Pisząc to miałem na myśli ludzi, którzy wierzą, że po za Kościołem nie ma zbawienia, że jest to instytucja powołana przez samego Jezusa, ale nie wierzą, że Kościół ma zawsze rację, szczególnie jeśli chodzi o poglądy albo rzeczy, o których nie ma nic napisane w Biblii. Oni twierdzą, że skoro osoby duchowne, które są ustami Kościoła, są tylko ludźmi, to mogą się czasem mylić, bo człowiek jest z natury omylny.

Daniel: czyli, innymi słowy: wierzą, że sami są nieomylni w kwestiach, w których Kościół się myli. To się nazywa "pycha".

Nie koniecznie. Wszyscy jesteśmy ludźmi i mylimy się, nawet w najważniejszych kwestiach. Ale co innego gdy mylimy się na własny rachunek, a co innego jeśli ludzkie błędne decyzje i interpretacje wpływają na życie milionów ludzi. Członków Kościoła - bo o nich mowa.

również czytelników tego forum i tych z którymi ci czytelnicy dzielą się

Racja!
Zakonnik, z którym rozmawiałam, był w szoku jak bardzo do siebie biorę rzeczy, które anonimowi użytkownicy tego forum tu wypisują.

W sumie to chyba nie ma znaczenia anonimowosc. To jest rodzaj publicznej debaty i jak w kazdej debacie trzeba miec glowe na karku.
To samo dotyczy roznych przpadlosci zdrowotnych, wpiszcie sobie w googlu jakas chorobe, np "lamblie" i zobaczcie co sie dzieje. Ludzie dostaja jakiejs paniki, a ilosc rad i sposobow przekracza i ludzka wyobraznie.
Ale z drugiej strony, w KK nie ma takiego realnego forum na ktorym mozna dyskutowac. Jest ambona i konfesjonal wiec moim zdaniem wirtualny swiat jest potrzebny, a on potrzebuje rozsadnych ludzi.

Tylko wtedy, gdy traktujesz wypowiedzi użytkowników forum na równi z nakazami Kościoła. A jako katolik z pewnością tak nie robisz i słusznie, bo byłaby to głupota. Czym innym jest rozmowa, a czym innym nauczanie, z którego wynikają konkretne zasady postępowania.


Racja, miejsce na dyskusję w Kościele i o Kościele jest bardzo potrzebne. Nawet pomimo tego, że nie jest to struktura demokratyczna. Problem w tym, że każdy krytyczny głos w sprawie Kościoła od razu odbierany jest jako atak i tu kończy się pole do dyskusji.
A z tych wirtualnych rozmów tak naprawdę niewiele wynika... pomimo że są szalenie ciekawe

nie przeczytałam wszystkiego ale to jest masakra jakaś..
Bo w ten sposób nie można z nikim się zadawac bo wszyscy mają taki czy inny grzech na sumieniu!
A co jest większym co mniejszym grzechem? Nam to sądzić?
Kto jest bez winy niech pierwszy rzuca kamień:)

kropeczka_ns, a o co Ci chodzi konkretnie?

Ja w ogóle nie rozumiem jak można się zastanawiać czy pójść na ślub cywilny czy nie. Czy gdyby przyjaciele katolika byli innego wyznania i mieli ślub w swoim obrządku też wiara nie pozwoliłaby tam pójść katolikowi czy tylko chodzi o uprzedzenia do braku wiary?? Przecież to szczyt nietolerancji i braku szacunku do tych ludzi. Jak by się poczuł katolik, gdyby w dniu jego ślubu kościelnego zaproszeni przyjaciele niewierzący lub innowiercy nie pojawili się, bo to sprzeczne z ich poglądami?
To się nazywa fanatyzm religijny i tacy ludzie nie nadają się do życia wśród ludzi o innych poglądach - jedyny ratunek: ZAKON

Też uważam to za fanatyzm.
Jaki zakon

Jaki zakon skupia (czy ma skupiać) fanatyków

nie chce osądzać nikogo, ale czy nie jest to zbytnie skupienie się na skrupułach?
To rozważania podobne do takiego: W osiedlowym sklepiku sprzedają oprócz bułek prezerwatywy. KK sprzeciwia się tego typu antykoncepcji. Czy kupowanie w takim sklepie można nazwać tolerowaniem grzechu?

Gdyby wyjaśnili mi powód swojej nieobecności, to zrozumiałbym i nie miałbym pretensji. Co więcej, nie chciałbym, aby mieli łamać swoje sumienia i być na moim ślubie.



Moim skromnym zdaniem ludzie odmawiający komuś prawa do nieobecności na uroczystości w jego ocenie niemoralnej również wykazują się fanatyzmem. A przynajmniej nietolerancją...

PS.
Piszę o stanowisku konsekwentnym, postawę "nie dla części oficjalnej/ tak dla przyjęcia" uważam za "nie-do-obrony".

Takiego prawa nikt nie może odmówić. Obecność na "ślubie cywilnym" nie jest przymusem (nawet jeżeli uczestniczysz w nim jako nupturient). Wiąże się to z przyrodzoną wolnością każdego człoewieka.

aet 31 Konstytucji 2. Każdy jest obowiązany szanować wolności i prawa innych. Nikogo nie wolno
zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje.

Problem w tym, że wystawiasz niepotrzebnie przyjaźń na próbę, a kulturę osobistą zastępujesz pruderią. Masz jakiś problem, porozmawiaj o tym z przyjaciółmi-nupturientami, powiedz im, że grzechu nie tolerujesz, ale nie odrzucasz ich jako ludzi.

Jezus jadał i pijał z grzesznikami, celnikami i prostytutakami. Czy to oznacza, ze tolerował ich grzechy?

Nie chodziło mi przecież o to, że delikwent ma być doprowadzony siłą przez pańswtowy aparat przymusu.



Przecież pisałem, że gdyby wyjaśnili mi powód swojej nieobecności, to zrozumiałbym i nie miałbym pretensji. I piszę właśnie z perspektywy nupturienta - jak ktoś nie przyszedłby na mój ślub, to nie poczułbym się "odrzucony jako człowiek" A zrywanie przyjaźni z powodu czyjejś nieobecności na ślubie uważam za małostkowość.



To już było wcześniej omawiane. W skrócie napiszę, że jadał i pijał, ale nigdzie nie jest napisane, że uczestniczył w ceremoniach legalizujących nieprawości.