Jezus Chrystus podał modlitwę wzorcową ,,Ojcze nasz (...) dalej mówimy (...) niech się święci imię Twoje!/ BT

Imię tam było

Możemy być pewni, że apostoł Mateusz umieścił imię Boże w swojej Ewangelii. Dlaczego? Ponieważ spisał ją pierwotnie w języku hebrajskim. W IV wieku Hieronim, który dokonał przekładu zwanego Łacińską Wulgatą, napisał: „Mateusz, zwany też Lewim, który z poborcy podatków został apostołem, pierwszy ze wszystkich ewangelistów ułożył w Judei po hebrajsku Ewangelię o Chrystusie (...) Brak dostatecznej pewności, kto ją później przetłumaczył na język grecki. Co więcej, sam tekst hebrajski zachował się po dzień dzisiejszy w bibliotece w Cezarei”.
Skoro Mateusz pisał po hebrajsku, trudno sobie wyobrazić, żeby nie użył imienia Bożego, zwłaszcza gdy przytaczał fragmenty „Starego Testamentu”, w których ono występowało. Inni pisarze dalszej części Biblii pisali natomiast dla szerokich rzesz czytelników na całym świecie w ówczesnym języku międzynarodowym — po grecku; toteż nie cytowali z oryginalnych Pism Hebrajskich, tylko z greckiej Septuaginty. Również Ewangelię napisaną przez Mateusza przetłumaczono w końcu na język grecki. Czy w tych pismach greckich było imię Boże?
Przetrwały do naszych czasów bardzo stare fragmenty Septuaginty, pamiętające jeszcze czasy Jezusa. Jest rzeczą godną uwagi, że występuje w nich imię własne Boga. W The New International Dictionary of New Testament Theology (Nowy międzynarodowy słownik teologiczny Nowego Testamentu, t. 2, s. 512) czytamy: „Znalezione ostatnio teksty każą wątpić, czy pisarze, którzy skompletowali LXX [Septuagintę], tłumaczyli tetragram YHWH na kyrios. W najstarszych z dostępnych dziś Ms LXX (fragmentów) w gr[eckim] tekście są tetragramy pisane literami hebr[ajskimi]. Zwyczaju tego przestrzegali późniejsi żydowscy tłumacze S[tarego] T[estamentu] w pierwszych wiekach A.D.” Toteż bez względu na to, czy Jezus i jego uczniowie czytali Pismo po hebrajsku, czy po grecku, spotykali w nim imię Boże.
Dlatego profesor George Howard z Uniwersytetu Stanowego Georgia w USA wypowiedział się następująco: „Tam, gdzie w Septuagincie — którą się posługiwał i którą przytaczał kościół nowotestamentowy — było imię Boże pisane po hebrajsku, pisarze Nowego Testamentu bez wątpienia umieszczali w cytatach tetragram” (Biblical Archeology Review [Przegląd archeologii biblijnej], marzec 1978, s. 14). Jakim prawem mieliby tego nie robić?
Imię Boże jeszcze przez jakiś czas pozostało w greckich przekładach „Starego Testamentu”. W pierwszej połowie II wieku n.e. żydowski prozelita Aquila dokonał nowego przekładu Pism Hebrajskich na grekę, zapisując w nim imię Boże starożytnym alfabetem hebrajskim w formie tetragramu. W III wieku Orygenes napisał: „A w najdokładniejszych manuskryptach IMIĘ pisane jest literami hebrajskimi, choć nie dzisiejszymi, tylko najdawniejszymi”.
Jeszcze w IV stuleciu Hieronim pisał w prologu do Ksiąg Samuela i Ksiąg Królów: „Dotąd spotykamy w niektórych księgach greckich imię Boże, tetragram [יהוה], pisane starożytnymi zgłoskami”.

n24

https://www.jw.org/pl/publikacje/czasop ... stamencie/

Dlatego tłumacze PNS mieli uzasadnioną podstawę, żeby przywrócić imieniu Bożemu należne miejsce w Pismach Greckich .

Gdybologia, a nie "uzasadniona podstawa". Uzasadnioną podstawą byłby kopia oryginalnego tekstu tej Ewangelii zawierająca imię Jahwe.

Czy poniższe wypowiedzi to też ,,Gdybologia ''

Dlatego profesor George Howard z Uniwersytetu Stanowego Georgia w USA wypowiedział się następująco: „Tam, gdzie w Septuagincie — którą się posługiwał i którą przytaczał kościół nowotestamentowy — było imię Boże pisane po hebrajsku, pisarze Nowego Testamentu bez wątpienia umieszczali w cytatach tetragram” (Biblical Archeology Review [Przegląd archeologii biblijnej], marzec 1978, s. 14). Jakim prawem mieliby tego nie robić?

Imię Boże jeszcze przez jakiś czas pozostało w greckich przekładach „Starego Testamentu”.
(...)

Rozumiem, że innych dowodów, poza tą gdybologią Ciała Kierowniczego, nie posiadasz.

Możliwe, ale nie zmienia to niczego w fakcie, że te argumenty, które podaj Ciało Kierownicze, to gdybologia i naciąganie.

To jest fakt, a nie subiektywna opinia. Prof. Howard przedstawił swoje przekonania, a to, że w jakichś przekładach ST na grekę było imię Jahwe, nie dowodzi, że autorzy NT również go używali.

Problem tkwi gdzie indziej, w przesądzie żydowskim który zabraniał wymawiać imienia Bożego na daremno. Tłumacze powołując się na ten zababon

Oho, to już nawet Dekalog z Ksiąg Mojżeszowych jest przesądem i zabobonem dla świadków Jehowy. Czegóż to się człowiek nie dowie.

Jeżeli zostało usunięte, należało mu przywrócić należne miejsce gdyż Bóg na to szczególnie zasługuje.

Po pierwsze, w tekstach oryginalnych ST imię Jahwe cały czas jest. Po drugie, w przekładach nie zostało ono "usunięte", ale zastąpione tradycyjnymi zwrotami "Pan" i "Bóg".