Temu, że to byłby skandal w dzisiejszych czasach...?
Kiedyś to może i tak było, że rodzice od wczesnego dzieciństwa mieli zaplanowaną przyszłość swoich dzieci i nawet zawody im wybierali, ale te czasy już minęły. Każdy ma prawo do własnych poglądów, własnych decyzji. Dwumiesięczne dziecko nie jest w stanie popierać żadnej partii, ani nie jest w stanie wyznawać żadnej religii.

Co jest w tym denerwującego? Sam dokładnie nie wiem. Po pierwsze - oczywiście formalny wpis do Kościoła. Ale chyba bardziej denerwuje mnie to, że chrzest jakkolwiek łączy mnie z wiarą i Kościołem, a jakiś zagorzały katolik, nawet kiedy dokonam apostazji, może śmiać mi się w oczy i powiedzieć coś w stylu, że "Bóg i tak mnie dopadnie", "jestem na zawsze związany z Kościołem" lub coś w tym stylu. Nie wiem, może mam coś nie po kolei, ale to że jestem ochrzczony irytuje mnie strasznie.

Nie minęły, nie minęły..



Jak już będzie w stanie je podjąć.



Szkoły też nie jest w stanie sobie samo wybrać, więc ktoś to musi za niego zrobić.



Radzę wyluzować, życie w takim ciągłym napięciu musi być ciężkie.

Z tego wynika, że jest - zapisanie dziecka nie uwzględnia jego dojrzałości oraz wolności sumienia i wyznania. Dziecko musi być katolikiem do 18. roku życia. To jest wolność wyznania? Cóż - dla niektórych katolików wolność wyznania to to, że nikogo nie zabija się za innowierstwo...



Obywatelstwo jest konieczne do funkcjonowania w państwie. Czy członkostwo w KK jest konieczne do czegoś? Kościół jest tylko jedną z wielu instytucji w państwie - wybór więc jest możliwy i powinien zostać uszanowany. Ponadto - czy z jakiejś ustawy wynika, że każdy musi być zapisany do KK?


To już całkowicie absurdalny przykład - porównanie zdarzenia losowego do przymusu państwowego. Idąc Twoim tokiem rozumowania - zalegalizujmy morderstwa - w końcu skoro dzieci czasem umierają podczas porodu.



Do operatora komórkowego zapisuję się ja sam z własnej woli. Nikt nie ma prawa zrobić tego za mnie! Najwyraźniej nie rozumiesz sedna sprawy bo właśnie o takie zapisywanie tu chodzi.



Nie iem dlaczego tego się tak przyczepiłeś. Obecność tam Twoich danych nie oznacza, że jesteś zapisany. Rezygnacja z członkostwa to rezygnacja z członkostwa.

Chrzest nie jest równoznaczny z wychowaniem. Często jest, niestety, tak, że rodzice chrzczą dziecko, po czym w ogóle nie wychowują go po katolicku..



Nikt nie musi być katolikiem. Bycie ochrzczonym nikogo nie zmusza do " wyznawania " wiary katolickiej, na co mamy mnóstwo dowodów na tym forum.



Tyle, że w imieniu kilkuletniego dziecka wszystkich wyborów z konieczności dokonują jego rodzice lub prawni opiekunowie.

Mowa o niezgodnym z wolą dziecka zapisaniu do instytucji, której działalność może być sprzeczna ze światopoglądem dziecka - nie o wychowaniu - chociaż pewne zobowiązania wynikające z przynależności do KK mogą mieć wpływ na wychowanie.



A więc chodzi tylko o naciąganie statystyk Kościołowi? Nie musi być katolikiem, byle był zapisany i sprawiał wrażenie, że Polska to kraj pełen katolików? Katolik to osoba będąca zapisana do Kościoła Katolickiego. Tak stanowi prawo. Na tym opierają się statystyki, którymi z kolei biskupi motywują parlamentarzystów do ulegania im.



Wyborów - patrz wyżej - zgodnych z jego dojrzałością i poglądami. Zapisanie do KK ani nie jest wyborem koniecznym, ani jedyną konieczną opcją, ani wychowaniem z poszanowaniem poglądów dziecka.

Wg mnie, dziecko powinno być wychowywane na neutralnym gruncie światopoglądowym. Tzn. rodzice powinni mówić dziecku, że nie wiadomo czy istnieją jakieś siły nadprzyrodzone, a to, czy w nie uwierzy, jest jego sprawą. Dalej - powinni mówić, że wierzą w nie lub nie wierzą w nie. Ale nie wywierać na dziecku żadnego wpływu pod tym względem. To jest taka moja chyba, niestety, niezbyt realna wizja.
Johny, to Tobie radzę wyluzować. Ja nie żyję w żadnym napięciu, tylko po prostu denerwuje mnie to, że byłem ochrzczony, a przede wszystkim, że nie mam jak na razie możliwości wypisania się z Kościoła. I tyle, wiele rzeczy nas denerwuje, co nie znaczy, że musimy żyć w napięciu.

