W przypisie do Psalmów Marcin Luter napisał, że Bóg zanim stał się Bogiem, wpierw był szatanem.
Tą myśl rozwinął filozoficznie Hegel.
A potem Darwin wyłożył na płaszczyźnie biologicznej jako ewolucja.

Absurd, żeby ze zwierzęcia kierującego się instynktem, istoty niższej powstał, rozwinął się człowiek duchowy, mający rozum, pamięć i wolną wolę.
Człowiek żyjący zmysłowo, pożądaniami ciała może stać się i staje zwierzęciem, ale inteligentnym zwierzęciem zwanym bestią.

Nasiono dębu jest zaprogramowane - stała - tak, że rozwija się zgodnie z programem i staje się dębem. Piękno stworzenia ukazuje zróżnicowanie, nie ma identycznych dębów, ba nawet nie powtarzają się liście, choć każdy z nich wygląda na liść dębu.

Ewoluuje tylko myśl człowieka pysznego z prawdy w stronę kłamstwa. Zmienna w zależności od stanu samopoczucia, pogody, chwilowej słabości lub określonego interesem celu.

Moim celem jest Pokój, Jedność i Miłość na tym świecie. Rzeczywistość bez Prawdy zwiemy piekłem.

To, co jest prawdą o łasce, jest też prawdą o Bożej wierności i prawdzie. Na zewnątrz Jego łaska wydaje się tylko gniewem, jest tak głęboko ukryta jak pod dwoma grubymi skórami. Nasi przeciwnicy oraz świat potępiają ją lub unikają jak plagi albo jak Bożego gniewu. Nasze uczucia co do niej nie są inne.

Prawdziwie pisze Piotr (2P 1:19), że Słowo jest jak lampa świecąca w ciemnym miejscu. Z całą pewnością jest to ciemne miejsce! Boża wierność i prawda zawsze musi najpierw stać się wielkim kłamstwem, zanim stanie się prawdą. Świat nazywa tę prawdę herezją. I my także ciągle jesteśmy kuszeni do wiary, że Bóg nas porzuci lub nie dotrzyma słowa. W ten sposób w naszych sercach staje się kłamcą. W skrócie, Bóg nie może być Bogiem, jeśli najpierw nie stanie się diabłem. Nie możemy iść do nieba, jeśli najpierw nie pójdziemy do piekła. Nie możemy stać się dziećmi Boga, jeśli najpierw nie staniemy się dziećmi diabła. Wszystko co Bóg mówi lub robi, najpierw diabeł musi powiedzieć lub zrobić. I nasze ciało się z tym zgadza. Dlatego to właśnie Duch jest Tym, który oświeca i naucza nas Słowa, abyśmy wierzyli inaczej. W ten sam sposób kłamstwa świata nie mogą stać się kłamstwami, jeśli najpierw nie stały się prawdą. Bezbożni nie mogą iść do piekła, jeśli najpierw nie poszli do nieba. Nie stają się dziećmi diabła, jeśli najpierw nie byli dziećmi Boga.

I o czym to świadczy?
Bo święty Augustyn wysunął z tego dokładnie odwrotny wniosek niż Ty, choć jeszcze kilkanaście wieków brakowało do Darwina

Szok! Kto tak wierzy...?....Katolicy...?

Zmyslowa , pozbawiona Ducha bestia, o ktorej napisal kooool , mialaby byc obdarzona "dusza" i w ten sposob stac sie podobienstwem i obrazem Boga...?

W takim razie człowiek może nawet zabić w sobie duszę w jakiś sposób, ten Boży obraz w nas, jednak, czasem pewne okoliczności mogą sprawić iż dusza jest wskrzeszona jak w przypadku Rudolfa Höss.

Możesz wyjaśnić o jakim "wskrzeszeniu duszy" mówisz względem Höss'a?

Masz na myśli jego cyrk z "powrotem do Kościoła"?

Kiedy wyspowiadał sie i przyjął komunię, płakał bardzo i szczerze.

To było raczej szczere, on wiedział iż tak czy tak nie uniknie kary śmierci.

Nie wiem jak Ty, ale ja w jego zbrodniczym łbie nie siedziałem i nie wiem na co liczył wilk przyparty do muru.

Człowiek należy do świata zwierząt według ciała / biologii / fizjologii. Masz duchowe i niematerialne ciało Ado? Ale wierzymy iż Bóg obdarzył duszą tą materię ciała. Człowiek jest zmysłowym stworzeniem. Ale ma także duszę która sprawia iż jest w stanie panować nad instynktami i nie być jak inteligentne zwierzę, bestia, ale jest w stanie wznieść się na wyżyny metafizyki.

Kiedyś podałam Ci pewien przykład w naszej dyskusji, wraz z fragmentem książki, ten esesman, jego czyn, to było jak inteligentne zwierzę, niemal bestia, a nie człowiek. W takim razie człowiek może nawet zabić w sobie duszę w jakiś sposób, ten Boży obraz w nas, jednak, czasem pewne okoliczności mogą sprawić iż dusza jest wskrzeszona jak w przypadku Rudolfa Höss.

Skąd informacje o tych "szczerych płaczach"?

Swoją drogą to byłby dopiero paradoks – gdyby miliony osób, które zginęły przy współudziale Höß'a spotkały go potem "w niebie" u boku Pana.

Nie wiem jak Ty, ale ja w jego zbrodniczym łbie nie siedziałem i nie wiem na co liczył wilk przyparty do muru.

Widzię ze adaBRD nie rozumie co znaczy "być konsekwentnym".
Po co więc używasz słówek, które ewidentnie Cię przerastają?