Kościół w swoich nauczaniach głosi, że partnerzy powinni zachowac czystość aż do ślubu.Mnie jednak ciekawi , jak Kościół wyobraża sobie związek dwojga doroslych osób, które jeszcze nie zawarły sakramentu małżeństwa ale maja zamiar to zrobić tzn. chodzi mi o to do jakiego stopnia moga sie razem posunać jeśli chodzi o sprawy intymne??Jakie zachowania są dozwolone a jakie zabronione??Drugiem nurtujacym mnie zagadnieniem jest kwestia wierności małżeńskiej.Jakie działania wedlug Kościoła należy podejmować aby zapewnić sobie wierność małżonka??Albo inaczej: jak w dzisiajszych zwariowanych i nastawionych na jak najwiekszy konsumpcjonizm czasach uchronić małżeństwo od tego rodzaju zagrożeń??Troche dziwne i może głupie pytania ale jestem bardzo ciekawa

Witaj

Odpowiedzią na pierwsze pytanie będzie lektura i udział w istniejących już dyskusjach:
viewtopic.php?t=2566
viewtopic.php?t=17157
viewtopic.php?t=16449

Natomiast w kwestii wierności sugerowałabym: miłość, szacunek i umiejętność porozumiewania się w małżeństwie. Oczywiście, są to szerokie pojęcia, ale tyle mi przychodzi na gorąco do głowy. W ramach wzajemnego szacunku będzie np. dbanie o swoją atrakcyjność, zwracanie uwagi na potrzeby współmałżonka; w ramach miłości - szukanie wspólnego dobra, dobra tego drugiego itd. Ale i to, co mam w podpisie

Nie ma co z takimi tematami.. było ich mnóstwo i inteligetna rozmowa na te tematy na tym forum jest niemożliwa. Dostaniesz co jedyne mnóstwo wypowiedzi typu "nie bo nie" i na tym skonczy sie temat chyba ze bedzie się drążyć go w kółko z czego i tak nic sensownego nie wyniknie

A ja do kwestii wierności po ślubie dodałabym jeszcze DIALOG.

Jestem upartą zwolenniczką rozmawiania możliwie najwięcej. Dlaczego? Bo wtedy tworzy się więź. Zwłaszcza kiedy dotykamy tematów trudnych i rozmowa schodzi na tzw. głębszy poziom, gdzie nie jest już tylko wymianą poglądów.

Może nie jest to sposób 100%, bo takiego nie znam. Ale jest to metoda pogłębiania więzi, a jak wiadomo bliska więź małżonków redukuje zagrożenie zdradą