Witam wszystkich
Mam taki problem.
Do Kocioła w naszej parafii przywieziono relikwie po zmarłym Ojcu Świętem.
Wszyscy oprócz mnie są zachwyceni a mnie cały czas prześladuje myśl że oddawane honorów rzeczą jest nie zgodne z naszą wiarą. Wydaje mi się że powinniśmy pamiętać o tych wspaniałych ludziach ale wystawianie ich „szczątków” i pamiątek po nich jest przesadą.
Pozdrawiam Michał

Weź przestań, kawałka JP2 nie chcesz sobie pooglądać, podziwić się jarmarcznie?

Moje pytanie jest jak najbardziej poważne. Jeżeli się mylę to chcę wiedzieć dlaczego.

Oddawanie czci np świętym nie jest oddawaniem im należącej się jedynie Bogu chwały. Jeśli o tym pamiętamy, jeśli za naszymi postawami idzie postawa człowieka wiary to wszystko powinno być ok. Gorzej jeśli ta radość wynika z poczucia bycia lepszym, bo "my mamy a inni nie". Masz prawo mieć wątpliwości, szczególnie że ludziom często miesza się w głowach i gotowi są myśleć że jak się pomodlą do relikwii, czy wręcz dotkną jej to zadziała jak amulet i coś im da lub od czegoś ochroni. Podczas gdy jedynym co nam jest potrzebne to modlitwa i ufność Bogu.

Pewnie, że wzdychanie i modlenie się do relikwii to objaw całkowitego postradania zdrowego nawet katolickiego rozsądku. Jeden jest pośrednik między Bogiem a ludzmi - Jezus Chrystus, i do Niego się módlta, a nie do filolek z krwią, zębów czy czego tam jeszcze.

Kościół akceptując relikwie akceptuje postawę wiernych która jest tym przed czym WIST przestrzegał.


A niektórzy chcą sobie po prostu pomacać amuleta.

Coś nie mogę tego gargamela wyczaić, z jednej strony takie posty, jak ten powyżej, a za chwilę klepie się z radochy po plecach z ateistami

Nie klepie, ja tylko przypominam katolikom co mowi Pismo:

Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie. Ze względu na nie ja zostałem ustanowiony głosicielem i apostołem - mówię prawdę, nie kłamię - nauczycielem pogan we wierze i prawdzie.
(1 Tm 2:5-7)

Też tak uważam ale jak widzę twarze ludzi w kościele na widok tych relikwii (uwielbienie) i żadnego komentarza ze strony kapłana to wydaje mi się że lepiej by było aby niebyło relikwii.
Moim zdaniem powinnyśmy jako katolicy zwracać na takie zachowania baczną uwagę i tłumaczyć te sprawy.

Woskowa figura Jana Pawła II pielgrzymuje po Meksyku - zdjecia

http://wyborcza.pl/duzy_kadr/56,97904,1 ... ksyku.html

Zgadza się, wierzący powinni podlega stałej formacji i w gruncie rzeczy jednym z jej elementów są (przynajmniej dla mnie) kazania podczas Mszy. Ale poza nimi wielu ludzi nie ma czasu, lub sił na inne formy. Dlatego fajnym miejscem są rózne ruchy i wspólnoty gdzie standardowo są różne nauczania i o pewnych rzeczach się mówi jasno i wyraźnie, bynajmniej nie zaprzeczając katolickiej nauce, ale ją raczej wyjaśniając. Trzeba dobrej woli samych księży, oraz gotowości wiernych. Wtedy nie będziemy musieli zamiatać pod dywać nic, w obawie aby ktoś przypadkiem nie traktował spraw wiary jak talizmanu.

To pewnie sprawa czasu. Ludowa pobożność stanie się przeszłością. Pozostaną w Kościele ci, którzy wiedzą dlaczego chcą być wiernymi. I ujrzą w odpowiedniej hierarchii Boga, świętych i sakramentalia czy relikwie.

Ten cytat nie ma nic wspólnego z tematem.
Oddawanie czci świętym, relikwiom, przedmiotom kultu, nie jest sprzeczne z zasada jedynego posrednictwa Chrystusa Jezusa.

Ja przyznam się że myśle podobnie jak Michal_1973. Też nie do konca rozumiem kult relikwii. Wydaje mi się on dziwny.
Użyję takiego porównania:

Załóżmy hipotetycznie że jestem np fanem Elvisa Presleya. Co bym wtedy robił? Wtedy to np zbierałbym przeboje Elvisa, słuchał jego piosenek,powiesiłbym sobie plakaty z jego wizerunkiem itp. W żadnym ranie nie bawiłbym się w kolekcjonowanie i zbieranie takich "relikwii" jak np kosmyka włosów Elvisa,struny z jego gitary czy np guzika od jego kurtki

Jest. Według protestantów co prawda, których niektórzy katolicy wolą nie nazywać Prawdziwymi Chrześciajanami.