Podobnie, jak dziewczynki w Islamie, które później chcą zostać prorokiniami. To zjawisko obserwowane w różnych religiach i wcale nie oznacza prawdziwości owej magii.
Oczywiście ma Pani prawo do wewnętrznych przemyśleń dowolnego rodzaju, ale (takie jest moje zdanie) nie powinna mieć Pani prawa indoktrynować z tego powodu kogokolwiek.


Tak będzie mówił każdy "dotknięty" takim zjawiskiem psychicznym, przynależąc do dowolnej religii.
Czy zdaje sobie Pani sprawę, jak wiele traci nauka z tego powodu, że nie zajęła się Pani obiektywnie kwestią wyjaśnienia swoich przeżyć na gruncie nauki a pozostawiła je Pani w sferze pojęć zmitologizowanych posiadając dane "z pierwszej ręki", czyli opis najbardziej wiarygodny? W tym przypadku oceniam Pani zachowanie zdecydowanie negatywnie - działanie przeciw poszerzeniu pola wiedzy z jednoczesnym posiadaniem cennego materiału badawczego oraz nieudostępnieniem tego materiału innym (szkoda, że nie ma takiego pojęcia w świecie naukowym, może odebrano by Pani tytuł?).
Założenie z góry, że opis nie mieści się w znanych definicjach naukowych bez podjęcia prób rozwiązania tematu i wyjaśnienia mechanizmu powstania zjawiska, jest karygodnym niedbalstwem (wedle terminologii ukutej w Pani mitologii to grzech zaniechania). Wiele zjawisk w historii nauki nie mieściło się w "znanych definicjach" zanim ktoś się nie zajął zbadaniem takiego zjawiska. Pani stoi, jak widać, na pozycji hamulcowego, któremu wręcz nie tyle, że nie zależy na wyjaśnieniu zagadnienia, ale nawet wyjaśnienie zdroworozsądkowe byłoby dla Pani niewygodne, woli Pani pielęgnować opis zmitologizowany. To rodzaj religijnej prywaty.
Pani się nie wstydzi?

http://www.paleo.pan.pl/documents/Kodeks_Etyczny_PAN.pdf
"Pracownik nauki przeciwstawia się jako szkodliwym dla jej rozwoju:
– cenzurowaniu wypowiedzi i publikacji naukowych;
– ograniczaniu dostępu do materiałów źródłowych;
– utrudnianiu swobodnego przepływu informacji naukowej,
– utrudnianiu osobistych kontaktów między ludźmi nauki."

http://www.pg.gda.pl/senat/uchwaly/u20110119.pdf (Kodeks Etyki Politechniki Gdańskiej)
"4. Bronić prawdy i wolności, przeciwstawiać się ograniczeniu dostępu do osiągnięć naukowych,
nie taić wynikających z nich zagrożeń dla ludzi i środowiska.
(...)
9. Dbać o rozwój własny, rozwój studentów, doktorantów oraz podległych pracowników.
10. Szanować własność intelektualną, chronić prawa autorskie,
uczciwie oddzielać pracę własną od pracy innych osób
oraz sprzeciwiać się wszelkim formom oszustwa w badaniach naukowych i prezentacji ich wyników."

http://www.ue.katowice.pl/images/user/F ... tyczny.pdf
"1.
Nauka, jako domena nadzwyczajnej precyzji,
rzetelnego stosunku do faktów oraz do osiągnięć poprzedników,
jest szczególnie wraŜliwa na wszelkiego rodzaju nieuczciwość i nierzetelność.
Opiera się na suwerenności i sumienności jej twórców, a także dążeniu do prawdy,
toteż pracownik naukowo-dydaktyczny powinien dążyć nie tylko do odkrycia i poznania prawdy,
ale także do jej upowszechniania i obrony."

Niezrozumiałe jest to, że wchodzi na to forum ktoś, i dziwi się, że człowiek wierzący modli się za kogoś niewierzącego. Tym bardziej, że ten drugi nie ma nic naprzeciw.


Wiem przecież.



Ja religiantem nie jestem, ale nie rozumiem oburzenia wyrażanego na tym forum, a dotyczącego modlitwy wierzącego w intencji czyjegoś nawrócenia. Wierzący przecież wierzy, że jego modlitw słucha Bóg, i jak zechce to może nawet je spełnić. A niewierzącemu nie powinno robić różnicy, czy ktoś się za niego modli, ile godzin się modli i czy w ogóle się modli.

