Ciekawe – 17-letni, świadomy młody człowiek acz ateista, powinien być według Ciebie targany siłą przez wierzących rodziców na katechezę, aż do dnia 18 urodzin? 😉

Takie są przepisy. Zwróć się z tym do MEN.

No... z tego wychodzi, że księża nie powinni głosić kazań, bo kazanie to wszak też rodzaj wykładu. Nie wiem, co w takim razie powiedzieć o liturgii, a o trydenckiej to już w ogóle.

Ale owszem, zgadzam się z Mistrzem, esencją studiów jest laborka. : )


Dlaczego nie? : PPP


Przecież to jest nieprawda. Co więcej, takie podejście jest niebezpieczne, bo jeśli dzieciak będzie grzeczny, to wyjdzie niesamodzielny ciapciak, a jeśli niegrzeczny, to jak się wreszcie urwie i w kurs pójdzie, to go może nawet w worku przywiozą.


Być może więc rodzice nie powinni przy chrzcie zobowiązywać się. Chociaż... naprawdę w wierze? Nie w wierze katolickiej konkretnie? To może się zobowiążę. : ]

A to ciekawostka – bardzo proszę o wskazani mi przepisu, który stwierdza, iż "wierzący rodzice powinni targać na katechezę 17-letniego, świadomego młodego człowieka acz ateistę, aż do dnia 18 urodzin". 😉😁

Niekoniecznie kazanie jest wykładem. Wykład wykładowi tez nie jest równy. Jeśli jest porywajścy, można go postawić na równi z doświadczeniem.
A liturgia to nie nauczanie a mistyka, przeżycie.
A propos liturgii. Dzisiaj była na liturgii u grekokatolików (Boże Narodzenie w obrządku wschodnim). Można ją poniekąd porównać z trydencka, gdyż odprawiana w języku ukraińskim, z którego Polak niewiele zrozumie. Przeżycie natomiast niesamowite. Ja akurat rozumiem dość dużo, ale dlatego, że nie był to mój pierwszy raz.
I tak samo jest z trydencką.

Bo zostanie Ci taki grymas na starośc

Bzdura.

Napisałam celowo w wierze nie dodając w jakiej, gdyż nie tylko katolicy chrzczą dzieci.

A kto mówi o targaniu? To jest ich wybór mimo, że zobowiązali się na chrzcie dziecka do jego wychowania w wierze.

Ja w pytaniu, które Ci zadałem, a na które to Ty odpowiedziałaś mi odesłaniem do jakiś tajemniczych przepisów, mających sankcjonować materię mojego pytania. 😉

Dowiem się zatem co zacz? 😉

Małgosi się doprawdy musiały linki pokićkać, gdyż zalinkowana strona nie daje postulowanej przez Ciebie afirmatywnej, usankcjonowanej prawnie odpowiedzi na moją prośbę 😥

Dla przypomnienia: bardzo proszę o wskazani mi przepisu, który stwierdza, iż "wierzący rodzice powinni targać na katechezę 17-letniego, świadomego młodego człowieka acz ateistę, aż do dnia 18 urodzin". 😉

Naucz się czytać ze zrozumieniem.
viewtopic.php?p=937407#p937407
Mowa jest o życzeniu:
viewtopic.php?p=937410#p937410
Zawsze je można wycofać, również pisemnie.

Szczerze obawiam się że w tej dyspucie to Małgosia nie przeczytała ze zrozumieniem tego co do niej z początku napisałem. 😉
Już śpieszę z wyjaśnieniem:

Zadałem Ci bardzo konkretne pytanie o treści: "17-letni, świadomy młody człowiek acz ateista, powinien być według Ciebie targany siłą przez wierzących rodziców na katechezę, aż do dnia 18 urodzin?"

Ty odpowiedziałaś ni mniej ni więcej jak: "Takie są przepisy. Zwróć się z tym do MEN."

Prawdziwie zaciekawiony jakież to przepisy nakładają na rodziców rzeczoną powinność postanowiłem dopytać: A to ciekawostka – bardzo proszę o wskazani mi przepisu, który stwierdza, iż "wierzący rodzice powinni targać na katechezę 17-letniego, świadomego młodego człowieka acz ateistę, aż do dnia 18 urodzin".

Po pewnym czasie uzyskałem odpowiedź na powtórzone pytanie w formie linku do Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej, które to niestety w żadnym razie "nie daje postulowanej przez Ciebie afirmatywnej, usankcjonowanej prawnie odpowiedzi na moją prośbę"

Cóż, domyślam się że cały ambaras wynikł z niechlujstwa intelektualnego z Twojej strony oraz ze stosowaniu jakiś dziwacznych skrótów myślowych, ale racz Małgosiu chociaż zachować na tyle taktu by po wszystkim nie imputować interlokutorowi problemów z czytaniem ze zrozumieniem. 😉 Musisz być czasem przygotowana na to, iż współrozmówca jednak zechce się doszukać jakiejkolwiek konsekwencji i sensu w Twoich słowach. 😉 😁

