Oj, długo mnie nie było, ale miałam problemy z internetem Przede wszystkim chciałabym podziękować Dariuszowi... i to bardzo że pamiętał o mnie i moim utrapieniu tam w sanktuarium.
Betko - Tobie życzę dużo wytrwałości- przeczytałam o Twoim A. i ogromnie mi przykro że tak to wyszło. Może to zaboli co napiszę, ale Ty dla niego stałaś się chyba czymś w rodzaju furtki - tzn. jak mu coś nie wychodzi to zawsze ma pod ręką Ciebie... i wiem po sobie jakie to okropne uczucie, ale nigdy nawet nie pisz że nie chce Ci się żyć!!! To się Panu Bogu na pewno nie spodoba..

Witam Was kochani! Dziękuję wszystkim i przepraszam że miałam takie głupie pomysły. Jest jakby lepiej ale nadal bardzo źle próbuję się podnieść ale gdy już to zrobię znowu upadam proszę Was o modlitwę za mnie.

Witam was. Ja się właśnie dowiedziałam że nic z tego nie będzie, no ale na kawę na przyszły tydzień na zwierzenia jestem z nim umówiona. Eh sama nie wiem czy to dobry pomysł na zdrowy rozum to chyba nie za bardzo. Zastanawiam się Anulka czy nie zmienić intencji w Nowennie bo to że chcę ją dokończyć to jestem pewna. Pozdrawiam
P.S Beatka w swojej modlitwie Cię uwzględniam i trzymaj się ciepło i głowa do góry.

Ech Tarczynko....to sobie tylko wyobrażam,jak Pan Bóg się na mnie gniewa za takie słowa, myśli . Mi też się nie chce żyć, nawet Go prosiłam,żeby mnie zabrał . Modlę się o ocalenie małżeństwa a myślę,że Bóg chce ocalić mnie i moją duszę.
Betko trzymaj się! Pomodlę się za Ciebie a Ty proszę za mnie.
"Bo zanim się zmartwychwstanie,trzeba umrzeć; zanim się umrze,trzeba cierpieć;zanim się zacznie cierpieć,trzeba przejść przez agonię.
Nie uciekaj przed złem ,przeciwnie: trwaj . Weź je. Im jest brzydsze,cięższe, tym bardziej trzeba je wziąć; i cierp i umieraj.
RADOŚĆ przyjdzie później!"

Tosko dokończ Nowennę nie zmieniając intencji. Gdy skończysz, zacznij nową modląc się o coś innego. Mój mąż odezwał się do mnie, jest nawet milszy ale rozwodu chce dalej. Mimo wszystko intencji nie zmieniam, wytrwam z nią do końca.

Właśnie zadzwonił do mnie taki jeden co się kiedyś z nim kilka razy spotkałam, z chęcią umówiłby się ze mną na kawę. Zgodziłam się, kawe zawsze można wypić w miłym towarzystwie.
Widzisz Anulka może to Rita pomaga, Twój się odezwał milszy nawet jest, pamiętaj nie od razu Rzym zbudowano, trochu cierpliwości, może jeszcze dane wam być razem tylko ufaj i wierz. Pozdrawiam serdecznie

Tosko kochana, ufam i wierzę wbrew wszystkim i wszystkiemu dookoła. Mąż jednak nie chce słyszeć o powrocie. Co do Twojego spotkania na kawkę, to bez wątpienia zasługa wstawiennictwa naszej kochanej Świętej Bóg wysłuchuje każdej modlitwy ale nie zawsze dokładnie tak, jak my tego chcemy. Gdy zamyka drzwi, to otwiera okno.

proponuje prenumerate czasopisma " miłujcie się "

http://www.milujciesie.org.pl/nr/rodzin ... ma_do.html

czy ktoś zna najnowszą książkę o naszej Patronce ?

Tak Anulka tylko że ja myśle wciąż o tamtym, wiem że bardzo mi na nim zależy ale przemyslałam całą sprawe i stwierdziłam że nie będe niczego przyspieszac, wszystko zostawie woli Bożej. Co ma być to będzie a modlić się będę w takiej intencji w jakiej się modliłam do tej pory. Pozdrawiam i miłej i spokojnej nocy życzę.

