Przytoczony fragment pochodzi z gazetki parafialnej i nie jest wyjątkiem. Często pisze się o poświęceniu mieszkania, domu, kościoła, dewocjonaliów, sztandaru...

Poświęcenie kojarzy się z oddaniem, rezygnacją z czegoś. Poświęcony w tym kontekście oznacza- oddany Bogu, należący do Boga. Jeden z księży tłumaczył mi, że rzeczy poświęconej możemy używać, możemy ją komuś oddać, ale ... nie można jej sprzedać.
Rozumiem więc, że święci się kościoły i dewocjonalia, czyli przedmioty kultu... ale jak można poświęcić mieszkanie Przecież to by oznaczało, że nie wolno nam go sprzedać

A może słowo " poświęcić" stało się po prostu modne ze względu na deficyt prawdziwej świętości wokół i wyparło bardziej odpowiednie tutaj słowo
"pobłogosławić" ? Przecież śpiewamy : " Nasze domy błogosławi rączka Twoja mała..."

A może jednak są to synonimy i szukam dziury w całym ?

Poświęcić z błogosławieństwem - ot i cała filozofia

myśle że nie było to dosłowne stwierdzenie, że poświęconych rzeczy nie można sprzedawać, bo sprzedaje się błogosławieństwo, chodzi tu raczej o sam tzw. katolicki rytuał, tradycje kościelną - święcąc mieszkanie w czasie kolędy, kapłan prosi o błogosławieństwa dla tego domu w którym się znajduje, by ono spoczęło na jego mieszkańcach i by Bóg chronił ten dom przed wszystkim co złe, ale chyba nie jest to błogosławieństwo stałe, skoro czyni się tak co roku, jednak inna sprawa jest z poświęceniem rzeczy, które nie stanowią dla człowieka podstawowego warunku do życia jaki jest odzienie, mieszkanie, jedzenie a są tylko przedmiotem kultu jak obrazy, różańce itp.tego nie musimy sprzedawać by żyć, ale tak naprawdę w dzisiejszych czasach to wszystko można sprzedać (oczywiście po za granicami moralnymi :człowieka np nie wolno sprzedawać bo to nie jest zgodne z żadnym prawem, no i zachowując prawo karne nie można sprzedawać rzeczy które są zabronione prawnie )
zauważ baranku, że wiele osób się przenosi w inne strony sprzedając swój dom, idąc tam gdzie będą się czuli lepiej i myślę że Bóg tego nie zabrania, naród izraelski także wędrował przez wiele lat zmieniając swoje miejsca, to jest raczej tylko symboliczne poświęcenie mieszkania, ważniejsze jest raczej błogosławieństwo człowieka, by Bóg go nie opuszczał i go chronił przed złem, myślę także że można to porównać z poświęceniem pojazdów w dniu wspomnienia św. Krzysztofa - i czy właściciel takiego poświęconego auta nie może go nigdy sprzedać?, raczej poświęcenie ma znaczenie ochrony kierowcy podczas jazdy, by Bóg go chronił przed nagłymi, niespodziewanymi wypadkami, by dojechał bezpiecznie do domu. tylko wszystko sprowadza się do jednej bardzo istotnej kwestii : błogosławieństwo nie opiera się tylko na samej ochronie Boga a człowiek będzie robił co będzie chciał, błogosławieństwo spływa na dany dom czy pojazd lub na człowieka, ale człowiek musi się też kierować rozsądkiem, a Bóg dał mu po to własnie mózg by mógł myśleć rozważnie.

a tak na marginesie to ciekawy temat wymyśliłeś baranku

pozdrawiam

Ze sprzedażą rzeczy poświęconej jest tak:

Możesz sprzedać. Ale nabywca nie kupuje "poświęcenia". Dla przykładu: babcia miała różaniec poswięcony przez papieża. Po smierci babci wnuczka go sprzedała. Ale - nabywca - powinien pójść do kapłana z prośbą o poświęcenie ponowne.

http://www.kkbids.episkopat.pl/anamnesis/37/10.htm

Z tego wynika, że w przypadku mieszkania właściwsze będzie słowo "pobłogosławić" a nie "poświęcić"