Adamek, jakieś totalne bzdury zacząłeś tworzyć!! W czyśćcu sie grzeszy? I to ma zbliżyć do Boga? hmmm... coraz ciekawiej.


Ależ ja nie próbuję zrozumieć wiary, tylko was. Czyli sugerujesz, że wiara nie ma sensu. To dużo wyjaśnia...


A tak, to typowe dla waszego Boga. Nie ważne kto, ważne żeby bolało... Smutne ale prawdziwe...

Jeśli zaś chodzi o temat postu, to określenie "modlitwa za zmarłą osobę" wolę zastępować: "modlitwa z zmarłą osobą" tak w nawiązaniu do obcowania świętych...

A myślałem, że logika jest Twoją mocną stroną... a tu czytać się nie umie... echhh, Opowiem Ci szkodzki dowcip: Szkoda słów...

Tak, konstruktywna krytyka to podstawa. Może jednak napiszesz gdzie tkwi błąd logiczny o którym piszesz?

Nie. Wspólnota.

Rito - jest taka przypowieść Jezusa o uczcie królewskiej.
Król zaprasza wszystkich, ale częśc nie ma wogóle ochoty, rezygnuje z obecności. - oni już nigdy nie przyjdą.
Wśród biesuadników zasiada człowiek bez odpowiedniej szaty, niestety zostaje wyrzucony.
Podobnie gdybyś Ty poszła na bal bez makijazu, brudna, w poplamionej kiecce.
Czułabyś się tak głupio, że zmykałabyś gdzie pierz rośnie, aby doprowadzić siebie i swoja kreacje godne sali balowej.
Czyściec to taka przechowalnia, gdzie musisz sie obmyc, umalować, oczyścić suknię...a inni tam sie świetnie bawią.
Ty biedaczko słyszysz ich radość, więc łykasz łzy i czyścisz, szorujesz, aby godnie wyglądać i dołączyc do bawiących się szczęśliwców.

wieczny, czy jak (censored) nazwiesz stokrotką to przestanie śmierdzieć?

Alus, makabryczne....

No to kupę...

Rita, może jednak zrezygnujesz z tego ironicznego tonu?

A wracając do tematu. Byłaś kiedyś tak naprawdę zakochana? Jak przeżywałaś chwile rozłąki? Nie były one dla Ciebie uderęką, cierpieniem? Nie pragnęłas wtedy tylko tego jednego, żeby czas rozłąki nareszcie się skończył? Jeśli nie znasz tego uczucia, to nie potrafię znaleźć innej analogii. Tyle, że na mój gust, Ty z góry nastawiłaś się, że nikt i nic Cię nie przekona.

Przeczytaj post do którego pijesz i mój cytat, powinnaś bez problemy znaleźć błędy logiczne w czytaniu...
naprawdę wierzę, że sobie z tym poradzisz...

OK.

Adamek, naprawdę nie widzę.


Tak, przepraszam.


Byłam. Ale żeby tęsknić, trzeba mieć do kogo. Żyjemy bez Boga i nie jest tragicznie. Dlaczego po śmierci miałoby się to wiązać z cierpieniem?

Bo po śmierci czy chcesz, czy nie - to odkryjesz Kogo całe życie odrzucałaś. I to będzie twoim cierpieniem. (O ile będzie - tzn. o ile w tobie się nic nie zmieni)

Makabryczne...masz rację, ale w tym przypadku, nie "ludzie ludziom przygotowali ten los"...tylko "każdy sam sobie gotuje ten los".
To, że ktos coś odrzuca - nie znaczy, że tego nie ma.
Ja odrzucam np pornografię - a ona beze mnie ma się dobrze.

Zauważyłam ciekawą rzecz u katolików. Macie dwa wyjaśnienia, wzajemnie się wykluczające, których używacie zamienni, w zależności od sytuacji.

Pierwsze wyjaśnienie jest takie, że człowiek żyje i umiera i decyduje czy chce iść do nieba czy do piekła (w sensie czy się ukorzy przed Bogiem i będzie żałował czy nie, już po spotkaniu ze stwórcą). To jest wyjaśnienie, które ma ratować ateistów przed koniecznością piekła, żeby nie wydawało się to zbyt niesprawiedliwe, że dobry człowiek idzie do piekła.

Drugie wyjaśnienie jest takie, że trzeba wierzyć za życia bo potem będzie za późno, bo po śmierci zapada wyrok i idzie się... no gdzieś się idzie. To z kolei ma przyciągnąć wiernych.

Powinniście się zdecydować na jedną wersję, bo na dłuższą metę wyłazi niekonsekwencja...