Chłopie, jeśli ów 17 letni ateista jest wychowywany przez wierzącą rodzinę, to nadal ta rodzina ma nad nim władzę, bo w świetle prawa nie jest on pelnoletni. I niech się dogaduje z ową rodziną, z rodzicami. Napisałam przecież, że w każdej chwili owo życzenie katechezy można odwołać, pisemnie. Prawo jest prawem i jesli w świetle prawa rodzice nie odwołają wcześniej złożonego na pismie życzenia, taka lekcja dla owego ateisty jest obowiązkowa.
Nie zarzucaj mi braku czytania ze zrozumieniem, bo Ty próbujesz dyskutować z prawem. Ja to prawo znam i ono mnie obowiązuje. Mogę jedynie zaproponować rodzicom rezygnację z katechezy, ale zmusić nie mogę, ani nie mogę podjąć za nich decyzji. Dopóki takiej rezygnacji na pismie nie będę miała, ów 17 letni ateista będzie miał nieobecności w dzienniku, jesli samowolnie będzie je opuszczał. Katecheta odpowiada głową za uczniów powierzonych jego opiece.

Droga, Wielce Szacowna Babo, 😉



Ach Małgosiu, Małgosiu – racz zauważyć, iż nie pytałem się czy mogą go zmuszać tylko czy według Ciebie powinni. Doprawdy czy to tak trudno skupić się na kilka sekund i przeczytać uważnie te 23 słowa? (emotkę na końcu możesz sobie darować jeśli to ułatwi/przyśpieszy proces):

17-letni, świadomy młody człowiek acz ateista, powinien być według Ciebie targany siłą przez wierzących rodziców na katechezę, aż do dnia 18 urodzin? 😉

Kwestia tego czy mogą to zupełnie oddzielne zagadnienie. 😉



Widzisz, problem polega na tym, iż nigdy z prawem tutaj nie dyskutowałem, a jedyne pytałem się o Twoją opinię co Ty przez niechlujne przeczytanie mojej wypowiedzi za dysputowanie z prawem uznałaś.
Ładnie to tak Małgosiu?😁😁😁

W szkole mogłoby być kulturoznawstwo i religie jako część poznawanych kultur. Natomiast samo wkuwanie treści wierzeń w różnych religiach, czyli czegoś, co w większości lub w całości uważa się za zmyślone lub po prostu nieprawdziwe, ma bardzo wątpliwy sens.

Religioznawstwo to szeroka dziedzina, włącznie z historią tych treści religijnych oraz ich przenikaniem się. Kilkanaście godzin lekcyjnych wystarczyłoby na poznanie różnych ważnych religii i form religijności. Natomiast cały taki przedmiot, jak religioznawstwo, będzie miał efekt odwodzący od dominującej religii, głównie do ateizmu. Nie mam co do tego wątpliwości.


Słyszałeś o takiej kulturze, w której rodzice nie wychowują dzieci do wiary w swojej religii? Ten sam argument można użyć, aby ludzie przestali wpajać dzieciom przekonania, które uważają za słuszne. Niech dzieci same wybierają, a my im tylko przedstawmy opcje.

Eksperymenty społeczne to też niedobry pomysł, a przynajmniej wymagający daleko idącej ostrożności.

Owszem, decyduje. Powinien mieć jednak świadomość, że nie ma możliwości faktycznego zdecydowania o tym, jaką religie wyznaje jego dziecko. Może co najwyżej zmusić je do udawania, że wyznaje tę samą, co on, tudzież uniemożliwić otwarte praktykowanie innej.

Zdolność do przyjęcia do wiadomości faktów, tego, co komunikuje dziecko, jest kluczowa na każdym etapie wychowania, jak można nie zdawać sobie z tego sprawy?




Nie użyłem żadnego argumentu za czymkolwiek, a juz na pewno za jakimiś ekperymentami,wskazałem jedynie na to, o czym piszę wyżej w odpowiedzi do Małgosii. Wychowując dziecko wedle swoich przekonań w społeczeństwie pluralistycznym, gdzie styka się ono z różnymi wzorcami, rodzic musi mieć świadomość dość cienkiej granicy między wychowywaniem na członka danej grupy religijnej, a wpychaniem młodego człowieka w nieautentyczność.



Chcesz powiedzieć, że wiedza faktycznie prowadzi do ateizmu?

A dlaczego zależy Ci tak bardzo na moim zdaniu? Moje zdanie, które możesz uznać za nieobiektywne, nie ma tu nic do rzeczy. To rodzice w swojej wolnej i nieprzymuszonej woli decydują w ważnych dla wychowania kwestiach. Ja szanuję każde ich zdanie i nie dyskutuję z nim. Nie wchodzę w to co powinni, a czego nie. Każdy powinien sam decydować o swoich powinnościach.
j.w.
---------------------------------------------------

Nie znaczy to, że muszą zgadzać się i ulegać owym komunikatom. Nie znaczy nawet, że powinni. To, co na pewno powinni, to reagować na takie sygnały i na pewno nie siłą.

A kto powiedział, że wychowanie to łatwa sztuka?