkiej pracy. Spotkałem wielu ludzi którzy mi pomogli (myslę, że wielu ja pomogłem). To nie jest tak, że nie spotykam się z ludzmi. Spotykam się ale spontanicznie, nie utrzymuję stałych kontaktów, dlaczego? Ogólnie jestem osobą dobrą dla innych ale zdarzają mi się niekiedy zawieszki myślowe, potrafię się wyłączać na jakiś czas. Wielu ludzi uważa to za olewanie kogoś a tak nie jest. Potrafię np coś włożyć gdzieś a póxniej szukać pół dnia albo coś robić i wyłącza mi się umysł na jakiś czas i coś spiernicze, albo jak oglądam mecz, patrze 20 min a po jakimś czasie 30 i wiem co sie działo. Te luki myślowe nie są do zniesienia dla wielu ludzi bo oni wysoko mnie uważają (mają ku temu powody, mam spore uzdolnienia), i nie wierzą w moje wady. W każdym razie dziekuję za wpisy

No więc skoro jesteś tak zachwycona tym co napisałem
To sie zastanów, czyja jest to wina.
Czy to przez Zenona, który temu wszystkiemu nie podołał.
Czy może jednak to wina religii? bo przecież jakby religii nie było, to Zenon by sobie żył po swojemu, no ale niestety! religia istnieje.

myslę, że za bardzo krytykujesz człowieka a co gorsza go praktycznie nie znasz. To jest przykre ale prawdziwe, szkoda