Pan Jezus został umęczony przez jeden czy dwa dni, jak wiemy cierpiał bardzo za nas, teraz my mamy odprawiać nabożeństwa do Niego, Jego ran, krwi, współczuć Mu, po ludzku rzeczywiście poniósł dużą ofiarę, ale kontrastując to z piekłem, gdzie męki są miliard razy większe a do tego nie trwają dzień, dwa, trylion lat tylko nieskończoność, i cierpią miliony ludzi, to Jego męka nie była duża już nawet przez sam fakt że była skończona.
Może błąd polega na tym, że piekło nie jest takie straszne jak to opisują święci np. s. Faustyna.
Bo chodzi mi generalnie o to, że sam Bóg każe sobie współczuć za jeden dzień wielkich cierpień, podczas gdy skazuje miliony na karę wiecznego potępienia nieporównywalnie gorszego od tego na ziemi.
P.S. Jestem człowiekiem wierzącym nawet bardzo, kocham Jezusa, przepraszam wszystkich i Jezusa jeśli to co naskrobałem jest niewłaściwe. Ale takie pytania przez mój mózg przechodzą i utrudniają wiarę doskonałą.
Pozdrawiam wiarowiczów

Ciekawe pytanie i porównanie. Sam jestem ciekaw jakie będą odpowiedzi.

Pamiętaj jednak, że są też tacy np. jak ja którzy mają nadzieję na apokatastazę. Nie wiarę ale nadzieję.

Ja rozumiem, ze nowi uzytkownicy maja mnostwo oytan, ale gdyby przeczytali regulamin, na ktory sie zgodzili, to najpierw poszukaliby na forum podobne tematy. Tu juz (prawie) wszystko bylo. A jak tam nie ma odpowiedzi, to mozna temat odswiezyc, a nie od razu zakladac nowy.

viewtopic.php?f=27&t=26500&hilit=ofiara+Jezusa

viewtopic.php?f=48&t=16826

viewtopic.php?t=3910

Tu nie chodzi o to, że Jezus cierpiał tak bardzo i umarł (jak piszesz wielu ludzi cierpiało więcej io dłużej).
Tu chodzi o to, że BÓG cierpiał i umarł. Że sam BÓG poniósł tą ofiarę. Stając się bezbronnym

Ofiarę która polegała na tym, że będąc BOGIEM z miłości przyjął na siebie skutki grzechu pierworodnego - tzn. cierpierpienie i śmierć by nas zbawić.i dając się "uderzyć" szatanowi - bo cierpienie i śmierć będąc skutkiem grzechu pierworodnego są dzieło szatana.



Są nurty pobożności (szczególnie tej ludowej) które bardzo koncentrują się na rozpamiętywaniu
męki i współczucia Jezusowi na margines usuwając prawdziwą przyczynę tego, że ta męka i śmierć
była tak wyjątkowa. Teraz się te nurty pobożności nie są ani dominujący ani często spotykany.
Nie będę ich oceniać - informuję jak jest.

Mam takie obawy, że w tym miejscu zakradł się pewien błąd chrystologiczny. Coć w pewnym sensie, wolno mówić, że "Bóg umarł", albo "Bóg cierpiał", ponieważ Jezus jako człowiek i Bóg, jest jedną osobą, to jednak natura Boga, zawsze pozostaje niezmienna i niewrażliwa na cierpienia. Przestrzegam tylko przed pewnym błędem, który nosi nazwę "teopasjonizmu". Mówi on, że sama natura Boga podlega cierpieniu. Chrystus był do nas "podobnym we wszystkim oprócz grzechu". Niektórzy komentatorzy interpretując słowa "oddał ducha", (wyzionął ducha), [Chrystus uczynił to zawoławszy wielkim głosem], mówią, że przyjął na siebie dobrowolną śmierć. Świadomie z własnej woli. Chrystus nie mając grzechu pierworodnego (bo ciało wziął z dziewicy, która tez go nie miała) był panem swego życia. Do końca. Ale, to są trudne sprawy teologiczne, a nie znalazłem oficjalnego nauczania Kościoła na ten temat.

