Z watku zostal wydzielony temat poboczny: Estetyka czy wygoda? Dyskusje w tym temacie mozna kontynuowac tutaj

i


W dodatku do Głosu Wielkopolskiego. – Świat Rodzinny , dodam typowo feministyczny (jak Wysokie Obcasy ) z dnia 22 09 , prof. Gapik w artykule - Kobiecość skrywana w spodniach , podaje między innymi anegdotę o polskim wykładowcy w USA z okresu kiedy zaczęły wchodzić w modę damskie spodnie.

Profesor zwrócił uwagę studentce , że na uczelnie nie powinna przychodzić w spodniach.. Trafił na grupę wojujących feministek. Te postanowiły się na nim zemścić. Polegały to na tym , że wszystkie ubrały się w mini spódniczki., natomiast nie założyły majtek.. Sala wykładowa była amfiteatralna , pulpity bez przedniej osłony . Panie dość często wolno przekładały nogę na nogę. Ponoć wytrzymał pół godziny i wyszedł.

Szegółów o rozmiarach i odczuciach estetycznych wykładowcy jakie są powyżej nie podano.

I dobrze robiły, nie będzie profesorek mówił w co mają się kobiety ubierać.

Podobnie jest dziś w niektórych liceach i gimnazjach gdzie zabraniają dziewczyną nawet biodrówek nosić (sic!). Ja rozumiem, jestem przeciw rewii mody w szkołach, ale wszystko ma swoje granice.

ad Mroczny Pasażer

Skąd wiesz , że mu dobrze zrobiły ...?

w takim razie mam pytanie; czy w religii chrzescijanskiej sa w ogóle jakies wytyczne odnosnie stroju kobiety? cos kiedys mi babcia mowila ze w Listach Apostolskich bylo o zakrywaniu glowy

nie ma żadnych wytycznych- uwaga Apostoła Pawła dotyczyla zakrywania głowy podczas modlitwy- jednakze chodzilo o wspólnotę w tamtych czasach- obecnie się tego nie przestrzega...

Co nie znaczy, ze gorszący, wyzywający strój nie jest grzechem...Dużo zalezy od tego z jaką intencją ktoś go ubrał...

Jest instrukcja watykańska z 1928 roku. Spódnica do pół łydki i chyba reszta zakryta do łokcia. Prestrzegają to w tradycji podczas pielgrzymek i niektóre zgromadzenia zakonne tzw ukrytki chodzące w cywilu.

Na pielgrzymki chodzi się w spodniach, szczególnie te piesze, natomiast ukrytki obowiązuje ich własne reguła, a nie jakas przedwojenna instrukcja...

Dziwne, że nie ma jej w katechizmie KK...pewnie nie jest juz aktualna...

Zależy jakie pielgrzmki. Ukrytki maja swoje ustalenia , niemniej opieraja sie nieoficjalnie na tej właśnie instrukcji, wystarczy zobaczyć. Katechizm nie zajmuje się takim sprawami, jest to teraz kwestia jedynie chęci przesyrzegania pewnych reguł , nie kwestia posłuszeństwa kanonicznego.

a według pewnego księdza w mojej parafii, młode dziewczyny nie powinny chodzić w spodniach, bo, cytuję, "robią z siebie chłopa".

nie wiem jak powinna się ubierać katoliczka. ja do kościoła chodzę ubrana normalnie: najczęściej spodnie i jakaś bluzka lub sweterek. kolory dobiera zawsze sama, jak mi się podoba i w którym dobrze wyglądam. w praktyce oznacza to, że dość często noszę nasycone kolory, czasem bardzo ostre. jesli chodzi o spódnice to mam tylko jedną długą, do kostek. reszta jest przed kolano. w sumie lubię bardziej obcisłe rzeczy a nie workowate. i najlepiej obcasy. dekoltów też nie unikam. uważam że mam figurę i nie powinnam jej ukrywać pod luźnymi ubraniami. za to nie uważam, żebym jakoś ubierała się szczególnie wyzywająco, nie taki jest mój cel.

Ubierajcie się kobiety tak, jak chcecie. Grunt, by nie nago, chyba, że na imprezie po pijanemu, to się jeszcze wybacza

Myślę że każda kobieta ubierajac się w okreslony sposób ma jakiś cel. Przeważnie jest to dowartościowanie sie i potrzeba akceptacji oraz zwrócenia na siebie uwagi. Tylko Bóg moze zmienic i pokazać człowiekowi, kobiecie jak powinna podkreślać swoje piękno, bo przecież można być piękną i zarazem nie wyzywającą kobietą. A tak naprawdę to nie od stroju ale od serca i sposobu myślenia trzeba zacząc zmiany. Kobiety często myślą błednie że właśnie dzięki urodzie i wyglądzie znajdą prawdziwą miłość i akceptacje a tak naprawdę to jest wielkie oszustwo wykreowane przez media. Zatem kobiety nie dajcie się oszukac ja przez to przechodziłam i stałam sie niewolnikiem własnego wizerunku, ale Bóg się o mnie upomniał i uzdrowił chore myślenie i Duszę. Teraz czuję wolnosć dzieki zmianie jaką dokonał we mnie Bóg. Teraz zależy mi aby tylko w Jego Oczach być piękna i to jest klucz do wolności.
Pozdrawiam Ania.

Kobieta powinna zdawać sobie sprawę - jakie odczucia, myśli rodzą się w mężczyźnie na widok niektórych wyeksponowanych czy odsłonietych części jej ciała - i ubierać się tak - aby nie prowokować tych odczuć - w przeciwnym razie moze ponosić odpowiedzialność za cudzy grzech.

Pozdrawiam

Ale było już o tym, że nie jest możliwe, by zdawać sobie sprawę ze wszystkich możliwych odczuć, których ktoś mógłby na widok kobiety doznawać (i nie tylko kobiety - dlaczego zawężasz? Czy kobieta jest jakoś bardziej "grzechorodna"?).

I wybacz - jak mogę odpowiadać za cudzy grzech, skoro nie jestem w stanie przewidzieć, co i jak na kogo podziała - jeśli moim celem jest po prostu: ładnie wyglądać? Czy ten ktoś sam nie powinien panować nad swoimi odczuciami (i myślami, i słowami, i uczynkami), zamiast innych obwiniać o swój grzech?

Owszem - nikt nie jest w stanie zdawać sobie sprawę ze wszystkich możliwych odczuć płci przeciwnej - ale są pewne reguły - które powinny być znane wszystkim - każdy powinien wiedzieć jaki ubiór może powodować u płci przeciwnej mysli i odczucia - które mogą być powodem grzechu. Oczywiscie - granica jest nieostra - dlatego każdy w sumieniu musi znależć odpowiedź. Być może w tym przypadku kobieta jest bardziej "grzechorodna" - ponieważ seksualność męska jest bardziej "wzrokowa" - mężczyzna jest bardzo wrażliwy na erotyczne bodźce wzrokowe.
Masz rację: każdy powinien panować nad swoimi odczuciami (i myślami, i słowami, i uczynkami) - ale to nie zwalnia nikogo od nie dawania zgorszenia nieodpowiednim strojem. Sprawa jest powazna, ponieważ Jezus powiedział: "Biada światu z powodu zgorszeń! Muszą wprawdzie przyjść zgorszenia, lecz biada człowiekowi, przez którego dokonuje się zgorszenie." (Mt 18,7).

Pozdrawiam