Witam!

Jestem katolikiem i nie chcę przeczyć w swoich słowach, zachowaniu i poglądach. Najprościej mówiąc: chcę wiedzieć, co mogę krytykować w Kościele krytykować i z czym się nie zgadzać bez popełniania jakiegokolwiek grzechu. Np. czy jest grzechem twierdzenie, że Sobór Watykański popełnił błąd zmieniając liturgię mszalną?

Chodzi mi o odpowiedź w stylu: Można się nie zgadzać z opinią jakiegoś księdza, nie można z KKK.

Proszę o odpowiedź możliwie szczegółową i wynikającą z absolutnego przekonania, bez dodatków typu "myślę" albo "wydaje mi się".

Pozdrawiam

Rita sory ale jak masz tak gadac to lepiej sie nie wypowiadaj ... masz prawo powiedzieć co ci sie nie podona w kk a czemuż by nie? ja czesto spotykam sie z ksiedzem i rozmawiamy , wymieniamy poglądy ...tak jak część duchowienstwa krytykuje msze trydencką i nikt problemu nie robi ... sądze że dla Boga aż tak doktryna nie jest ważna ale twoja wiara i to co masz w sercu ...ja natomiast otwarcie skrytykowałem kulr maryjny wśród wiernych i ksiadz przyjał moje zdanie a nawet przyznał mi racje w pewnych kwestiach

Rita zamiast głosić swoje poglądy nic nie mające do zapytania, odpowiedziałabyś na zadane pytanie.

Co do tematu, odpowiem tak jak potrafie najlepiej. Wiadomym jest że w Kościele mamy różne prawdy, które nie ulegają żadnemu podważeniu. Można o nich dyskutować, zgłaszać wątpliwości, wszystko jednak dla lepszego tych prawd poznania. Ich zaprzeczenie i trwanie w takim stanie automatycznie wyklucza moźliwość nazywania się Katolikiem, prowadzi do herezji. Mówie rzecz jasna np. o dogmatach.

Myśle że krytyka jakichś negatywnych relacji panujących w Kościele jest dopuszczalna. Jest to faktycznie krytyka ludzi i ich działania,czy to księży, czy wiernych. Co do liturgii to wchodzimy już w kwestie które poruszają np. Lefebryści. Tak długo jak nasza krytyka nastawiona jest na szukanie prawdy, nie prowadzi nas do odrzucenia Kościoła, do postawienia siebie, swojej wiedzy i duchowości ponad tym co się krytykuje to jesteśmy myśle bezpieczni. Natomiast w chwili gdy ulegamy pysze, oraz myśleniu że to ja wiem lepiej zaczyna się problem.

Czyli krytkujemy/poznajemy, ale nie odrzucamy wiary, przykazań, dogmatów, Tradycji, Pisma.

Krytykujemy, czyli wskazujemy to co jest złew ludziach i ich działaniach, ale nie poza Kościołem, lecz w jego wnętrzu. I mamy na uwadzę że wszystkiego nie wiemy, nie rozumiemy, oraz że to wszystko jest tylko dla dobra, nie dla naszej przemądrzałości i przekorze.

Z regulaminu działu "Prawdy wiary":

Moniko wyluzuj. Nie wiem co się tak mnie uczepiłaś, ale na tym forum coraz trudniej wyrazić swoje zdanie...

Jak mówię, że od samodzielnego myślenia idzie się do piekła, to źle. Jak mówię, że człowiek powinien mieć własne zdanie to też źle. No to powiem inaczej: każdy katolik powinien mieć swoje zdanie pod warunkiem, że zgadza się ono z nauką kościoła katolickiego. Ufam, że tym razem wam się podoba

Długo mógbym pisać, ale napisze krótko. Rita, jak nie masz nic do powiedzenia w danym temacie to poprostu w nim nie pisz.