naprawdę?

Naprawdę.

http://kosciol.wiara.pl/Objawienie/Objawienia_prywatne

Czyli nie muszę wierzyć w to, co opisuje św Faustyna w swoim dzienniczku?

Nie, nie musisz

Ateista który martwi się o życie wieczne czy to nie dziwne ? bo ja naprawde nie rozumiem tego.

Fajny masz tok myślenia kupie sobię skaplerz będę go nosił no i mam już zapewnione zbawienie ? beż żadnego wysiłku i pracy włożonej ... nie ma tak łatwo w życiu.Idąć twoim tokiem myślenia to mógłbym grzeszyć ile wlezie ale i tak mam zapewnione zbawienie bo noszę skaplerz?

Musisz wierzyć jeśli chcesz zostać zbawionym innej drogi nie ma .

no cóż zawsze pozostaje mu wiara w predestynację (żart)

Tak, możesz o tym przeczyta nawet na tym portalu
link:

http://kosciol.wiara.pl/doc/490225.Dzwonki-alarmowe

cytat:

Nawet te uznane przez Kościół objawienia Matki Najświętszej nie należą do depozytu wiary. Każdy katolik ma prawo sam zdecydować, czy w nie wierzy, czy nie. Ktoś, kto nie wierzy w to, że Matka Chrystusa ukazała się w Guadalupe, La Salette, Lourdes, Fatimie, Gietrzwałdzie, Licheniu, Banneux, nadal ma prawo uważać się za katolika.

i cytat z pism św. jana od Krzyża (ogłoszonego Doktorem Kościoła)

Św. Jan od Krzyża żyjący w XVI w. nie miał wątpliwości, że wraz ze śmiercią ostatniego Apostoła zakończyło się jedyne Objawianie Boże skierowane do wszystkich narodów i przestrzegał przed poszukiwaniem, a nawet pragnieniem nowych objawień: „Jeśli dzisiaj ktoś chciałby Go jeszcze pytać lub pragnąłby jakichś wizji lub objawień, nie tylko postępowałby błędnie, lecz także obrażałby Boga, nie mając oczu utkwionych jedynie w Chrystusa, szukając innych rzeczy lub nowośc

Cuda jakie sprawia nam Bóg nie polegają tylko na objawieniach i uzdrowieniach, cudem może być także nawrócenie się grzesznika, albo wyjście z nałogu nie wszystkie cuda dzieją się w zaświatach, to sam człowiek decyduje, co uznaje za cud

Cóż, jesli tak jest rzeczywiście, to potwierdza to moją tezę, którą wypowiadałem już na tym forum (ku oburzeniu katolików), że Kościół ma wersję wiary "dla maluczkich", głoszoną z większości ambon, pełną objawień, cudów, uzdrowień, dosłownego traktowania Biblii, modlitw do Matki Boskiej, negowania teorii ewolucji, itd. oraz wersję "dla intelektualistów", która tych wszystkich naiwnych bajek jest albo pozbawiona albo mocno je ogranicza i którą to Kościół w każdej chwili może zasłonić się przed zarzutami ludzi myślących, mówiąc: "ależ Kościół wcale w te wszystkie rzeczy nie wierzy, to ci malutcy tak wypaczają nauczanie świętego Magisterium". Żałosne.
A swoją droga mam nieskrywaną satysfakcję, że moje argumenty prowadzą wierzących do konkluzji w rodzaju: "katolik nie ma obowiązku wierzyć w objawienia". Czyli są celne skoro zaczynacie się zastanawiać czy powinniście i czy musicie w to wierzyć.

Tylko, że to nie jest żadna nowość.
Każdy normalny katolik wie, ze są podstawowe prawdy wiary zawarte w krótkim katechizmie i ich rozwinięcie i wykładnia w Katechizmie Kościoła Katolickiego.
Wszystko, co poza tym w Kościele się dzieje, liturgia, przepisy kościelne, prywatne objawienia i osobiste mistyczne wizje, przemyślenia i refleksje oparte o modlitwę i medytację są normalnym życiem Kościoła, życiem opartym na fundamencie zasad wiary. Każdy żyje po swojemu i nie ma obowiązku nie tylko wierzyć w to, co komu się objawiło, czy co wymedytował, nie ma nawet obowiązku tego studiować i tym się interesować.

A jeśli Kościół zapoznanie się z tymi objawieniami zaleca, to dlatego, by zachęcić ludzi do pobożnych praktyk, by nie tracili czasu, a poświęcali go działaniom, mogących rozwinąć ich duchowość, pogłębić wiarę.

Nie musimy się zastanawiać czy musimy i czy powinniśmy wierzyć w Chrystusa - wiara chrześcijan zasadza się na pełni Objawienia Chrystusa.