Jeśli nie jest to prawdziwe, nazywamy to złudzeniem duchowym. I mam teraz do rozpatrzenia dylemat: Bóg, zły czy epizod psychotyczny. Ostatnia opcja odpada na podstawie rozpoznania rozumem. To, co pozostaje to żużel a punktu widzenia wiary. Mój rozum odebrał jednak informację na poziomie kory mózgowej(?), że zmysły potrafią odebrać coś co dotychczas uznawałam za niemożliwe. I nie była to reakcja na poziomie emocji sprowokowana jakimkolwiek czynnikiem wyzwalającym.
Miałam z tym same problemy, bo musiałam to rozwikłać z punktu widzenia duchowości. Nazywam to wykorzystaniem teorii w praktyce.

Mam prawo pisać o wierze na portalu dla katolików, jeśli dział był nieodpowiedni to należało to usunąć... na racjonaliście czy innym ateistycznym portalu nie pisuję. Indokrynację definiujemy inaczej.

1. Modlitwy nie mieszam z wiedzą fachową. Szkodzą nauce? To ciekawe. Znany amerykański neurochirurg (nazwisko profesora mi umknęło) prosił rodzinę, by modliła się o to, by Bóg prowadził jego ręce i by operacja się udała. Wielu lekarzy modli się przed operacją o jej powodzenie. Szkodzą medycynie? Rutusie, wybacz, ale tego nawet nie skomentuję...
2. Doznania mistyczne są badane przez neurobiologów. Pragną znaleźć mechanizm. I masz tu powiązanie 'magii' z nauką. KK nie jest zainteresowany bogiem zapchajdziurą.

Na trzeźwo tak myślisz? Modlitwy szkodzą nauce? A może Ty masz problemy duchowe? Jak żyję takich bzdur nie czytałam. Odbieram to jak stan ekstatyczny! Rutusie- egzorcysty Ci trzeba!

1. Pisałam wyżej- problem jest ciekawy i zajmuje naukowców.
2.Znane definicje naukowe można przedefiniować. Nazywamy to postępem w nauce.
3. Nie rozpoczynaj ze mną dyskusji o grzechu. Pisałam też wcześniej, że nie próbuj też o mistyce, bo poruszasz się po obcej Ci planecie.

Rutusie, żaden hamulcowy. Nigdy w pracy nie łączyłam nauki z religią. Narzędzia nie były też poświęcone. Można badać zjawiska występujące w religii na gruncie nauk. Nie wolno zjawisk np mistycznych uzasadniać twierdzeniem, że Bóg działa poza prawami natury. On szanuje je. Modlić się będę!

Ani trochę.
Ora et labora mówią benedyktyni.

@Elbrusie: wskaż mi proszę, fakt naruszenia przez mnie etyki w badaniach naukowych. Wydaje mi się, że wielokrotnie podkreślałam rozdzielność badań naukowych i poglądów naukowców.
Z przyjemnością ustosunkuję się.

Chyba się panom Rutusowi i Elbrusowi pomieszały elementy z dwóch różnych
układanek...Hmm, na pewno tak, bo przecież z pewnością nie jest
to manipulacja.
Mogę się zgodzić, że jeden puzzelek pasuje..możemy go oddać:
1.Wierzący to osoba, w której rękach znajdują się interesujące Was dane.
Ale już dwa pozostałe są z innego pudełka:
2. Wierzący nie jest pracownikiem instytutu naukowego,
aby musiał stosować się do kodeksu etyki naukowców.
3. Wierzący jest co najwyżej w tym wypadku potencjalnym królikiem
doświadczalnym, którego możecie poprosić o udostępnienie informacji.
BTW czy wzbudzanie w nim poczucia winy gdy odmówi
jest wg Was etyczne?

Zanalizujmy całość na spokojnie.

