Sens osobistych czynów człowieka nie zależy od czyjegoś widzimisię, lecz od tej osoby.
Tak jak krzyż, dla jedynych to tylko szubienica i tylko szubienica, symbol śmierci.
Dla chrześcijan, którzy znają intencję, cel ofiarniczego czynu JEZUSA na krzyżu, krzyż- ten właśnie JEZUSOWY - nie jest symbolem jakiejkolwiek śmierci, lecz symbolem Jezusowego "zwycięstwa nad śmiercią, piekłem i szatanem", jak katolicy śpiewają w Wielkanoc.
Opinia jehowitów czy ateistów o niczym tu nie decyduje!

Jak słyszę w katolickich mediach szatan ma się całkiem dobrze. Więc co tu mówić o zwycięstwie. Szumne lakiernictwo.

Ale ten diabeł, który oddziałuje z centrali w Tobie, jakiś nieudacznik. więc chyba śmiertelnie raniony!

Kiepski wykręt. Rozumiem, kwestia nie do obrony. Ale czemu się nie odgryźć?

Wart Pac pajaca i pajac Paca.
Jesteście dobraną parą. Ten sam styl. Takie samo rozumowanie. Tylko przeciwne poglądy.
Życzę owocnego przekomarzania i dowcipnych docinków wzajemnych.

Śp. Pan Stuhr bezmała 50 lat temu twierdził, że śpiewać każdy może. A o tych, mających się za zwycięzców, pan Skrzetuski rzekłby "Złapał Kozak Tatarzyna, a Tatarzyn za łeb trzyma!". Innymi słowy, ktoś sądzi, że wygrał, ale tak naprawdę pod innym względem druga strona ma nad nim przewagę.

Troszkę wstyd nie znacz autora wiersza śpiewanego onegdaj przez Stuhra. Tym bardziej, że człowiek ten napisał wiele pięknych wierszy, które były śpiewane przez wiele osób. Był jednym z wybitnych twórców powojennych. Ale rozumiem, popkultura.

Moje zdanie to nie tylko perspektywa człowieka zmagającego się z rakiem, bo zanim zachorowałem, ta gloryfikacja cierpienia mierzila mnie tak samo.

Co powinien uczynić chrześcijanin dla bliźniego - wobec powyższego ?
Modlić się o Twoje zdrowie.
Znajdzie się jeden, dwóch lub więcej - chętnych do tego - o 21:00 przez 7 dni ?
"Gdzie dwóch albo trzech gromadzi się w imię moje, tam jestem pośród nich" - (Mt 18,20).
Modlitwa zwielokrotniona mocą: tej samej intencji, tej samej godziny i wielu osób …
„Bo chociaż żyjemy w ciele, nie walczymy cielesnymi środkami. Gdyż oręż nasz, którym walczymy, nie jest cielesny, lecz ma moc burzenia warowni dla sprawy Bożej …” – 2 Kor 10:3-4

1. Skąd pomysł na gloryfikację cierpienia? Nie sądzę, aby ktoś tak czynił.
Wydaje mi się, że ten pomysł wynika z niezrozumienia zagadnienia. Tu nie chodzi o gloryfikację cierpienia, ale o ofiarowanie Bogu cierpienia. Przy jednoczesnej walce z cierpieniem. Cierpienia należy un8ikac. Ale gdy juz jest, to warto je ofiarować.
2. Modlitwę obiecuję. Niekoniecznie dokładnie o 21. Bo nie wiem, czy mi się tak uda. Ale o modlitwie nie zapomnę.

2. Modlitwę obiecuję. Niekoniecznie dokładnie o 21. Bo nie wiem, czy mi się tak uda. Ale o modlitwie nie zapomnę.


Bóg zapłać. Ponieważ czas jest tu jednak bardzo ważny, więc to ja się przystosuje do Ciebie. Proszę zaproponuj godzine.

Skoro termin odgrywa tak wielką rolę, ro pomodlę się o 21 oraz o 22 (na wszelki wypadek, gdyby coś nie wyszło).

Jak obiecałem, tak uczyniłem. I o 21 i o 22.