Mt 7,6

Jeśli się nie mylę to podajesz ten fragment:

"Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, was nie poszarpały"

Jakieś konkretne przesłanie tegoż zapisu? Nie ośmielę się zinterpretować samemu gdyż z pewnością nie mam odpowiedniej wiedzy. Spodziewałem się argumentów na temat mojej nieznajomości Biblii i nie tylko a otrzymuję cytat

Chciałbym się was zapytać co sądzicie o takim zdaniu, powiedzeniu:
"Jeżeli Ty mówisz do Boga to dobrze, jeżeli Bóg mówi do Ciebie to masz problem"

Pytanie, co autor przez to rozumie. Czy kpi - chodzi mu o omamy słuchowe? Załóżmy, że autor tego zdania jednak nie kpi - wtedy owszem, może to być doczesny problem, bo przecież "fajniej" jest nie mieć w życiu rozterek, folgować swym pragnieniom i żądzom nie bacząc na to, że wyrządza się krzywdę bliźnim.

Z niczego nie kpię, gdzieś słyszałem takie powiedzenie i bardzo mnie ono zaintrygowało, a nawet poruszyło.

Ja nie napisałem, że Ty kpisz, tylko zastanawiałem się, co miał na myśli autor tego zdania które zacytowałeś.

Słyszałem taką wersję:

"Jeśli mówisz do Boga to masz problem a jeśli Bóg mówi do Ciebie to idź do psychiatry".

W pierwszej części tego zdania chodzi o modlitwę, czyli rozmowę z Bogiem, bo tak też się często o modlitwie mówi, jeżeli ty mówisz do Boga czyli się modlisz.

To jest monolog i jako taki nie spełnia warunków rozmowy. Do rozmowy trzeba co najmniej dwóch osób, tu człowiek i Bóg. Modlitwa to mówienie do Boga i słuchanie Boga.

A w jaki sposób objawia się mowa Boga do modlącego się człowieka? Pytam poważnie.

Bóg mówi na wiele sposobów. Pomijam Biblię, bo jest oczywiste, że kiedy ją czytamy, Bóg mówi do nas najwyraźniej. Bóg mówi do nas przez wewnętrzne poruszenie w sercu: pojawiające się na modlitwie przekonanie o słuszności bądź nie w jakiejś konkretnej sprawie; przez jakieś zewnętrzne wydarzenie, przez świadectwo lub upomnienie przez jakiegoś człowieka, a także wewnętrzny głos w sercu.

To prawda, tzn. wydaje mi się, że tego doświadczyłem wielokrotnie.

Jeżeli Bóg mówi w Biblii do nas najwyraźniej to biada nam. Nie będę przytaczał niewygodnych cytatów bo dostanę ostrzeżenie. Reszta twojej wypowiedzi mówi o czymś nieokreślonym, rozmytym... nie wiadomo o czym...jakiś głos w sercu. I z tym się zgadzam

Tobie, z takim podejściem... najwyraźniej tak. Mam jednak nadzieję, że zdążysz zmienić nastawienie i to Cię ominie.

To zdanie, które przytoczyłem według mnie na taki sens:
Jeżeli Ty mówisz do Boga - czyli jeżeli mówimy do Boga, modlimy się lub po prostu głośno czy w myślach wyrażamy jakieś swoje prośby, cokolwiek w stronę Boga to jest to w porządku. Natomiast druga część zdania "jeżeli Bóg mówi do Ciebie to masz problem" oznacza, że jeżeli to Bóg z nami się komunikuje w jakikolwiek sposób czy to przez głos w sercu czy w inny sposób to jesteśmy w sytuacji problemowej, problem mamy my, bo występuje konflikt na linii Bóg-człowiek. Albo coś jest z nami nie tak albo jesteśmy problemem dla Boga i on poprzez swoją mowę nas prostuje albo w ogóle jest to jakiś szerszy niepojęty problem. Tak to rozumiem. Uważam, że to powiedzenie jest prawdą.