I mamy zgrzyt (a nawet kilka):
1. Dlaczego opis "epizod psychotyczny" odpada?
2. Jakim "rozumem" (w sensie - jakimi technikami) zanalizowano ów przypadek i jak (precyzyjnie) brzmiały wnioski, które skłoniły posiadacza (użytkownika) "rozumu" do takiej decyzji?
3. Dlaczego został odrzucony z powodów subiektywnych bez obiektywnego zanalizowania stanu?
4. Jakie czynności (z obiektywnymi badaniami na czele) zostały przedsięwzięte przed powzięciem decyzji o odrzuceniu opisu rzeczowego i wejściu w opis religijny?
5. Dlaczego do wyjaśnienia religijnego przyjęto wariant katolicki a nie hinduistyczny, shintoistyczny czy muzułmański? Jakie podstawy naukowe (badania, konsultacje, pomiary itp.) zaważyły za przyjęciem takiego a nie innego wariantu?


Pani Liza zastosowała w praktyce kilka ciekawych zasad, do głowy przychodzą mi dwie podstawowe:
Prawo Peera - "Rozwiązanie problemu zmienia jego naturę" - rozwiązała problem za pomocą odrzucenia sensu zbadania go i tym samym ustaliła arbitralnie (jakieś podstawy weryfikowalne?) jego naturę na "religijny".
Zasada Dokładności - "Zawsze łatwiej jest pracować nad rozwiązaniem problemu, jeśli zna się odpowiedź" - odpowiedź (rozwiązanie) zostało narzucone odgórnie (= zjawisko religijne), cała reszta czynności (z odrzuceniem konieczności szczegółowego zbadania zjawiska na czele) została podporządkowana z góry narzuconemu "rozwiązaniu".

Wcale nie zakładam z góry, że ów epizod psychotyczny to od razu schizofrenia albo depresja (chociaż pobieżny opis może nieco pasować). Uważam jednak, że pozostawienie zjawiska absolutnie bez uczynienia jakiegokolwiek wysiłku w kierunku jego fachowego przebadania jest karygodne. I to nie z powodu zaszkodzenia pacjentowi, pacjent uważa, że nic mu nie jest i jest mu z tym dobrze - ma do tego prawo.


Jeśli modlitwa (lub szerzej - religijność) występuje zamiast badań naukowych (nasza sytuacja) - wtedy szkodzi, to chyba oczywiste?


I to niezależnie od religii. Hinduiści modlą się w takich przypadkach głównie do Śiwy, czasami do Kali (wszak bogini śmierci i czasu). Czy te modlitwy również są wartościowe. Od razu odpowiem - tak, gdyż mają (jak wszystkie pozostałe) wartość psychologiczną - uspokajają i pozwalają się skupić na niezbędnych czynnościach. Natomiast skuteczność modlitw w takich przypadkach z całą pewnością nie ma nic wspólnego z tym czy tamtym bóstwem - w zasadzie można by na poczekaniu wymyślić kolejnego i modlić się do niego, również pomoże.


Skoro uznaje Pani wartościowość takich badań, to dlaczego nie udostępniła Pani swojego przypadku do skontrolowania i ewentualnego odkrycia przyczyny realnej?


Ale jak coś takiego przytrafi się osobie, która ma możliwość posunięcia wiedzy do przodu, to się to ukrywa i generalizuje, że to "doznanie religijne" i badać nie trzeba - wewnętrzna sprzeczność. Plącze Pani coś.


Postęp występuje z powody odkryć, które wymuszają przedefiniowanie znanych i ugruntowanych pojęć. Samo przedefiniowanie jakichkolwiek pojęć jest tylko skutkiem działania postępu w nauce i nie będzie samo w sobie postępem naukowym, trzeba konkretów (podstaw merytorycznych).
Ale to tylko dygresja.


Z tego, co nam Pani opisała wynika, że rzeczywiście nie łączy, wręcz zastępuje naukę religią. To jeszcze gorzej.
I dlaczego akurat wykorzystuje Pani jedną religię a nie (obiektywnie, jak przystało na naukowca) wszystkie na równi?
To tak, jakby chemik stosował wyłącznie zasady stosowane przez Uniwersytet w Hamburgu pomijając (jako wadliwe) dokonania pozostałych uniwersytetów. Oczywiście porównanie jest wadliwe, bo dokonania na polu chemii można weryfikować, mitologii nie.


Katolicyzm od wieków operuje mechanizmem wzbudzania poczucia winy - jest wręcz z tego słynny. Czy jest etyczny? Jak widać, argument wadliwy.