A i powiem coś jeszcze pierwszy raz od 3 miesięcy jest mi naprawde lekko, powiedziałam Boże wszystko w twoich rękach:) I jakoś mi się na sercu błogo zrobiło:)

Tosko ja też myślę nieustannie o mężu i jeszcze długo będę. Powinnam układać sobie życie na nowo a nie rozpaczać, rozpamiętywać i modlić o jego powrót. Mam przygnębiające myśli jak Betka. Gdy jest mi już bardzo ciężko , powtarzam tylko "nie moja lecz Twoja wola niech się stanie...." Powierzam Jezusowi wszystkie troski, obawy, swoją rozpacz, samotność i miłość do męża i mówię "Ty się tym Jezu zajmij". W niektórych sprawach widzę poprawę i Jego działanie. Wierzę,że On wszystko "ułoży." Nie ukrywam,że zazdroszczę Dariuszowi i jego żonie, że za wstawiennictwem św Rity, Bóg obdarzył ich łaską pojednania, zrozumienia i wzajemnej miłości. Niech wytrwają w niej do końca! Codziennie powierzam wszystkich naszej kochanej Świętej i proszę także Was o modlitwę za mnie i męża.

Witajcie Postanowiłam dzisiaj rozpocząć nowennę 54 dniowa.. mam nadzieję że wytrwam.. nie za bardzo wiedziałam jak sformułować intencję - poproszę po prostu o wyjście z trudnej sytuacji życiowej... o opiekę i szczęśliwe poukładanie mojego życia.
Nie mam już sił nawet o tym wszystkim myśleć. Chyba weszłam w etap zobojętnienia na to co się dzieje. Tak więc, pora wziąć się w garść , bo mi życie przez palce całkiem przeleci ... Jest mi smutno dziwnie i jakoś tak przykro,że tak mi się wszystko nie układa, i ciągle się zastanawiam dlaczego akurat ja? co ja takiego zrobiłam,że to właśnie ja muszę się z tym męczyć
Za was wszystkich też będę się modlić - oby wszystko nam się dobrze ułożyło

Tarczynko chyba wszyscy zadajemy sobie to pytanie czemu ja? Ja myślę że dlatego właśnie my bo to my jesteśmy wybrani przez Boga jako ci najsilniejsi, którzy podołają i zniosą te wszystkie obelgi i przeciwności życia z którymi codziennie walczymy. Razem damy radę wspierajmy się i módlmy za siebie nawzajem. Życzę wszystkim i sobie też wytrwałości i silnej wiary w to że już niedługo będziemy szczęśliwi. Możemy być dumni, że to nas Bóg wybrał do towarzyszenia Jezusowi i niesienia razem z Nim tego naszego wspólnego krzyża. Ściskam Was wszystkich

Zasłużyłam na ten krzyż. Nie byłam ideałem żony a teraz błagam Boga o naprawienie moich błędów i uratowanie tego, do rozpadu czego sama się przyczyniłam Nie jestem silna, nigdy nie byłam i On o tym wie.To takie przykre modlić się o to, żeby przestać kochać Wlokę ten krzyż za sobą ...i jest coraz cięższy, coraz bardziej mi on przeszkadza. Mam czasami ochotę powiedzieć "oddal ten kielich ode mnie " Ale trzeba iść dalej jak On ,dźwigać krzyż, jak On, upaść i powstać jak On, wybaczać jak On,kochać jak On.... to takie trudne, gdy codziennie z oczu płyną łzy .
Pamiętam o Was w modlitwie.

Tarczynko cieszę się,że postanowiłaś odmawiać N. Pompejańską. Różaniec to piękna modlitwa! Ja już 38 dzień i nie widzę niestety poprawy jeśli chodzi o moją prośbę.Może zostanę obdarzona inną łaską. Czuję,że Ona nade mną czuwa.W najgorszych chwilach rozpaczy, gdy już sięgam dna- proszę Ją aby pozwoliła się schronić, przytuliła jak dziecko , pocieszyła i osuszyła łzy. Proszę Ją o opiekę.