A ja tylko dodam w temacie, że istnieje tzw. prawo pierwszych połączeń, które stanowi, iż każde przeżycie pierwszorazowe (odruch, reakcja, obraz, doznanie zmysłowe) jest najsilniejsze i pozostawia trwały ślad, staje się niejako modelem przeżywania na przyszłość, często stereotypem z trudem ulegającym jakiejkolwiek modyfikacji, punktem odniesienia do przeżyć następnych (prymitywne, ukradkowe pierwsze przeżycia mogą mieć wpływ na późniejsze współżycie w małżeństwie).

W tym kontekście obawy co do poślubienia osoby "z wcześniejszym bagażem" nie są nieuzasadnione.

przepraszam ale chyba rozróżniamy dobrowolne akty [nawet niech to będzie pod wpływem alkoholu o ile nikt przemocą go nie aplikował] od gwałtów z czy bez użycia pigułek gwałtu bo możemy też dorzucić wtedy molestowanie seksualne w dzieciństwie i inne patologie... tylko takie przypadki nie mają wtedy nic wspólnego z tą samą wolnością z której skorzystałeś, kobiety zgwałcone nie mogą być wrzucane do jednego worka bo to co im się zdarzyło jest wielkim nieszczęściem i nijak nie można obarczać je winą za to
cóż, rzeczywiście wszytko może zostawić ślady w psychice człowieka tylko pierwszego nie da się cofnąć a drugie zawsze może ustąpić z następnym związkiem i jednocześnie nie będzie ranić drugiej strony...
w sumie to można by z tego rozwinąć oddzielną dyskusję bo argumentów można podać dużo porównań zarówno na za jak i przeciw

czyli jednak jest coś na rzeczy w temacie skoro wzbudza tyle emocji

Z tym, że każde przeżycie pierwszorazowe pozostawia trwały ślad nie polemizuję. Twierdzę jedynie, że wpływ tego przeżycia na człowieka nie jest jakiś demoniczny. To ja w dużej mierze decyduję, co zrobię z bagażem doświadczeń.
Prawo pierwszych połączeń obiło mi się o uszy, ale ciekawy jestem, ile w tym prawdy. Moim zdaniem niewiele, bo prowadziłoby to do paradoksów, które opisałem wcześniej.



Nie są nieuzasadnione, ale często bywają wyolbrzymiane.



Odróżniamy. Czyli sugerujesz, że jak akt był dobrowolny, to działa "prawo pierwszych połączeń", a jak pod przymusem to nie? Trochę pokrętne... Poza tym czy jedynie przymus fizyczny znosi to prawo, czy przymus psychiczny też?



Sama "wielka nieszczęśliwa miłość" ustąpi, ale jej wspomnienie najprawdopodobniej nie. Podobnie "pierwszy raz" był i minął, a zostało jedynie wspomnienie. Jedno i drugie może ranić i być destrukcyjne ("jak ten X pięknie się do mnie zwracał, jakie komplementy prawił, jaki był czuły, romantyczny, inteligentny"), ale jedno i drugie nie musi takim być. Nawet jeśli pozostanie przyjemnym wspomnieniem. Moim zdaniem najistotniejsze jest, czy potrafimy zamknąć dany rozdział.

Chyba jednak nie do końca decydujesz świadomie. Wg tego znanego w psychologii prawa pierwsze przeżycia seksualne i sposób ich przeżywania wdrukowują się mocno w podświadomość. W sposób podświadomy (niezależny od woli) kolejny partner jest porównywany
z tym pierwszym.

A czy psychologia rozróżnia tu między kobietami i mężczyznami? Bo jeśli nie, to polemizowałbym z tą teoria

Poza tym taki punkt odniesienia może mieć też swoje dobre strony, bo przecież porównanie nie musi wypadać źle dla kolejnego partnera. I w końcu: co z innymi przeżyciami (nie będę wymieniał, aby się nie powtarzać)? Moim zdaniem one też są bardzo istotne i nie ma aż tak kolosalnej różnicy pomiędzy silnym, długotrwałym zaangażowaniem emocjonalnym bez współżycia czy ze współżyciem. Chyba że ktoś się akurat na tym współżyciu zafiksuje...

