w ten wyjątkowy(?) jak to nazwałeś czas..możesz przeżywać rekolekcje..pogłębić medytację...itp..salcia,i widzisz..twoje przykłady też nie są dla każdego..bo bywają tacy którzy wprowadzają to o czym piszesz w powszedni swój dzień..każdy z nich czyniąc czasem adwentowym..i każdy motywuje do postanowień--moim zdaniem nie ma sensu poszukiwań na siłę..każdemu z nas potrzeba bliskości Boga..i jeśli ktoś tym żyje na co dzień.to trudno mu wprowadzić coś nowego (bo wszystko to w jego życiu jest)..oczywiście jak we wszystkich są dni lepsze i gorsze..ale świadomy chrześcijanin,nie czeka na te dwa specjalne okresy--on nimi po prostu stara się żyć cały rok...ale owszem ja też robię w tym czasie coś innego-wyzywam sie artystycznie szykując "kartki"okolicznościowe..i mam nadzieje że i stylem,motywem i słowem..uda mi się przybliżyć obdarowanego(jeśli zbyt blisko nie jest) do Jezusa..w sumie może taki powinien przyświecać wszystkim cel w tym czasie?...pomóc innym Go odnaleźć?,tym dla których Jezus to puste słowo i tradycja.(tutaj,to już salcia będzie zwolniona z tego typu propozycji,z racji zawodu)

renata,to prawda,że każdy dzień powinniśmy być bliżej Boga, z Nim życ i w radości i w smutku ... chrześcijaninem jest się przez całe życie....adwent to oczekiwanie (od początku adwentu do wigilii Bożego Narodzenia) na przyjście Jezusa ,więc z każdym dniem (od poczatku adwentu) czekamy na Boże narodzenie...a postanowienia nie są obowiązkowe.

Z tego, co pamiętam roraty dla dzieci, w jakich... z 15? lat temu brałem udział - zawsze była tam mowa o postanowieniach, jakie uczestnicy mieli podejmować na czas adwentu. Uwaga - nie mylić z wyrzeczeniami wielkopostnymi; tak, i tu i tam czas oczekiwania, ale na dwa zupełnie różne (choć oba bardzo ważne) wydarzenia, ale Wielki Post to zupełnie inny czas, cechujący się innym nastawieniem, innego rodzaju refleksją (Adwent to czas radosnego oczekiwania, czego z pewnością o Wielkim Poście powiedzieć nie można). I z tymi postanowieniami różnie to było - choć pomysł zdecydowanie dobry, bo maluchy to mobilizuje, gdy mogą w taki przede wszystkim dla siebie namacalny sposób zobaczyć, że sami coś zmieniają. Później, jak się zaczęło dorastać - oczywiście okazało się, że nie jest tak ładnie i prosto, i że najczęściej to się zakłada dużo zmian, a udaje się jedna rzecz, albo nawet nie. Dlatego ja zupełnie celowo nic nie postanawiam na ten Adwent. Powoli, małymi kroczkami chcę się stawać lepszy. Bo nie wiem nawet, na czym miałbym się skupić, za dużo tych mniejszych i większych wad. Chcę powoli starać się, aby każdy dzień był lepszy, mniej przez nie zdeterminowany.

Postanowienia są dla dzieci jak piszecie ale... jeżeli nie staniecie się jako dzieci...
Ja przede wszystkim widzę u mojego sześciolatka znaczenie tych "dziecięcych" postanowień, tego przynoszenia serduszek do kościoła. Jego małe wzruszające pokonywanie dziecięcego egoizmu, pożyczenie braciszkowi mp4 pomimo że właśnie sam chciał posłuchać a mały natychmiast wyskoczył "łeee daj mi.." , podzielenie się lizakiem który dostał od kolegi - widzę do w kontraście w stosunku do młodszego który jeszcze za mało rozumie żeby świadomie cos oddać, zrezygnować, starszy już ma świadomość adwentu (kolejne brawa dla naszych księży), ma dokładnie wytłumaczone w kościele o co chodzi. Dzieciom łatwiej jest zrozumieć oczekiwanie na Boze Narodzenie niż dramatyzm Wielkiego Postu.
Ja jestem pełna uznania dla tych którzy już wszystko mają tak w życiu poukładane że trudno dołożyć coś nowego bo mnie tak wiele, wiele brakuje...a to o czym mówią księza w tym roku na roratach? "Będziesz czytał Biblie codziennie". Czy to jest dziecinne postanowienie? Pewnie niektórzy z was czytają, ale ja napewno nie codziennie a może czas zacząć....Może to jest właśnie ten czas?
W tym roku nie pracuję już tak długo jak w zeszłym i moge pójść na roraty (w zeszłym roku byłam może ze 2 razy tylko) a że mam swoją intencję to takie najprostsze postanowienie- jeśli tylko się da pójść?
A może pójść do spowiedzi na początku adwentu żeby go przezywać już w stanie łaski uświęcającej?
A może zwalczyć jakiś zły nawyk jakiś powtarzający się grzeszek? jeden a dobrze:)?
A może zmienić coś w swoim myśleniu, zatrzymać się, zastanowić jeszcze raz czy napewno wszystko jest tak jak nalezy?

Nie, nie napisałem nic takiego. Stwierdziłem, iż kojarzy mi się to z dzieciństwem.

Podzielenie się lizakiem jest dobre dla dziecka - coś na jego możliwości. Człowiek dorosły, dojrzały, powinien zastanawiać się i pracować u siebie nad cechami przejawiającymi się jednak innego rodzaju zachowaniami.

Ty nie ToMu:)

,,podstawowe dobre uczynki to modlitwa, post i jałmużna.,,

Czy przez cały okres Adwentu należy nie jeść pokarmów mięsnych

PowerOfWords, nie ma takiego wymagania. Chyba, że sam sobie je postawisz.

Nawet w Wielkim Poście takiego wymogu nie ma.

Dzieki za odpowiedzi .