Ale zrozum wierzących rodziców dziecka - oni wierzą w Boga i wszystko co z tego wynika. Chcą jak najlepiej dla swojego dziecka - chcą zbawienia jego duszy. Więc je chrzczą i wychowują w tradycji religijnej. Swobode wyboru religii mogliby mu dać tylko, gdyby nie wierzyli.

aton

Jaki przymus państwowy. To Ty sprowadzasz rozmowę do absurdu, wypisując niby analogiczne przykłady z zabijaniem.



Czytaj tekst ze zrozumieniem. Moja wypowiedź odnosiła się do tego, że w czasie gdzie każdy ma nasze dane, dziwne, że ktoś płacze, że KK je tez ma, czy też ich nie ma...

Pretensje jak najbardziej winny być kierowane również w stronę kościoła, bo to on, a nie rodzic, ustalił sobie, by chcić niemowlęcia. Mozna zjawisko to analizować dwojako - z punktu widzenia interesów tej organizacji (chrzeszczenie pozbawionych woli wyboru, nieświadomych dzieci = większe prawdopodobieństwo, że rzesza wiernych będzie duża), a drugie podejście to kwestia moralno-prawna tego zjawiska (z tego punktu widzenia postawa chszczenia niemowląt zdaje się być pozbawiona logicznego sensu, jak również budzi wątpliwości prawne w demokratycznym ujęciu, świeckiego liberalnego światopoglądowo państwa).

Prawo do nauczania nie równa się prawo do narzucania i odgórnego decydowania jaki światopogląd ma wyznawać ich dziecko. Dziecko to nie własność rodziców, którą ci mogą sobie zaprogramować tak jak im się żywnie podoba.

Zastanówmy się dlaczego? Kościół nie zmusza do przyjęcia tego sakramentu w okresie niemowlęctwa. Można spokojnie później. Dlaczego chrzci się niemowlęta? Bo rodzice tego chcą. Bo przynoszą do Kościoła dzieci prosząc o wiarę (o chrzest).

Przynoszą dlatego, bo kościół im na to pozwala i wręcz zachęca. Pytanie dlaczego chrzci się tak małe dzieci masz w odpowiedzi wyżej - chodzi o interesy tej organizacji. Jest chyba oczywiste dla wszystkich, że ochrzczone dziecko w wieku niemowlęcym, jest dla kościoła o wiele bardziej prawdopodobnym kandydatem do pozostanie wiernym w wieku dojrzałym, aniżeli w przypadku, gdyby dopiero człowiek dokonywał takiego wyboru, będąc już dorosłym. Chodzi o samo prawdopodobieństwo i interesy organizacji, bo jasnym jest również, że każdy w wieku dorosłym może sobie wstąpić/wystąpić z jakiej chce organizacji religijnej.

Co do korzyści dla Kościoła, to jest to bzdura. Gdyby Kościołowi zależało na tym by mieć jak najwięcej porządnych (praktykujących, dbających o Kościół i lojalnych) członków, to by tak jak inne organizacje przyjmował dopiero gdy będą te osoby ukształtowane i to po selekcji, która ewentualne niewygodne jednostki wyeliminuje, by nie mieć z nimi problemów później.
Osoby, które są w jego strukturach, ale działają na jego niekorzyść są "szkodnikami". Ale Kościół jest dla wszystkich i nikogo nie wyklucza. Nikomu nie zabrania wstąpić, by zaczerpnąć ze źródeł łaski.

Tym się różni Kościół, od innych organizacji - jest uniwersalistyczny. Jest dla wszystkich. Nie jest ekskluzywny.

Jako ateista poczuwam się wywołany do odpowiedzi
Już Ci mówię, co jest złego:
- nie podoba mi się, że byłem ochrzczony i siłą przymuszony do członkostwa w organizacji, obojętnie jakiej, w tak młodym wieku

- nie podoba mi się fakt, że należę do organizacji, wobec której jak się potem okazało, mam bardzo złe zdanie, która gwałci mój światopogląd i głosi sprzeczne zasady moralne z moimi w większości swoich ustaleń

- nie podoba mi się, że teraz gdy nie chcę być członkiem tej organizacji, muszę poświęcać swój prywatny czas i energię, aby nim przestać być (kwestia formalności w związku z apostazją i przeszkód ze strony kościoła, który wcale nie ułatwia, ani nie przyspiesza tego zadania)

- nie podoba mi się, że nawet jak przestanę nim być, to i tak moje prywatne dane będą dalej figurowały w spisach tej organizacji, a ja wcale nie mam takiej ochoty, aby one tam się znajdowały