Widzisz...
Każdy z nas, jak się okazało, ma własną definicje pychy.
I definicja pychy inna niż nasza jest nam obca.
I każdy ma prawo twierdzić, że moja prawda jest najmojsza a inni, jeżeli uważaja inaczej, to ich problem.
To chciałem wykazać...

Gdyby chodziło o całe Pismo to trochę dziwne, że Jezus bezpośrednio nauczał tłumy, a obecnie te same przypowieści muszą być wyjaśniane przez pośredników.
Po drugie (ważniejsze) mamy błędne koło, bo na jakiej podstawie mielibyśmy wybrać ten właściwy Kościół Chrystusowy, jeśli nie w oparciu o Słowo Boże? Czyżby na zasadzie X1 jest tym właściwym Kościołem, bo X1 twierdzi, że tak jest napisane w Biblii? Przecież X2,...,Xn też tak twierdzą.

Zauważ co Jezus mówił tłumom, a co Apostołom. Czyż to nie Apostołom później wyjaśniał te przypowieści, które mówił ludowi? Np.

"Przystąpili do Niego uczniowie i zapytali: Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich? On im odpowiedział: Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano."
Mt 13:10-11

„Wtedy odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie i prosili Go: Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście!”
Mt 13:36

Mieli z Nim stały kontakt i prosili Go o wyjaśnienie tego, czego nie rozumieli. Ale to nie znaczy, że to wszystko poszło na marne to co mówił tłumom, bo po pierwsze, wiele rzeczy jest na tyle prostych, że nie wymaga nawet wyjaśnienia, a przede wszystkim to przecież Słowo Boże!

Hbr 4:12
"Bo Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić zamiary i myśli serca"



Np. na ciągłości apostolskiej, na tym, że trwa od wtedy do dzisiaj ten sam jeden Kościół.

Każdy ma prawo do swojego światopoglądu i swoich opinii, ale to nie znaczy, że są prawdziwe. Tak jak Bóg jest jeden, a wiara w niego nie jest światopoglądem, a relacją z rzeczywistym Bogiem, a innych bogów nie ma - to nie znaczy, że inni nie mają prawa uważać, że istnieją inni bogowie i że inni poza Tobą nie mają racji. Uważać możesz sobie co chcesz, kwestia tego, żeby to było zgodne z prawdą.

Właśnie to miałem na myśli. Skoro całe Pismo (Słowo Boże) musi być interpretowane instytucjonalnie, to znaczy, że nie ma w nim rzeczy na tyle prostych, że nie wymagają wyjaśnienia. Inaczej jak mielibyśmy odróżnić te proste od tych, które nie są do prywatnego wyjaśnienia? Tym bardziej, że napisane jest "żadne proroctwo Pisma nie jest dla prywatnego wyjaśniania". Przy okazji, czy list św. Pawła też nie podlegają "prywatnemu wyjaśnianiu"?



Temat wałkowany w winnych wątkach, więc napiszę tylko, że tak samo uważają prawosławni czy protestanci. Tylko "ten sam jeden Kościół" jest inny

Ja jestem za słaby merytorycznie, aby rozstrzygać takie kwestie historyczne. A przecież Chrystus przyszedł też do takich prostaczków... Czyżby zbawienie miało zależeć od wiedzy historycznej?

Nieprawda. To znaczy, że jeśli nie będziemy się podpierać na ostoi prawdy, to możemy zbłądzić. To nie pokazuje, że całe Pismo jest trudne, tylko, że są w nim trudności, które interpretowane w oderwaniu od ostoi prawdy, mogą sprowadzić na manowce (a precyzyjniej: to człowiek może się przez to sprowadzić na manowce).


"Miłujcie się" - zbyt trudne? Nie sądzę.

Właśnie trzeba się trzymać ostoi prawdy, która wyjaśnia pewnie.




Tak, bo też są natchnione. Może je interpretować autorytatywnie tylko ten, kogo wyznaczy Bóg, czyli kto otrzymał taką prerogatywę od Niego (Kościół i kościoły, do których były skierowane).


Nie potrzeba dużej wiedzy historycznej, żeby zauważyć, że protestanci nie mają ciągłości apostolskiej, że to oni się odłączyli od KK a nie KK od nich.

Czyli właściwie się zgadzamy. Skoro jednak św. Paweł pisze: "żadne proroctwo Pisma nie jest dla prywatnego wyjaśniania", to zgodnie z tym co piszesz powyżej, terminu "proroctwo" nie należy interpretować jako:



Chyba, że słowo żadne użyte przez św. Pawła wymaga jakiejś szczególnej interpretacji



Z tym nie polemizuję, zastanawiam się jedynie, na jakiej podstawie taki szaraczek jak ja miałby z całą pewnością stwierdzić: tak, to jest ostoja prawdy. Przy moim stanie wiedzy uważam, że byłby to przejaw nieodpowiedzialności albo nawet... pychy.



Po pierwsze to zależy jak rozumieć ciągłość apostolską. Polecam chociażby ten wątek. Po drugie, dlaczego akurat ciągłość apostolska miałaby być decydująca, skoro samo chrześcijaństwo jest nieciągłością w judaizmie?

No więc wracamy do punktu wyjścia.
Zakładasz, że Twój światopogląd jest prawdziwy. I słusznie. Ale dlaczego odmawiasz tego prawa (do zakładania, że ich poglądy sa prawdziwe) prawosławnym i protestatntom, żydom i muzułmanom?
Kto ma możliwość obiektywnej oceny, czy dana wiara jest prawdziwa?

