Do umiłowanego Brata Arcybiskupa Stanisława Wielgusa

Przeczytałem z uwagą cenny list Waszej Ekscelencji z 8 stycznia br., i gorąco dziękuję za zaufanie, z jakim Ekscelencja otworzył przede mną swoją duszę, ukazując bolesne cierpienia swego serca podczas całego życia kapłańskiego i biskupiego, aż do zrzeczenia się urzędu biskupa Warszawy.
W tym ostatnim okresie współuczestniczyłem w cierpieniach Ekscelencji i pragnę zapewnić o mojej duchowej bliskości i braterskim zrozumieniu.
Odnośnie do przeszłości, jestem w pełni świadomy wyjątkowych okoliczności, w których Ekscelencja wykonywał swoją posługę, kiedy reżim marksistowski w Polsce używał wszelkich środków do tłamszenia wolności obywateli, a w sposób szczególny duchownych.
Jako Rektor Uniwersytetu w Lublinie i jako Biskup Płocka, Ekscelencja dał dowód wielkiej pobożności i głębokiej miłości do Chrystusa i do Kościoła.
Kiedy Ekscelencja miesiąc temu złożył rezygnację, świadomy że sytuacja, która zaistniała, nie pozwala rozpocząć posługi biskupiej z niezbędnym jej autorytetem, wyraźnie widziałem w tym akcie głęboką wrażliwość na dobro Kościoła Warszawskiego i Kościoła Polsce, a także pokorę i dystans do zaszczytów.
Chciałbym przede wszystkim skierować słowo zachęty, zapraszając do kroczenia naprzód z ufnością i pokojem w sercu. Wyrażam życzenie, by Ekscelencja podjął na nowo swoją działalność w służbie Chrystusowi w sposób, który będzie możliwy, aby zaowocowała rozległa i głęboka wiedza oraz pobożność kapłańska, dla dobra umiłowanego Kościoła w Polsce.
Posługa biskupia, tak dzisiaj, jak i zawsze, naznaczona jest cierpieniem i krzyżem. Nasz Pan nie przestanie podtrzymywać Ekscelencji Swoją łaską. Pomocą będzie również przyjaźń braci biskupów i osób, które poznały Ekscelencję i obdarzyły szacunkiem.
Z żywym uczuciem, pamiętając w nieustannej modlitwie przy Ołtarzu Pańskim i przed Najświętszą Dziewicą Maryją, z serca udzielam Ekscelencji szczególnego błogosławieństwa apostolskiego w nadziei na obfite łaski z nieba.

Watykan. dnia 12 lutego 2007 r.
Benedykt XVI

Na czym polega męczeństwo biskupa ? Nie ma co jeść, musi zebrac ?Nie mówiac juz o tym,ze jesli prawda jest, że zrezygnował z obawy przed smiercią, to chyba nie jest dobrym Pasterzem...

Tylko i wyłącznie o władzę, splendory i kasę. Dla tych przywilejów są gotowi zniszczyć wszystko, są gotowi skłócić Kościół. To banda karierowiczów, a nie pasterze wyznaczeni przez Jezusa.
No a poza tym Wielgus to na dodatek tchórz, który podkulił ogon bo niby mu tam ktoś czymś zagroził - chociaż jak dla mnie to ta rewelacja jest wyssana z palca, po to by naiwnym tłumom kolejny raz namącić w głowach. Podła polityczna gra "książątek" kościelnych z Bożej Łaski.
Żałosnych mamy pasterzy, żałosnych. Ryba gnije od głowy.

Błagam, nie zeszmacajmy tego słowa...

Na czym polega męczeństwo biskupa ? Nie ma co jeść, musi zebrac ?Nie mówiac juz o tym,ze jesli prawda jest, że zrezygnował z obawy przed smiercią, to chyba nie jest dobrym Pasterzem...

Ja uważam, że większe męczeństwo to np. cierpienie matki, która nie ma pieniędzy na chleb dla dzieci...

Powiedział co wiedział...

Każdy musi zacząć od świecenia oczami za siebie. A nie my jesteśmy od potępiania innych i robienia z nich demonów.