Rozumiem, że mężczyźnie może zależeć na dziewicy, jak i samej kobiecie czystość zachwoać do ślubu, ale cyz to samo tyczy się męzczyzn? Czy dla kobiety jest ważne aby był do ślubu prawiczkiem?

z tym "prawem pierwszych..." to nie ja wyskoczyłem, raczej ogólnie chodziło mi emocjonalne wspomnienia, czy można z tego zrobić prawo to nie wiem, ale dla mnie jest zasadnicza różnica między dobrowolnym oddaniem się, inne emocje i inne nastawienie jest przecież (jeśli już to tak dogłębnie analizujemy)...jak z każdym grzechem - musi być dokonany dobrowolnie

ufam inteligencji mojego rozmówcy na tyle że zakładam że sam potrafi na to pytanie odpowiedzieć

teraz Ty piszesz niejasno
[quote="SweetChild"Moim zdaniem one też są bardzo istotne i nie ma aż tak kolosalnej różnicy pomiędzy silnym, długotrwałym zaangażowaniem emocjonalnym bez współżycia czy ze współżyciem.[/quote] cóż, tu możemy bawić się w snucie teorii, a ja dla równowagi powiem że jestem przeciwnego zdania
[quote="SweetChild"Chyba że ktoś się akurat na tym współżyciu zafiksuje...[/quote]?łamię sobie znowu głowę żeby zrozumieć znaczenia czasownika "zafiksuje"

Nie słyszałam nic o rozróżnieniu na kobiety i mężczyzn.
Jakość tych pierwszych doznań zmysłowych i przeżyć ulega zakodowaniu i utrwaleniu i dotyczy to jednakowoż obu płci.

I skoro coś się wdrukowało w nasz sposób przeżywania, pozostawiając trwały ślad to to późniejsze "lepiej" może nie być już tak odczuwalne i istotne.



Z tym się zgodzę.

SweetChild


Ależ ja już opisałem wcześniej jakie mogą być konsekwencje w psychice(patrz mój poprzedni post). Jest bardzo dużo takich przypadków.

Dodam jeszcze że nie raz zdarzyło mi się przeczytać posty na forach pisane przez mężatki. Np. taka mężatka pisała że "kocha swego męża", ale do dziś wspomina swego pierwszego partnera, że nigdy go nie zapomni, będzie go wspominać, że "na zawsze pozostał w głębi jej serca" i w ogóle opowiada o tamtym z takim zaangażowaniem i przejęciem.... że nie trudno(przynajmniej jak dla mnie) odnieść wrażenie, że tamten pierwszy jest dla niej ważniejszy niż jej obecny mąż i że to tamtego tak naprawdę i szczerze kocha!!
Dla mnie jasno wygląda na to, że dla takiej kobiety jej mąż służy bardziej do zaspokajania potrzeb mentalnych typu stabilizacja, ustatkowania się zakładania rodziny niż do kochania.
Jak dla mnie to widać że dalej jest bardziej i głębiej związana z tamtym poprzednim, niż ze swoim mężem...
Tak się zastanawiam nad tym, to dochodzę do wniosku że gdyby takie kobiety spotkały tamtych swych pierwszych partnerów
Co gorsza takich "przyjemności" czytania takich postów miałem bardzo dużo.

Tak, czy siak, to jest zakrawa na zdradę emocjonalną! Jestem też ciekaw, czy mężowie takich kobiet, wiedzą o tym, co wypisują na różnych forach ich "wzorowe" żonki??

No... niektóre kobiety się bronią stwierdzeniem, że obecnych partnerów "kochają dojrzale", ale jak tak ma ta "dojrzała miłość" wyglądać jak powyżej opisałem, to jednak wolałbym być kochany niedojrzale!

Nie mogę się oprzeć wrażeniu, że kobiety przeważnie dzielą facetów na 2 grupy:
- na tych, których kochają prawdziwie, najbardziej tj. na maxa, z którymi spędzają te niezapomniane kolorowe, cudowne, młode, najlepsze lata swego życia....
- oraz na tych, z którymi się wiążą pod koniec młodości(ponad 30-40 lat), bardziej po to, żeby się ustatkować, założyć rodzinę, nie być starą panną itp. A relacje z takimi są bardziej umiarkowane, już raczej nie takie "gorące".

A w tym drugim przypadku wygląda to wtedy na związek 3 osób: On, ona i jej "pierwszy"(materialnie nieobecny, ale obecny w jej psychice, wspomnieniach, w sercu).

Co jak co, ale mnie taki "trójkąt" NIE ODPOWIADA!

Mnie to nie przekonuje, bo z jednej strony twierdzisz, że "przed" nastawienie jest decydujące, a z drugiej, że "po" nie jest decydujące.



Uważasz, że zadawałbym Ci pytanie, na które nie byłbym ciekawy Twojej odpowiedzi? Nawet jeśli byłbym w stanie odpowiedzieć, to nie uważam, że jest to odpowiedź jedynie słuszna...



Chodziło mi o to, o czym piszemy w kolejnym akapicie:



Czyli tu się różnimy. Proponuję wpisać do protokołu rozbieżności.