Trochę zaofftopuję.
Kwestia podejścia. Twoim zdaniem proste. I słusznie.
Wg niektórych "nie cudzołóż" też jest proste. Ale w tym przypadku tylko według niektórych. I tu już dwu słów nie można interpretowac wprost. I większości jest to "zbyt trudne".
To jak to jest. Kwestia interpretacji: te można traktowac jako powiedziane wprost. A inne już nie?

Wprost przeciwnie - wszystko jest ok. Akurat uczepiłeś się nie tego słówka co trzeba . Prywatny, to nie znaczy tylko samodzielny, ale właśnie w oderwaniu od posiadającego prerogatywę do wyjaśniania, w odłączeniu od niego i jego wyjaśnienia:

"Wedle interlinearnego wydania Biblii zdanie to brzmi (cokolwiek niezrozumiale): "to najpierw wiedząc, ze każde prorokowanie (o) Piśmie oddzielnego rozwiązania nie staje się". Ostatnie i trzecie od końca znalazły tam swoje wyjaśnienie:

"rozwiązania" - sens: tłumaczenia, interpretowania
"staje się" - genetivus ze słowem "być" lub "stawać się" oznacza w języku greckim czyjeś zadanie, prerogatywę, upoważnienie, przywilej: stąd sens: każde prorokowanie o Piśmie nie należy do prywatnego wyjaśniania... "
(cytat z zapytaj.wiara.pl)

Czyli można interpretować, ale nie w oderwaniu od wyjaśnień posiadającego prerogatywę od Boga.



Nie podałem ciągłości apostolskiej jako argument przy wyborze chrześcijaństwa, ale przy wyborze Kościoła Katolickiego z chrześcijaństwa.

Na poziomie "czy chrześcijaństwo" to będzie zupełnie inna dyskusja, chociażby dlatego, że w przejściu judaizmu w chrześcijaństwo to Bóg osobiście zachował ciągłość (bycia przy Kościele i nauki - wypełnienie Prawa, które było nauczycielem aż do czasu dorosłości). A wewnątrz chrześcijaństwa to ludzie się odrywają od Kościoła i mówią "mamy ciągłość" (po oderwaniu ciągłość?).

Jeżeli wierzę w KK, to uważam, że Jego wizja Boga jest prawdziwa, a więc inne, o ile są sprzeczne z nią, nie są (w pełni) prawdziwe. Więc mówię: nie są prawdziwe. I tyle - nikomu nie odmawiam prawa do wiary w cokolwiek.

Teraz już nie mam więcej pytań, dzięki za wyczerpujące wyjaśnienia



Wiem, ale zaproponowałem eksperyment myślowy polegający na zastosowaniu tego argumentu w innej sytuacji.



Z punktu widzenia chrześcijanina tak. Ale z punktu widzenia niezależnego obserwatora (niekoniecznie wyznawcy judaizmu) mamy nieciągłość, którą "odszczepieńcy" wyjaśniają działaniem Boga.



O ile wiem prawosławni uważają, że to katolicy zerwali ciągłość, modyfikując wyznanie wiary...

Przyjemność po mojej stronie



To jest trudny temat. Kwestia jest taka: żydowscy prorocy zapowiadają Mesjasza, Mesjasz przychodzi. Kto zachował ciągłość - ten który przyjął zapowiadanego żydowskiego Mesjasza czy ten, który Go odrzucił? Tu jest punkt sporny.



Miałem głównie na myśli protestantów - tam dość wyraźnie widać to odłączenie się od Kościoła, szczególnie, że często zaczynali to pojedynczy ludzie - Luter, Kalwin, król Anglii.

A prawosławie to bardziej złożony temat nie na moją wiedzę

Odwróciłeś kota ogonem

Kwestia jest taka: żydowscy prorocy zapowiadają Mesjasza i mamy rozstrzygnąć, czy X jest Mesjaszem czy tylko się za takiego podaje. W tym wypadku kryterium ciągłości przemawia przeciwko Jezusowi.

Jeśli przyjmiemy, że Jezus był Mesjaszem, to już piszemy z punktu widzenia chrześcijanina i wówczas zgadzam się Tobą.

autorko tematu.
nie rozumiem dlaczego twoj maz musi cie zrozumiec i szanowac twoje poglady, w zamian nie otrzymujac tego samego z twojej strony....
wszak malzenstwo to sztuka kompromisu? chyba ze w malzenstwach chrzescijanskich takie pojecie nie istnieje (jak obserwuje gorliwych katolikow wokol siebie to pojecia takie jak tolerancja i kompromis nie istnieja w ich slownikach)
masz dziewczyno do wyboru. albo zyjesz w udanym malzenstwie, z kochajacym facetem u boku albo masz piekielko przelane morzem wiary (swojej)
czyli albo zrozumiesz jego racje i pojdziesz na kompromis uzywajac jakiegokolwiek cywilizowanego srodka antykoncepcji zamiast rozmnazac sie jak królik
albo
twoj maz zacznie sie rozgladac na boki i znajdzie milosc i zrozumienie w ramionach kobiety ktora bedzie potrafila dac mu to czego ty mu odmawiasz - nie mowie tu o seksie tylko o prawie do bycia czlowiekiem
a ty zostaniesz z gromadka pociech sama jak palec