Może tak, może nie. Ale większość religii zakłada brak czasu po śmierci, jako że czas to pojęcie fizyczne, a w świecie niematerialnym, którym jest świat pośmiertny raczej fizyka nie obowiązuje. Więc i czas nie. Ale to nie temat na takie rozmowy, dajemy na PM

Idea życia wiecznego zupełnie do mnie nie przemawia, a nawet napawa penym niepokojem - zdecydowanie preferuję pośmiertne przejście do stanu idealnego, czyli nieistnienia. Bogowie również są mi całkowicie zbędni.

Pytanie tylko czy naprawdę chciałbyś zostać w tym stanie przez wieczność bo na dobrą sprawe niewiele się on różni od nieistnienia ...

Chyba nie rozumiesz słowa pisanego. Przeczytaj jeszcze raz pytanie i pomyśl, tylko powoli.

Odpowiem slowami dra Hannibala Lectera, ktore skierowal do zmarlej bliskiej mu emocjonalnie osoby:

Boga bym nie chciał.
Życie po śmierci? Jeżeli chodzi o niebo i piekło to nie. Nie wiem, ale jak dla mnie idea że gdzieś tam ludzie poddawani są wiecznym torturom (wiecznym, to słowo ma tutaj najważniejsze znaczenie. Nawet bark tortur, który trwa wiecznie może być największą torturą jaką człowiek zdolny jest sobie wyobrazić!) nie bardzo mi się uśmiecha.
Co do raju. Chymm.. raja jest pojęciem trochę nierealnym. Po pierwsze nie wiem jak to ma wyglądać ponieważ dobro i szczęście i rozrywka to dla każdego coś innego. Żeby urzeczywistnić takie coś trzeba by coś pokombinować w ludziach. Coś w nas zmienić, aby takie coś było możliwe, ale wtedy to nie był bym już ja dlatego niec hce tego =/

to chciałbys po smierci tak poprostu przestac istnieć? To po co zyć? jaki Twoim zdaniem w Życiu jest cel, skoro tak beznadziejnie się skończy...

Tak, a co w tym takiego złego?

Dla przyjemności.

W życiu cel jest taki, aby przeżyć go jak najlepiej.

ale w takim razie po co przezyć zycie jak najlepiej...? skoro zło przychodzi znacznie łatwiej... jest do niego duzo łatwiejszy dostęp- szybszy i znacznie prostrzy... to po co sie starać, jeżeli po smierci i tak nikt z tego rozliczac niebędzie?

Na to nawet ja Ci odpowiem, choć ateistą nie jestem



Bo ktoś rozliczy za życia, a:

no nie wiem... jak dla mnie to troche bez sensu...

Dobro jest przyjemniejsze.


Przemyśl, może uda się zrozumieć, pozdrawiam =)

pewnie raczej nie zrozumiem, bo jestem wierząca i rozpoczynam studia teologiczne... ale szanuje, że ktos ma inne zdanie.
Jednak mnie chyba zbyt przeraża to, że Boga mogłoby niebyć... i po śmierci poprostu bym znikła...
Bóg zabardzo dał mi sie w zyciu odczuć... nie jestem wstanie uwierzyc, ze Go nie ma...

Też jestem wierzący, a jednak daję radę to zrozumieć. Spróbuj

Taa, skąd ja to znam. Dlatego twierdzę, że ateizm jest dla ludzi 'twardych'. Mi trochę głupio było by leżeć jedną nogą w grobie i myśleć, że niedługo zakończy się moja egzystecja. Pstryk - i koniec... Doskonale oddał to Joka w pewnej piosence słowami:

No cóż, święta prawda... łatwiej żyć, ale ile łatwiej umierać

Więc raczej nie to, że pewnie nie zrozumiesz, ale pewnie raczej nie chcesz zrozumieć. Ale rozumiem, cale życie w innych klimtach to potem sie trudno przestawic

Wzajemnie =)

Zostało w Ciebie taka postawa wpojona, naprawdę to nie jest przerażające wcale.

No właśnie całe życie się żyje w jednym przekonaniu to potem trudno to zmienić.