Rutusie, uznałam temat za wyczerpany i sądziłam, że Ciebie też przestał interesować. Tym razem odpowiem trochę znudzona. Sprawy wyjaśnione odkładam ad acta i przestają mnie zajmować.

Nazywamy to diagnostyką...reszta musi pozostać milczeniem.

Religia dysponuje wskazówkami. Znam je.

Brak zainteresowania Lizy.

Uznanie, że to sprawa nieistotna dla nauki i wiary. Fundamenty wiary są inne.

A jakie to ma znaczenie?

To analiza, której celem jest znalezienie odpowiedzi dotyczącej duchowej sfery życia. Uznano subiektywnie (+ konsultacje ), że odnaleziono. Z punktu widzenia badań naukowych- brak znaczenia. Z punktu widzenia jakości życia Lizy- ważne. Z punktu widzenia jej wiary- wzmocnienie pozytywne.
BTW-proszę o niewysuwanie wniosku o narcyzmie Lizy...łatwe do odrzucenia

Szukano odpowiedzi na zaistniałe zjawisko, które nie zostało w żaden sposób sprowokowane. W każdym innym przypadku potraktowano by jak marzenie senne, czyli dopuszczono by dwie równorzędne odpowiedzi lub najprawdopodobniej zignorowano. Być może to było wzięte pod uwagę, że Lizę trzeba naprawdę mocno poruszyć, by nie odrzuciła tego co dla niej istotne?

Nieuprawnione wnioskowanie z punktu widzenia diagnostyki, ale dopuszczam na potrzeby tej rozmowy. Dobrze, że chociaż ta schizofrenia odrzucona. Można być optymistycznym depresantem?

Pacjent? Rutusie- zdrowie to brak objawów choroby. Gdyby u mnie zauważono coś niepokojącego z punktu widzenia zdrowotnego to miałabym natychmiastową pomoc. Nerwica wzbudza zaniepokojenie u zainteresowanego, zaburzenie psychiczne jest widoczne przez otoczenie (jeśli jest nawet zaprzeczane przez chorego). Rutusie- obawiam się, że zawężasz znajomość zagadnień psychiatrii czy psychologii jedynie do grupy pacjentów, zapewniam Cię, że jest szersza.

Powtarzasz się, było kiedyś. Badano wpływ modlitwy na szybkość powrotu do zdrowia. Wyniki są ciekawe. Potrafię to też wyjaśnić na drodze biologicznej. Wpływu Boga wykluczyć się nie da. Takie doświadczenie być może wieloczynnikowe, nie nadające się do przeprowadzenia. Bóg nie jest zainteresowany. A gdybologię to teraz uprawiamy.

Nie wszystko na sprzedaż.

Nie dostrzegam.

To wiara. Człowiek nie ma narzędzi do obiektywnego wskazania prawdziwości określonej religii. Oj, Rutusie...pisałam już o tym. Niebieski pejzaż oglądamy z różnych okien i dostrzegamy inny krajobraz. Przyjmuję do wiadomości, że z drugiego okna jest inne widzenie. I zupełnie mnie to nie zajmuje.

To rzeczywiście kiepskie porównanie.

Nie ukrywam, że żadne z napisanych przez Ciebie zdań nie zaskoczyło mnie. Napisałeś wszystko to czego z góry oczekiwałam ubierając wypowiedź w ramy naukowego poznania. Dlatego uznałam to za mało interesujące. Czy nie uprzedziłam, że uznasz to za epizod psychotyczny? Ja dodałabym jeszcze- o podłożu idiopatycznym. Zadowolony?
Gdyby to była gra przyznałabym Ci pełne zwycięstwo. Mnie zadowala Prawda.

Dowiedziałem się wcześniej z PW, że to o mnie chodzi.
Czy mógłbym prosić o linki do postów, w których rzekomo wskazywałem, że mam ponad 65 lat?

Odniosłem się jedynie do pojęcia, którego użył Rutus.

