KWESTIA NR 1:

Czy gdyby wasz Bóg powiedział - napisał rękami ewangelistów w NT, że żaden z nas nie otrzyma życia wiecznego po śmierci, a wszelkie nasze ziemskie postępowania nie będą miały tym samym żadnych konsekwencji po "tamtej stronie", czy:

- Nadal przestrzegałbyście 10 przykazań?
- Święcili regularnie wyznaczone przez niego dni?
- Składali mu ofiary dziękczynne?
- Oddawali swoje pieniądze na budowę kolejnych świątyń ku jego chwale?
- Klękami przed wykonanymi ludzką ręką obrazami, figurkami czy rzeźbami?
- bądź przed innymi ludźmi, nazywając ich wielebnymi, świętymi lub Ojcami ?
- Całowali przykładane wam do ucałowania relikwie św. Stanisława? (historia autentyczna)
- Pielgrzymowali do świątyń Maryji?

Ogółem, nadal wierzyli w Takiego Boga?

Pytanie - klucz, które ateistom obrazuje m.in. w jakim celu powstały i istnieją wszystkie najważniejsze
dziś monoteistyczne religie.

Czy zastanawialiście się na tym kiedykolwiek?

KWESTIA NR 2:

Jeżeli Bóg jest doskonały, a taki ponoć jest, dlaczego jego postępowaniu wobec człowieka towarzyszą tak ludzkie, wprost małostkowe odruchy jak potrzeba własnego kultu? Czy Sam fakt stworzenia czegokolwiek ku Jego chwale nie świadczy na Jego niedoskonałośći?

Pije tutaj szczególnie do poniższych wersetów z których jasno wynika iż za odrzucenie wiary - a tym samym odrzucenie boskości Chrystusa grozi - jeśli nie wieczne piekło - to na pewno zestaw bardzo przykrych konsekwencji:

"Każdy, kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy w Syna, tego czeka nie życie, lecz GNIEW BOŻY." - Ew. Jana 3:36

"I [Jezus] rzekł im: Idąc na cały świat, głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto NIE UWIERZY, będzie POTĘPIONY" - Ew. Marka 16:15-16

"Każdy więc, który mnie wyzna przed ludźmi, i Ja wyznam przed Ojcem moim, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego ZAPRĘ SIĘ I JA przed moim Ojcem, który jest w niebie." - Ew. Mateusza 10:33

"Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu. Przystępujący bowiem do Boga musi uwierzyć, że On istnieje i że wynagradza tych, którzy Go szukają" - List do Hebrajczyków 11:5

Pytam wprost; Czy taka wprost zawistna postawa nie jest aby zbyt przyziemna, aby mogła pochodzić faktycznie od samego Stwórcy?

Szczyt tej zawistności osiąga św. Paweł z Tarsu - człowiek, któremu - jak sam twierdził objawił się sam zmartwychwstały Chrystus i nakazał głosić Słowo Boże:

"Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził Go z martwych, zbawiony będziesz. Albowiem sercem wierzy sie ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu. - List Św. Pawła do Rzymian 10:9-10

"Albowiem łaską zbawieni jesteście PRZEZ WIARĘ, i to nie z was: Boży to dar; NIE Z UCZYNKÓW, aby się kto nie chlubił" - Efez. 2:8-9

O ile sobie dobrze przypominam wśród ateistów i agnostyków nie brakowało nigdy i DOBRYCH LUDZI. Taką osobą był np. Jacek Kuroń, który znany był z pomagania biednym, a który to sam m.in. mówił:

"Ja naprawdę szczerze i uczciwie kocham ludzi... To byłoby zbyt piękne, gdyby istniał Bóg... zbyt wygodne, zbyt przyjemne. A zarazem zbyt potrzebne. A jak coś jest tak potrzebne i wygodne, to jest też podejrzane - w każdym razie dla mnie."

CZY TAKA POSTAWA NIE WYDAJE WAM SIĘ NIECO PODEJRZANA, ABY FAKTYCZNIE POCHODZIŁA Z "TAMTEGO ŚWIATA"?

Z góry dzięki za ewentualną odp.

Przypisy:
Szczęśliwi ateiści - pozytywny ateizm
http://ateizm.50webs.com/
Aktualizowana lista znanych ateistów i agnostyków
http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,361

Izraelici przez dość długi czas wierzyli właśnie w takiego Boga, więc nie widzę większego problemu.



Owszem - tym, którzy o religiach nie mają zielonego pojęcia.



Dlatego, że jest Bogiem ludzkim, ludzi i dla ludzi.



Doskonałość Boga to jedno, a jego dobrowolne ograniczenia się w rozlicznych aspektach to drugie. A o tym, jaki Bóg jest zły, okropny itp. jest już sporo wątków.

