Tak sobie przeglądałam"Wprosta" ...kolejny artykuł mnie zaciekawił.






http://www.wprost.pl/drukuj/?O=57940

Co o tym sądzicie?

Nic nowego... jedni robili mydlo, teraz inni diament... idea stara jak narodowysocjalizm...

beeeeeeeee

Chyba nie bylbym w stanie podarowac swojej zonie diamentowej kolii....zrobionej z dziadka i babci....feeee

pozdrowka

Urnach ....:D

Trzymac?........nie wolno, przepisy sanitarne tego zabraniaja.

Zreszta, skremowany czlowiek, to tez czlowiek i nalezy mu sie godny pochowek. Od tego sa cmentarze, a nie mebloscianki w domach.

Tak jak i ty PTR, jestem zwolennikiem kremacji. Mam to szczescie, ze w moim miescie istnieje ta mozliwosc (nawet sie juz zapisalem ).

Wracajac do tej nieszczesnej bizuterii..........to brak szacunku do czlowieka i obrzydliwosc.

Wyobrazasz sobie ogloszenie w gazecie, nastepujacej tresci:
"Zwloki kupie! - Jubiler"

Koszmar!!!!


pozdrowka

A ja chyba nie jestem zwolenniczką kremacji....

PTR, czy zastanowiłeś się nad tym, co się dzieje ze zwłokami, po ich pogrzebaniu? Prawie w całości stają się "budulcem" nowych organizmów żywych. A zatem jest zachowana ciągłość życia. A czy ta ciągłość jest zachowana w przypadku spopielania zwłok? Przecież w popiele nie ma już związków organicznych. Bo nawet bakterie ulegają "od orgicznieniu". Jakże bardzo wydłuża się droga tych związków, zanim znowu trafią jako "budulec" życia. Ciągłość zycia zostaje przerwana. Ja osobiście wolę, aby cząsteczki z których zbudowane jest moje ciało dalej służyło życiu, bo w każdym żywym organiźmie, wykarmionym moim ciałem, będzie troszeczkę mnie. A gdyby mnie spalili będę bezużytecznym prochem.
Pax et bonum!

A dajcie mi spokój po śmierci!!

Ale trzeba przyznać że jest to pomysł na uniknięcie (w wersji dosłownej) zdania "w proch się obrócisz" - i pewnie w tym rzecz i stąd pomysł...
Zostać w postaci kamienia szlachetnego...

Tylko co to ma za znaczenie?

Poprawiam się: Ma być odorganicznieniu" a nie "od orgicznieniu".

Rozumiem - błędu przy stwierdzaniu zgonu?
Tu się chyba dość trudno pomylić...

Może to dla niektórych śmieszne, ale ja bardzo boje się, że mogłabym nie umrzeć całkiem, ożyć w trumnie albo potem w grobie.
Bo nikt chyba do końca nie wie kiedy i jak się umiera i czy potem nic już na prawdę nie boli.
Myśl, że dusiłabym się pod ziemią nadgryzana przez robaki jest tak straszna, że marzę o kremacji.
A potem....... no to proszę, żeby mnie wysypali nad Gorcami i Pieninami.
Wiem, że to jest zabronione, ale może moi najbliżsi z miłości do mnie spełnią mimo wszystko moje ostatnie życzenie i w ten sposób zostanę na zawsze w moich ukochanych górach.........

Druga sprawa, to .... właściwie, dlaczego nikt nie uczy nas " sztuki umierania"?
W szkołach natomiast zajmują czas rzeczami, które nigdy nie będą człowiekowi normalnemu potrzebne.
O ile wiem - z jednym w dziejach wyjątkiem - temat wszystkich ludzi dotyczył i dotyczy wiec byłby popyt na tę naukę.......
Zapytaj człowieku kogoś : właściwie jak to się umiera?.... a zaraz zamilknie. Dlaczego ?

Kremacja nie jest zabroniona, ani przez państwo ani przez Kościół.
Ty tylko kwestia tradycji.

A co do sztuki umierania to ... się myslisz .

Ale to już na innym forum.


M.

puella

Nie zgadzam sie z Twoim zdaniem.
Jako gatunek Homo Sapiens, od samego poczecia jestesmy skazani na smierc fizyczna, podobnie jak wszystkie zywe i materialne istoty na tym swiecie.

Chrzescijanstwo.....to religia nadziei, nadziei na wieczne zycie. Chrystus pokonal smierc, smierci juz nie ma.
Rozumiem Cie.......jestesmy przywiazani do swej cielesnosci, ale poza nia istnieje cos o wiele wiekszego....istnieje duch, ktory nigdy nie umrze.
Ludzie wierzacy i majacy nadzieje na zycie wieczne, potrafia umierac z usmiechem na ustach.
Czymze jest nasza ludzka egzystencja......to zaledwie kilkadziesiat lat. Czymze to jest w porownaniu z zyciem zolwia, ktorego zywot jest niczym wobec wiecznosci.


pozdrowka