Poprzez wprowadzanie świeckich szafarzy nie tylko podważa się obecność Chrystusa w Hostii św. ale i pomniejsza sie wartośc sakramentu kapłaństwa.

podważana jest obecność Chrystusa w Hostii

pomniejszana jest wartość sakramentu święceń

Oraz (co też już napisałem) nierzadko ręce świeckich są godniejsze komunikowania od rąk kapłana

Pan husyta czy protestant?

Rozumiem że sie ze mna nie zgadzasz. W takim razie rozważmy taką sytuacje:
Pewnien wierny świecki - codziennie się modli, często uczestniczy we Mszy, na codzień zachowuje przykazania, daje jałmużnę, kocha Boga i wielbi Go z całego serca
Pewien kapłan - został księdzem z pobudek ekonomicznych, w duszy brakuje mu kobiety więc zastępuje ją sobie pornografią i masturbacją, nie interesuje go życie parafii a jedynie swoje wygodne życie, czynności religijne (w tym liturgiczne) wykonuje od niechcenia
I teraz pytanie - kto z nich jest godniejszy, by trzymać Pana naszego Jezusa Chrystusa w swych rękach?

Kościół żyje nieustannie odkupieńczą ofiarą i zbliża się do niej nie tylko przez pełne wiary wspomnienie, ale też poprzez aktualne uczestnictwo, ponieważ ofiara ta wciąż się uobecnia, trwając sakramentalnie w każdej wspólnocie, która ją sprawuje przez ręce konsekrowanego szafarza.

A pomysły uzależniające godność i zdolność kapłana do sprawowania sakramentów od jego osobistej bezgrzeszności to wlaśnie husytyzm w czystej postaci...

Teresa_M:

Czy możesz napisać, dlaczego uważasz, że przez wprowadzenie posługi świeckich szafarzy:
- podważana jest obecność Chrystusa w Hostii i w jaki sposób?
- pomniejszana jest wartość sakramentu święceń i w jaki sposób?

dotykanie Ciała Pańskiego i udzielanie Komunii św. jest czynnością kapłana, do tego został powołany i wyświęcony.

jeśli sie mówi o wspólnej celebracji Mszy św. to juz pomniejszono wartośc sakramentu kapłaństwa

do tego świecki szafarz dysponujący Cialem Chrystusa i Komunia św. na rękę przyczyniają się do traktowania Hostii św. jak zwykłego opłatka

Jaki tu jest szacunek do Chrystusa Pana?

1. To jest donatyzm

2. Zupełnie nie o to mi chodziło

3. Sorki ale nie zgodze sie z Tobą, Kapłaństwo nie czyni z człowieka świętej krowy. Opisany przeze mnie kapłan swe czynności wykonuje waznie, ale wyjątkowo niegodnie. Swiecki natomiast wykonuje to godnie, dużo godniej niż kapłan.

I jak sie to ma do praktyki przyjmowania Ciała i Krwii Pańskiej w pierwszych wiekach?

Kłamstwo i głupota

154.Jak już zostało wspomniane, „szafarzem, który może sprawować w osobie Chrystusa sakrament Eucharystii, jest tylko kapłanważnie wyświęcony". Stąd nazwa „szafarz Eucharystii" odnosi się w sposób właściwy jedynie do kapłana. Również z racji święceń zwyczajnymi szafarzami Komunii świętej są: biskup, prezbiter i diakon, do nich więc należy w czasie sprawowania Mszy świętej udzielanie Komunii świętej wiernym świeckim. W ten sposób poprawnie i w pełni może się objawić w Kościele ich służebny urząd oraz wypełnić sakramentalny znak.

155.Oprócz szafarzy zwyczajnych istnieje prawnie ustanowiony akolita, który z ustanowienia jest nadzwyczajnym szafarzem Komunii świętej również poza sprawowaniem Mszy. Ponadto, jeśli przemawiają za tym motywy prawdziwej konieczności, biskup diecezjalny zgodnie z przepisami prawa może do tej posługi wyznaczyć również innego wiernego świeckiego jako szafarza nadzwyczajnego albo jednorazowo (ad actum), albo na czas określony, wykorzystując w tym celu stosowną formułę błogosławieństwa. Jednakże nie jest wymagane, aby owo wyznaczenie miało formę liturgiczną; jeśli jednak ją ma, w żaden sposób nie może się ono upodobnić do obrzędu święceń. W szczególnych i nieprzewidzianych przypadkach na jednorazowe wypełnienie tej funkcji zgody może udzielić kapłan, który przewodniczy celebracji eucharystycznej.

156.Funkcja ta winna być pojmowana zgodnie z jej nazwą, która brzmi „nadzwyczajny szafarz Komunii świętej", nie zaś „specjalny szafarz Komunii świętej" ani „nadzwyczajny szafarz Eucharystii", ani też „specjalny szafarz Eucharystii". Te ostatnie nazwy rozszerzają znaczenie tej funkcji w sposób nieodpowiedni i niewłaściwy.

157.Jeśli w sytuacji zwyczajnej obecna jest wystarczająca liczba wyświęconych szafarzy, również do rozdawania Komunii świętej, nie należy wyznaczać nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej. W takich okolicznościach ci, którzy byliby wyznaczeni do tego rodzaju posługi, nie powinni jej wykonywać. Należy potępić postępowanie tych kapłanów, którzy, choć sami uczestniczą w celebracji, powstrzymują się jednak od udzielania Komunii, powierzając to zadanie świeckim258.

158.Nadzwyczajny szafarz Komunii świętej będzie bowiem mógł udzielać Komunii jedynie w przypadku braku kapłana lub diakona, albo kiedy kapłan napotyka trudności z powodu choroby lub podeszłego wieku lub innej ważnej przyczyny albo gdy jest tak wielka liczba wiernych przystępujących do Komunii, że sama celebracja Mszy zbytnio by się przeciągnęła. Należy to jednak rozumieć w ten sposób, że w żadnym przypadku wystarczającą przyczyną nie będzie nieznaczne przedłużenie, oceniane w świetle zwyczajów i kulturowego kontekstu miejsca.