Ostatnio przeczytałem w jakiejś publikacji z lat 60 że SWII wprowadził w swoich reformach msze wieczorne.
Czy przed SWII nie było mszy wieczornych ?

Domyślam się, że z tym zagadnieniem może się wiązać post eucharystyczny. Niegdyś przepisy go dotyczące były o wiele bardziej restrykcyjne - wydaje mi się, że do 1953 roku post obowiązywał od rana, a w takiej sytuacji nie wyobrażam sobie mszy wieczornych... W 1953 roku Pius XII orzekł, iż woda nie łamie postu oraz skrócił go do 3 godzin. Do obecnie obowiązującej jednej godziny post skrócił papież Paweł VI w 1964 r.

Pius XII, w Konstytucji apostolskiej Christus Dominus (6 stycznia 1953 r.) pisał:


Muszę przyznać, iż nie uważam tego za pełne wyjaśnienie i z chęcią dowiem się czegoś więcej. W każdym razie msze wieczorne zostały wprowadzone powyższym dokumentem - oznacza to, że nie jest to dzieło SV II. SV II natomiast prawdopodobnie [prawdę mówiąc nie chce mi się teraz grzebać po dokumentach, więc pozostańmy na razie przy "prawdopodobnie"] poszerzył pozwolenie Piusa XII w ten sposób, że - jak wiemy - msza wieczorna nikogo nie dziwi

Bardzo starą tradycją są Msze o północy. Tak też odprawiali pierwsi chrześcijanie. Co do wieczornych, to ciężko mi powiedzieć, ale przecież Ostatnia Wieczerza była wieczorem, to nic to złego nie jest.

Czytam tę historię Mszy Wieczornych i widzę, jak to jest w Liturgii, że to co najpierw jest w szczególnym przypadku dopuszczone, później staje się regułą. A skąd Blsck-White wiesz, o której była ostatnia wieczerza? Pierwsi chrześcijanie celebrowali albo o północy, albo rano.

Zefciu, myślisz, że to źle?
W tym przypadku szczególnie?

Popatrzmy jeszcze, co pisał na ten temat Jan Paweł II w liście apostolskim Dies Domini:

Przed Soborem Watykańskim II Msze święte odbywały się zazwyczaj tylko przed południem ze względu na obowiązek zachowania postu eucharystycznego, który rozpoczynał się o północy.

I teraz pytania kluczowe: co przeszkadza danej osobie uczestniczyć w Mszy porannej? Załóżmy, że rzeczywiście wieczorna Eucharystia to wyjątek. Wtedy należy wiernym wyraźnie powiedzieć, że uczestnictwo w Mszy wieczornej jeśli się da w porannej jest niegodne. Ja byłem 23 lata katolikiem i nikt mi tego nie powiedział. A skoro tak, to wieczorna Msza nie jest wyjątkiem, tylko regułą.

A czemu miałoby być niegodne? Ze względu na post? Jeśli tak, to trzebaby najpierw o nim podyskutować, bo ten jednogodzinny obowiązuje tak samo przed ranną Eucharystią, jak i przed wieczorną.

I tak - msza wieczorna jest regułą. Dla mnie codzienną. Nie dam się łatwo przekonać o jej niegodności

W Ewangelii wyraźnie czytamy, że Ostatnia Wieczerza była po zmroku.


"Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu <uczniami>. " (Mt 26, 20)

Mnie obowiązuje post trochę dłuższy i nie ma u mnie Liturgii wieczornej. Z wyjątkiem Liturgii Uprzednio Poświęconych Darów.

hmm... nie da się ukryć ale uczelnia. Nawet uczestnicząć w najwcześniejszej mszy niestety zagraża mi spóźnienie się na pierwsze zajęcia. Notoryczne spóźnianie się wcale dobrze odbierane nie jest. Nie wiedzę nic niewłaściwego w uczestniczeniu w wieczornych Eucharystiach z bagażem całodziennych problemów i trosk skoro jest tylko taka możliwość...

Natomiast zupełnie prywatnie (piszę to jako moje odczucie, a nie argument) nie jestem w stanie się przełamać do niedzielnych wieczornych mszy. Niedziela ze względu na swój świąteczny charakter musi zaczynać się Eucharystią.

Pozdrawiam

jakiego jesteś wyznania zefciu??

Czyli dobrze myślałam - o post chodzi. No to z Twojego punktu widzenia tak samo niegodna jest msza wieczorna, jak i ranna po śniadaniu, prawda? Wynika z tego, że dla Ciebie nie w porze dnia jest problem, a w obowiązujących w KK [i równocześnie różnych od tych dotyczących Cerkwii] przepisach dotyczących postu eucharystycznego.

Angua, chodzi o post eucharystyczny, ale nie tylko o to. Teoretycznie możnaby przecież skrócić post zawsze do 6 godzin na przykład. Bardziej jednak liczy się usposobienie duchowe człowieka o różnych porach dnia i "bagaż", jaki niesie się po całym dniu zajęć.

Inna sprawa to kwestia przygotowania. Jeśli Liturgia jest o północy - poprzedza ją modlitewne przygotowanie. Jeśli rano - nabożeństwo poprzedniego wieczora. Natomiast wpadnięcie na samą tylko Eucharystię zaraz po pracy jest niezalecane.

Bogu powinniśmy powierzać nasze radości i troski Ofiarowanie Mu na Mszy wieczornej całego minionego dnia jest zarówno dzieleniem się tym, co było ( czyli całym " bagażem" dobrych i smutnych chwil) jak i prośbą o błogosławieństwo na dzień następny. Bóg z pewnością nie cierpi na amnezję i nie zapomni do rana o co Go prosiliśmy.