Cytuj:

Ja naprawdę szczerze i uczciwie kocham ludzi... To byłoby zbyt piękne, gdyby istniał Bóg... zbyt wygodne, zbyt przyjemne. A zarazem zbyt potrzebne. A jak coś jest tak potrzebne i wygodne, to jest też podejrzane - w każdym razie dla mnie

Po pierwsze, Jacek Kuroń i tak wykazuje tu znacznie więcej rozsądku niż większość ateistów, próbujących udowodnić, że istnienie Boga wcale nie jest takim "pięknym" i "przyjemnym" faktem. Po drugie, nie zgadzam się z tą opinią. Oczywiście, powiedzenie "to zbyt piękne, by było prawdziwe" często się sprawdza, ale traktowanie go jako kryterium oceny, na dodatek w tak istotnej kwestii jak istnienie "pięknego" Boga, wydaje mi się grubą przesadą. I zupełnie niepotrzebną na dodatek. Natomiast używanie tutaj stwierdzenia "podejrzane" natychmiast sugeruje narzucenie czegoś z zewnątrz. Bardzo wielu ateistów popełnia błąd, skupiając się najpierw na religiach, zamiast na tym, by po prostu przestać się bać wiary. Chyba występuje tu też pewien brak zaufania do własnego osądu. Wielu ateistów, kiedy tylko styka się z człowiekiem wierzącym, natychmiast przyjmuje postawę obronną - "on na pewno chce mnie oszukać, chce, żebym uwierzył w bajki!" - i w rezultacie nie chce niczego zrozumieć. Widocznie nie mają oni do siebie na tyle zaufania, by nie bać się w wejść w coś zupełnie innego, niż ich dotychczasowy obraz świata.

Prześmieszna jest ta "lista osób zakazanych" ....zakazani brylują swobodnie we wszystkich mediach wypowiadając głośno swoje poglądy, wydają własną prasę, piszą wydają książki, stanowią prawo, wchodzą w skład ekip rządowych.....biedni zakazani....

Kwestia nr 1 pociąga za sobą dalsze konsekwencje. Nie można dowolnie zmienić jednego założenia, a reszte pozostawić bez zmian. Czy Bóg dałby jakieś 10 przykazan gdyby to i tak nie miało znaczenia?

Myślę że sytuacja była by zupełnie inna, ale skoro pytasz tak to odpowiem że prawdopodobnie nie było by ludzi wyznających wiarę w takiego Boga. Z tym że o ile Ty zmierzasz zapewne do stwierdzenia że nasza wiara jest interesowna, to ja musze napisać co jeszcze ważnego - wiara jest interakcją (wzajemna relacja z Bogiem), a kwestia nr 1 zaburza ją.

I oczywiście że się zastanawiałem, perspektywa wiecznego szczęscia jest bardzo kusząca. Tylko że tu jednak chodzi o dwustronna relacje, bynajmniej nie na zasadzie zbieraniu na ziemi punktów za które dostaniemy niebo, to nie relacja handlowa.

Kwestia nr 2
Odpowiedz jest prosta: "Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary." [cały fragment: Mt 9,9-13]

Bóg przychodzi, poniża się i pyta czy ja to przyjmuję. Jeśli przyjmuję to oddaje mu należną cześć, pomimo że jest Bogiem, a uświadomienie sobie choć na chwilę kim jest Bóg powinno zgiąć każde kolano. Dla mnie wszystko jest w porządku. Może po prostu człowiek który nie wierzy w Boga siłą rzeczy sugeruje się swoją niewiarą, a żeby zrozumieć wierzącego trzeba wniknąć w jego przekonania i nieraz logiczne ich konsekwencje.

A gdyby Twoi rodzice powiedzieliby Ci,że nigdy nie będziesz mieszkał w willi nad morzem,albo nie będziesz miał miliona na koncie(przesada zamierzona)przestałbyś ich kochać?
A gdyby Twoi rodzice przestaliby mieć wobec Ciebie jakiekolwiek wymagania,dalej byś ich szanował,byłbyś posłuszny?

Nie przesadzaj. Ja zwyczajnie dyskutuje. Nikogo na siłę nie przekonuję, raczej konfrontuje poglądy i wyciagam osobiste wnioski.

Pozdrawiam.

a po co gdybac?
przyjmujemy swiat takim jaki jest...a nie jakim moglby byc
co ci to da/

Na cale szczescie czlowiek nie przyjmuje swiata takim jakim jest. Czlowiek stara sie go polepszyc. Tylko niektorzy (zawalidrogi) nawoluja do tradycyjnej uprawy trojpolowej, bo tradycja na pierwszym miejscu.

A wiecie skąd pochodzą "poganie"? Byli to mieszkańcy wsi, najbardziej tradycyjni, którzy nie chcieli przyjąć nowej wiary (czyli chrześcijaństwa), poganin to dosłownie (nie inaczej) po prostu wieśniak!

Kwestia numer 1

Owszem Żydzi nie wierzyli w życie po śmierci, ale za to dla nich wiara w Boga łączyła się z powodzeniem i dostatkiem na tym świecie.

„Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, próżne jest nasze nauczanie i daremna jest nasza wiara” (por. 1 Kor 15, 14).

Cała rzecz nie miałaby wtedy sensu , a tymczasem sens ma , więc nie ma sensu rozwodzić się co by było gdyby sensu w wierze nie było.

Pozdrawiam