Któryś z Ojców Kościoła (nie przytoczę który, ale jest zacytowany w książce "Misterium Śmierci") tak interpretował dłuższy fragment "i skłoniwszy głowę oddał ducha", że Chrystus najpierw skłania głowę, a potem oddaje ducha odwrotnie niż ludzie, którzy najpierw oddają ducha, a potem głowa im opada. To również uważał on za dowód, że Chrystus oddał życie dobrowolnie, władczo.

"... Wielkość bólu musiała przeto odpowiadać wielkości przyniesionego owocu"
Suma teologiczna. Droga Zbawienia
... a zwłaszcza wykład Czy cierpienia doznane przez Chrystusa w czasie męki były większe od wszelkich innych cierpień?

Tak. Ale Tomasz na tym nie poprzestaje, lecz wskazuje, że ból Chrystusa (porównywalny z cierpieniami wielu innych ludzi) został spotęgowany innymi przyczynami niż cielesne.

I wyjaśnia przy okazji tę "najwyższą boleść" na drodze mistycznej:

Moim zdaniem, bo nie znam dokładnie oficjalnego nauczania na ten temat, nie intensywność cierpienia, lecz sam jego fakt wynikający z solidarności Boga z człowiekiem, z kenozy, mającej na celu ostatecznie theosis człowieka, jest najważniejszy. "Bóg stał się (w pełni i do końca) człowiekiem, aby człowiek mógł zostać przebóstwiony"

OK, ale to są tylko jego prywatne spekulacje, fantazje nie będące chyba częścią obowiązującego nauczania KRK?

Nazywasz naukę św. Tomasza spekulacjami i fantazjami?

A czym są innym? zbadał to? Zostało mu to objawione? Nie, po prostu wymyślił sobie "jak jest" kierując się przekonaniem "jak powinno być".

Ja też uważam że ofiara Jezusa była o wiele, wiele cięższa niż to co się uważa: że powisiał kilka godzin na Krzyżu, o co tyle hałasu? Po pierwsze - umierał wziąwszy na siebie grzechy całej ludzkości.
Poza tym jest wiele opowieści o świętych, którzy podchodzili do swoich kaźni z humorem, nie mogli już się doczekać. Natomiast Jezus cierpiał potwornie oczekując na swoją kaźń "krople potu niczym krew". Ten sam Jezus, który przez 40 dni nic nie jadł, co dla człowieka było by niewykonalne, tak boi się zwykłej kary krzyża, wiedząc, że będzie tylko kilka godzin wisiał a nie kilkadziesiąt jak czasami ukrzyżowani??
Taki film jak Pasja ukazuje tylko w drobniutkim stopniu to co przeżywał Jezus

To prawda, ale przecież nie skopiuję całego rozdziału, dlatego podsunęłam link gdzie temat został rozwinięty. Co do wartości Boskiego uniżenia mam dokładnie takie samo zdanie jak Ty, niemniej pytanie było o wielkość bólu, który Chrystus przyjął na siebie dlatego wskazałam na Tomasza który tym tematem się zajął obszerniej.Nie pomyślałam, że pytanie może dotyczyć oficjalnego nauczania Kościoła, z postu autora to nie wynika i nie ten dział.
Jednak mimo wszystko to co wydedukował Akwinata poza tym, że brzmi sensownie także logicznie wynika z Janowego świadectwa (ofiara Jezusa jest za grzechy całego świata) i można przypuszczać, że jako taka musiała "odpowiadać wielkości przyniesionego owocu" (zbawienie całego świata).

A wyjaśnia dlaczego miałaby odpowiadać i wg. jakich kryteriów, w jakich jednostkach to porównywać? Bo w zestawieniu cierpienie-owoc mamy dwie niespecjalnie przystające rzeczywistości.

Cierpienie jako koszt, zapłata, nie złotem, bo Bóg mógłby pstryknąć palcem i złoto pojawiło by się ale płaci własnym cierpieniem. Jezus nie jest jakimś Avatarem Boga, nie zadnym hologramem