Po pierwsze nie jest to zgodne z prawdą, bo nawet w tym jednym krótkim wątku jedna z osób (Margaretka) zdziwiła się, że od katolików nie wymaga się wiary w objawienia. Chyba, że nie jest ona "normalną katolczką" według Twojej definicji.
Po drugie nieważne czy to nowość czy nie - ważne to co pisałem poprzednio: Kościół wmawia ludziom nierzeczywiste rzeczy a kiedy ktoś myślący zarzuci mu ich nierealność to zasłania się argumentem, że to nie należy do kanonu wiary. Niekonsekwencja aż bije po oczach. Weźmy choćby przykład szkaplerza, którego dotyczy wątek. Cała wiara w jego niezwykłą moc pochodzi z urojeń (przez Kościół nazywanych objawieniem) jakiegoś średniowiecznego mnicha. Żaden katolik, zgodnie z tym co piszesz, nie ma obowiązku w to wierzyć. Jednak Kościół potwierdza swoim autorytetem twierdzenia, że:
"Każdy, kto pobożnie nosi szkaplerz i naśladuje cnoty Maryi, zostanie wybawiony z czyśćca w pierwszą sobotę po swojej śmierci."
Skoro jest to oparte o objawienia, których nikt nie musi uznawać i Kościół (jak rozumiem) wcale nie twierdzi, że są na pewno prawdziwe dlaczego przekonuje się ludzi, że ten szkaplerz ma całą tę niezwykła moc?
Jakoś nigdzie nie przeczytałem, zdania w rodzaju: "jeśli objawienie to jest prawdziwe, to zgodnie z nim noszenie szkaplerza da Ci to i tamto, ale nie musisz w to wierzyć".
Kolejna niekonsekwencja: jeżeli wiara w "objawienia" i "cuda" nie należy do kanonu wiary to można powiedzieć, że objawienia siostry Faustyny Kowalskiej czy też "cud" uzdrowienia francuskiej zakonnicy nie musiały mieć miejsca i katolik może ich nie uznawać. A skoro tak to podstawy do beatyfikacji JPII czy kanonizacji siostry Faustyny nie są oparte o kanony wiary a jedynie o objawienia, które katolicy mogą uznawać bądź nie. Konsekwentnie katolicy mogą uznawać, że JPII został ogłoszony błogosławionym a siostra Faustyna świętą zupełnie bezpodstawnie.

Tak naprawdę nie ma żadnego znaczenia, co Kościół zapisuje na dnie swoich przepasłych ksiąg, których nikt (lub prawie nikt) nie czyta. Kościól powszechnie głosi i wszędzie potwierdza swoim autorytetem wiarę w objawienia i ich konsekwencje, nawet równie głupie jak ta ze szkaplerzem. A to, że ma na podorędziu "wersję oficjalną", której używa kiedy jest mu wygodnie, tylko dodaje mu obłudy.

Dla mnie normalny katolik, to ten, który dobrze zna i w pełni akceptuje podstawowe prawdy wiary jakich uczy się dzieci i młodzież do pierwszej Komunii Świętej i do Bierzmowania.

Skoro życie Kościoła oparte jest na fundamencie zasad wiary,
to nie może przedstawiać czegoś, co z tą niezmienną wiarą jest niezgodne, prawda?Powinien jednak przyjąć do wiadomości,
że Kościół uznaje to wszystko za prawdziwe i Bogu miłe.A jeśli Kościół zachęca ludzi do pobożnych praktyk, to nie powinien się w tym mylić,
bo inaczej uczyłby chrześcijan drogi fałszu/praktyk bezbożnych, zgodzisz się?

Może inaczej - za brak wiary w to, że JPII i Faustyna są w niebie,
nie grozi automatyczna ekskomunika, jak w przypadku niewiary w doktryny zawarte w depozycie wiary,
pomimo tego, że orzeczenia Kościoła w tej sprawie
mogą być (nie jestem pewien na 100% czy są) nieomylne.
Jeśli jeszcze nie słuchałeś tego wykładu, to polecam:
viewtopic.php?p=583073#p583073 - Konserwatyści przeciw beatyfikacji Jana Pawła II

Nie powinno. Aczkolwiek bywa różnie.
Na szczęście nie stanowi to kanonu niczyjej katolickiej wiary.



Owszem. I być uważnym w tym. Bo nie wszystko co istnieje w przestrzeni chrześcijańskiego i katolickiego życia jest przez Kościół przeanalizowane i w pełni zaakceptowane, jako zgodne z wiara Kościoła.



Nie powinien się mylić, aczkolwiek czasem myli się.
Kościół nie jest bowiem nieomylny.
Dlatego zawsze przydatne katolikowi są:
- osobista szczera rozmowa z Bogiem,
- intuicja
- sumienie, prawidłowo ukształtowane
- zdrowy rozsądek.