Mroczny- nie mów mi, ze ty jestes "ponad" takim dyktatem...Stosujesz przepisy ruchu drogowego, musisz chodzic do szkoły, obowiazuje cię kodeks cywilny i karny...

Nie mówiąc juz o prawach fizyki i biologii...

Przecież w sferze moralnej nie można ustanawiać, przede wszystkim szczegółowo, co wolno a co nie!jest to indywidualna sprawa przecież!

Oczywiście, ale przepisy te nie ingerują bezpośrednio w moje życie prywatne (tak, chodzi mi przede wszystkim o seksualność).

Zanim wybuchnie wielka dyskusja o powyższym katalogu, poczytajcie tutaj: http://info.wiara.pl/?grupa=4&art=1169202454&dzi=0

Czyli wychodzi na to samo co pisałam; zostanie powiedziane i ustalone, że np. chłopak mieszkający z dziewczyną ale nie współżyjący z nią dostanie/ma dostać rozgrzeszenie i nie będzie już wtedy mowy o zgorszeniu maluczkich czy cóś podobnego.

Nie, wychodzi na coś zupełnie innego niż pisałaś. Wychodzi na to, że żadnego katalogu grzechów nie będzie. Nawet sprawdziłam, czy link dobry...

Tak a dalej pisze tak: by stwierdzić, że

oraz

Dwa ostatnie cytaty są cytatami z Metra, które portal Wiara przytacza by pokazać ich błędność. Czytaj uważnie.

Pierwszy wskazuje jedynie, że spowiednicy mają generalną świadomość tego co jest grzechem, a co nie jest bo mówi o tym nauka KK. To nie znaczy, że robią sobie jakiś szczegółowy katalog czy wykaz.

Dwa ostatnie cytaty to fragmenty z owej "rewelacji" opublikowanej przez Metro Co tam jest wyraźnie napisane...

"Przecież wiedzieli, że nie mogą, a mimo to... I co? Teraz robią wielki problem i chcą się raptem podporządkować swojej wierze? Ech.."

Enigma, widze ze według Ciebie nie ma czegoś takiego jak nawrócenie, a wydawało mi się , że jednak KK to popiera, chociaż powiem szczerze nie ułatwia mi tego, odrzucając każdą moja próbę powrotu. Choć to moja wina, bo przecież zgrzeszyłam, ale jak widzę z tej drogi nie ma odwrotu [/b]

No coż...zmęczenie się u mnie kłania, chociaż nie można od razu odrzucac wszystkiego co Metro napisało.

Moinka

Będzie z pewnym przykładem; mam nadzieję, że się nie obrazisz... Bo to nieco podobnie jak z alkoholikiem powiedzmy. Wyleczony alkoholik wie, że nie może wziąć do ust nawet pół kieliszka wina, bo później pójdzie lawinowo. Albo abstynencja, albo porażka. Nie chcę mówić, że jesteście dokładnie jak alkoholicy, a tylko pokazać pewne zagrożenie. Bo nie od dziś wiadomo, że trudno przestać przekraczać raz przekroczone granice; że bardzo trudno je cofnąć... Nie od dziś wiadomo także, że ciało nie tak łatwo oduczyć reakcji na pewne bodźce, że ono nie chce rezygnować z tego, do czego się je przyzwyczaiło. I w Waszej sytuacji wspólne mieszkanie jest właśnie jak taki kieliszek wina dla alkoholika. Może nie 100%, ale jednak zdecydowana większość następnemu kieliszkowi się nie oprze.

Nie od dziś wiadomo coś jeszcze. Wiara wymaga radykalizmu i zaparcia się siebie. Chrystus mówił, że kto nie ma w nienawiści samego siebie, a idzie za Nim, nie jest Go godzien. I ta nienawiść niestety często musi objąć te sprawy, które do tej pory były dla nas najdroższe, najważniejsze. Bo to na ogół one nas od Boga odciągały, prawda? Niejedna osoba nawracając się i odmieniając swoje życie zmieniała przyjaciół, hobby czy nawet pracę. I niejedna się wyprowadzała Tak więc odwrót jest - tylko musi być konkretny. Obiema nogami...

Ja naprawdę uważam, że wspólne mieszkanie w takim przypadku jest poważnym narażaniem się na grzech. Zachowanie czystości w podobnej sytuacji jest sporym wysiłkiem i walką z naturą, przyzwyczajeniami, okazją, a nawet logiką I prawdopodobnie sprawi, że oboje będziecie po prostu sfrustrowani. Plus skokowy wzrost ilości sprzeczek i tym podobne

A że najprawdopodobniej i tak Cię tu nie przekonamy, może warto by było po prostu pójść porozmawiać z jakimś księdzem? Takim, do którego masz szacunek i zaufanie i który będzie miał wtedy więcej czasu niż trzy minuty w konfesjonale?

Moinka, nadal nie rozumiem Twoich obaw przed ślubem.
Zadaj sobie pytanie o swoją wiarę, jej siłę, a przede wszystkim Kim dla Ciebie jest Jezus Chrystus.
Ufasz Bogu, że jesteś Jego umiłowanym dzieckiem? Że Cię nie opuści, że Cię wyprowadzi z każdej opresji, że ewentualna ciąża nie będzie dla Ciebie katastrofą?


W moich wypowiedziach nie było próby traktowania Cię z góry, ale jeśli tak je odebrałaś - to przepraszam. Chciałem być szczery, a nie przymilny, żeby Ci psłodzić, że racja est tylko po Twojej stronie. Są różne punkty widzenia.
Weź je jednak mimo wszystko pod uwagę i przemyśl swoją postawę wobec śłubu, a głębiej, wobec swojego partnera, czy narzeczonego.

Co do stanowiska Kościoła wobec wspólnego mieszkania, warto mieć też na względzie, że wynika ono również z chęci uniknęcia gorszenia innych - naturalne są podejrzenia (myślę, że w tym i Twojej rodziny), że skoro mieszkacie razem i pewnie i żyjecie "jak małżeństwo" z wszystkimi tego aspektami. Swoim przykładem zaprzeczacie wyznawanym wartościom - stąd zgorszenie.

POzdrawiam i życzę Tobie i Twojemu chłopakowi powodzenia!

@Moinka: wg mnie nie ma wielu rzeczy, które wg Ciebie są. Ale nawrócenie? Tak bardzo przeżywasz fakt, że poszłaś do łózka z facetem (już nawet mniejsza o to ile razy i czy z zabezpieczeniem), mimo że religia Ci na to nie pozwala i uważasz to jako odwrócenie się od Twojego Boga? Fakt, wątpię, żebyś w takich momentach odmawiała sobie w duchu "zdrowaśki" Ale chyba zbyt krytycznie podchodzisz do tej sprawy i do samej siebie. W końcu wcześniej się tym nie przejmowałaś.

@Mikael: a ja uważam, że Mionka powinna się wreszcie na coś zdecydować. Sama- bez naszej pomocy. Bo tak to zawsze zdania są podzielone, a ona ma coraz większy mętlik w głowie... Myślę, że jak sama dojdzie do tego, co jest dla niej najlepsze, to wszystko się już jakoś ułoży. Na razie możemy sobie gdybać...

@to Ja : Hi hi hi A to dobre by było... Idzie sobie owieczka do spodzie z wielkim kajetem. Przed konfesjonałem go otwira i pilnie studiuje, by wiedzieć, co go czeka

Tak, tak w końcu Agora drukuje też materiały o Janie Pawle II...
I felietony kościołofobicznej Magdalenny Byłej Minister Środy