Można się np. zafiksować na swojej sylwetce i doprowadzić do anoreksji. Ja uważam, że ważne jest aby dbać o siebie, w tym o sylwetkę, ale bez przesady. Przesada w każdą stronę jest szkodliwa, a przesadne skoncentrowanie się na na jednym aspekcie określiłem jako "zafiksowanie się na czymś".
A w rozważanym przypadku, jeśli ktoś się zafiksuje na dziewictwie, to w jego przypadku "prawo pierwszych połączeń" faktycznie może działać.



W takim razie podtrzymuję swoje zdanie, że prawo pierwszych połączeń nie działa ewentualnie jest zdecydowanie słabsze niż to sugerują jego zwolennicy



Ja z kolei uważam, że wdrukowanie i trwały ślad są słabe, ledwie dostrzegalne. Chociaż przyznaję, że wiele może zależeć od konstrukcji psychofizycznej człowieka. Jeśli są jakieś wiarygodne badania na ten temat, to nie zamierzam się upierać.



Nie dajmy się zwariować. Uważam, że w internecie jest spora nadreprezentacja różnych ekstremistów, niespełnionych w codziennym życiu. Gotów byłbym się założyć, że masa kobiet "po przejściach" ułożyła sobie normalnie życie i wówczas nie ma motywacji do wypisywania historii swojego życia na forach.



Mnie też nie. Dlatego uważam, że poprzedni rozdział w życiu każdego z małżonków, jeśli był, musi być emocjonalnie zamknięty. Przy tym upieram się, że można skutecznie zamknąć rozdział, w którym było współżycie. I można też mieć spore trudności w skutecznym zamknięciu rozdziału, w którym współżycia nie było.

A jak to sprawdzisz czy ten rozdział został definitywnie zamknięty?

Jednej ze stron może się wydawać, że taki rozdział zamknęła, więcej może być tego nawet pewna, ale nagle po latach spotka tego/tą pierwszą i zamknięte drzwi dość szybko się otworzą...

Ja nie wiem czy można skutecznie zamknąć taki rozdział. I myślę, że łatwiejsze jest to dla faceta, który traktował takie współżycie jak zwykły sport, niż dla kobiety. (Oczywiście bez żadnych podtekstów, wiem że i kobiety mogą to traktować jak sport).
Wydaje mi się jednak, że ogólnie kobiety do wszystkiego, również i do spraw seksu podchodzą dużo bardziej emocjonalnie i częściej się angażują, a skoro się angażują - to ten pierwszy partner nie pozostanie dla nich obojętny, jak pisał X77.

Ja akurat w takiej sytuacji byłam w dwóch moich związkach. Zero problemów z tego powodu.

o, to już jakiś cenny głos w dyskusji, jak to się mówi "z życia wzięty"... nie chcę grzebać w Twojej prywatności, ale pytanie czy chłopaki zostali przy swoich postanowieniach czy starali zmienić swój "status" bo to może troche powiedzieć więcej no ale nie musisz tego ujawniać

monika001
Właśnie - i dlatego nigdy nie zaufam kobiecie która miała już partnera/ów seksualnego/ych. Nie mam najmniejszego zamiaru przeczekać swoich najlepszych lat życia w czystości tylko po to aby się dołączyć do "trójkąta emocjonalnego" kobiety, dla której zawsze będę na drugim(lub dalszym) miejscu po tym jej "jedynym", "pierwszym" i "wyjątkowym" facecie do którego zawsze ją ciągnęło, ciągnie i będzie ciągnąć.

A jeśli już na taką trafię, to z pewnością nie będzie to moja pierwsza i/lub ostatnia partnerka.


Tak samo ktoś na innym forum poddał taką myśl, jakby w wypadku zginał jednocześnie obecny partner/mąż kobiety i jednocześnie jej były który był pierwszym partnerem, to kobieta bardziej będzie płakać po tym pierwszym niż obecnym, albo nawet tylko po byłym.

Z tego sądzę, że nigdy nie poślubisz wdowy, bo nie możesz wejść w trójkąt emocjonalny?


Chwila szczerości? Chcesz zachować czystość do pierwszej dziewicy, a potem się "rozkęcać"? Jeżeli nie to skomentuj, bo tak można odebrać to zdanie.


Po raz kolejny widzę, że na jakiś baaaaardzo dziwnych forach się obracasz. Bo takiej bzdury to rzadko kiedy widziałem. Gdyby jednocześnie zginęła moja żona i moja wcześniejsza miłość, to nie wiem, czy bym o tej wcześniejszej nawet przelotnie pomyślał. A z tego co wiem, kobiety się tu nie różnią.

No chyba, że to dziwne forum na którym wyrabiasz sobie zdanie o płci żeńskiej, to forum czytelniczek Harlequina - to by wiele wyjaśniało...