Ale ja ponowię pytanie: czy tylko prze duchownych stosowany być może? Wg mnie nie.

To ja odpowiem pytanie: a czy mogę sobie założyć sutannę i paradować w niej po ulicy? A czy mogę sobie kupić mitrę (lub coś na jej kształt) i zakładać ją w zestawie do kąpielówek? Znajdź mi przepisy, które mi tego zabraniają. Bo może mitry z kąpielówkami nie wolno, ale z garniturem już tak...

Jak mnie przepisów to jest rozum. Jeśli jest w róznych rytuałach napisane, żeby błogosławić znakiem krzyża czynionym kciukiem, i jednocześnie kapłani na całym świecie błogosławią "po swojemu" to mój rozum podpowiada mi, że są gesty (formalnie lub nie) przypisane odpowiednim stanom.

Woda święcona służy do przepędzania diabłów ,aby poszły sobie w diabły i dlatego używamy jej w czasie błogosławieństwa .

Nie tylko. Ma ona także uświęcać i świadczyć o Bożym błogosławieństwie (na co wskazuje sama nazwa).

Mówimy Szumi o tym samym ,ja mówie o tym kiedy diabły sobie pójdą w diabły ,a ty mówisz o świętości -otóż to jest to samo .

Tylko, że Ty wskazujesz na skutek, a ja na przyczynę.

Chyba odwrotnie ,bo to świętość jest skutkiem .

Boże błogosławieństwo świadczy o tym, że trwamy przy Bogu (a to równa sie świętość), a trwanie przy Bogu powoduje że diabły idą w diabły. Więc przyczyną uciekania diabłów jest Boże błogosławieństwo. Zatem wskazałem na przyczynę.

Szumi ,acha no tak zapomniałem ,przecież to Bóg decyduje kto będzie świętym i od kogo pójdą diabły ,jak Pobłogosławi to "będzie świętym ",a jak nie to pozostaną" przy nim"diabły i" zostanie potępiony".

Dokładnie tak. Jak człowiek otworzy się na Boże błogosławieństwo to Bóg będzie mógł działać i diabły pójdą w diabły

Nie jak człowiek otworzy się na Boże błogosławieństwo ,tylko jak Bóg zechce :

Kochani dbajmy o tradycje....

Błogosławieństwo następuje po przyjeździe pana młodego i jego rodziców do domu panny młodej. Młodzi klękają (mogą mieć na to przygotowane miejsce w pokoju, np chodniczek czy jakiś kawałek białej tkaniny na podłodze). Rodzice po kolei podchodzą do każdego z nich. Mówią błogosławieństwo. Mogą przy tym trzymać ręce na ich głowach, mogą zrobić na czole znak krzyża świętego lub ucałować w czoło albo w policzki. Podczas tego obrzędu Para Młoda powinna uklęknąć i poprosić o błogosławieństwo :

najprostszą formą błogosławieństwa jest wypowiedzenie prostej formuły przez Młodą Parę i każdego z rodziców. Podczas tego obrzędu Para Młoda powinna uklęknąć i poprosić o błogosławieństwo :

Młoda Para:
Drodzy Rodzice prosimy Was o błogosławieństwo na naszą nową drogę życia

Wszyscy Razem: W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

Rodzice /kolejno/:
"Udzielam Wam błogosławieństwa na nową drogę życia, bądźcie szczęśliwi i żyjcie w pokoju."

albo " Na nową drogę życia błogosławię Was w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen - życzę Wam bądźcie szczęśliwi i żyjcie w pokoju"

Następnie jeden z rodziców – przeważnie matka - podaje do pocałowania krzyża i kropi wodą święconą.

Mile widziane jest gdy po wszystkim młodzi podziękują za błogosławieństwo i wychowanie

RODZICE RAZEM:
W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

WSZYSCY:
Amen

Przynajmniej tak było u mnie 2 tygodnie temu, jak córka wychodziła za mąż

Czyli jednak te Boże Błogosławieństwo jakie "młodzi" otrzymują przed ołtarzem nie jest wystarczające .Albo ,że te rodzicielskie błogosławieństwo to tradycja i to jeszcze starsza niż chrzescijańska .

To nie tak.

W czasie chrztu, rodzice i rodzice chrzestni błogosławią swoje dzieci, przed pierwszą komunią też błogosławią, to i dlaczego przed ślubem by nie mieli?
Poza tym to dostarcza tyle wzruszeń....

i jeszcze jedno: rodzice - vide - małżonkowie w domu są szafarzami domowego ogniska, to oni wpływają na wychowanie, postępowanie dzieci, wydając dzieci za mąż, czy żeniąc je, wyprwiają je w nowe życie i tak jak wyprawiali kiedyś dzieci w podróż, (np. za chlebem do Ameryki - XIX wiek) też błogosławili swoje dzieci.

To błogosławieństwo, należy przecież do kultury Chrześcijańskiej, nie wstydźmy się tego, bo to nasz przywilej.

PS:

Ślubu młodzi udzielają sobie nawzajem, ślubując sobie - a nie księdzu - miłość i posłuszeństwo do śmierci. A więc są też jakby szafarzami błogosławieństwa - sakramentu ślubu.

to tyle

KP