Elbrusie, z twoich postów wynika, że jesteś jednocześnie katolikiem, heretykiem i ateistą.

http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Pius_XI/divini_redemptoris/ (O bezbożnym komunizmie)

"nie można być równocześnie dobrym katolikiem i prawdziwym socjalistą"
(Pius XI, Quadragesimo Anno, O odnowieniu ustroju społecznego i udoskonaleniu go według normy prawa Ewangelii)
http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Pius_XI/quadragesimo_anno/

"Od połowy XX w. nie dopuszcza się do Komunii świętej komunistów.
Wypowiedziała się w tej sprawie Kongregacja św. Oficjum.
Postawiono jej cztery pytania:
1. Czy wolno zapisać się do partii komunistycznej lub sprzyjać tej partii?
2. Czy wolno drukować, rozpowszechniać lub czytać książki, czasopisma,
dzienniki, ulotki, które popierają naukę lub działalność komunistów?
3. Czy wolno dopuszczać do Komunii świętej wiernych,
o których w pytaniu 1 lub 2, a przy tym świadomie i dobrowolnie postępujących w ten sposób?
4. Czy chrześcijanie, którzy przyjmują materiał i styczną i antychrześcijańską naukę komunistów,
i którzy tej nauki bronią oraz rozpowszechniają ją, jako apostaci wiary katolickiej
mocą samego faktu popadają w ekskomunikę zarezerwowaną w sposób specjalny Stolicy Apostolskiej?
W dniu 1 VII 1949 r. Kongregacja Św. Oficjum odpowiedziała negatywnie na pierwsze trzy pytania.
Na czwarte pytanie odpowiedź jest twierdząca.
Równocześnie wyjaśniła co do 1, że komunizm opiera się na przesłankach materialistycznych
i jest przeciwny chrześcijaństwu.
Zaś przywódcy komunistyczni są przeciwnikami Boga, religii, Kościoła Chrystusowego
tak w ich nauczaniu jak w ich działalności,
jakkolwiek niekiedy w słowach podają, że nie zwalczają religii.
Co do 2: Zakazane jest mocą samego prawa (can. 1399 KPK 1917).
Co do 3: Zgodnie z zasadami, na mocy których odmawia się sakramentów nie dysponowanym.
Co do 4: Twierdząco (tylko ta odpowiedź nie zawierała żadnych wyjaśnień)²² .
__________________________________________________________________________
²² AAS 41 (1949) 324; Pius XI, Ep. enc. Divini Redemptoris (na temat ateistycznego komunizmu),
diei 19 martii 1937: AAS 29 (1937) 65-106.
Zob. A. Coyle, De commitnismo nomen dantibus, dissertatio ad lauream, Romae 1963.
http://www.wtl.us.edu.pl/ssht/34/SSHT_34%282001%29194-215.pdf


Więcej:
viewtopic.php?p=577401#p577401

Nie do końca się nie mieszał, bo od wielu już lat papieże nieustannie nawiązują
do kwestii robotniczej i innych problemów społecznych:

http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Leon_XIII/rerum_novarum/
(O kwestii robotniczej)
http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Pius_X/singulari_quadam/
(O organizacjach pracowniczych)
http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Pius_XI/quadragesimo_anno/
(O odnowieniu ustroju społecznego i o dostosowaniu go do normy prawa Ewangelii,
w 40. rocznicę wydania encykliki Rerum novarum przez Leona XIII)
http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Pius_XI/nova_impendet/
(O kryzysie gospodarczym )
http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Pius_XII/la_solennita_della_pentacoste/
(Przemówienie radiowe na uczczenie 50-tej rocznicy
ogłoszenia encykliki Rerum novarum Papieża Leona XIII na temat kwestii społecznej)
http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Jan_XXIII/mater_et_magistra/
(O współczesnych przemianach społecznych w świetle zasad nauki chrześcijańskiej)
http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Pawel_VI/populorum_progressio/
(O popieraniu rozwoju ludów)
http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Pawel_VI/octogesima_adveniens/
(Z okazji 80. rocznicy ogłoszenia encykliki Rerum novarum)
http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Jan_Pawel_II/laborem_exercens/
(O pracy ludzkiej, w 90. rocznicę encykliki Rerum novarum)
http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Jan_Pawel_II/centesimus_annus/
(W 100. rocznicę encykliki Leona XIII Rerum novarum)
http://www.vatican.va/holy_father/benedict_xvi/encyclicals/documents/hf_ben-xvi_enc_20090629_caritas-in-veritate_pl.html
(O integralnym rozwoju ludzkim w miłości i prawdzie)

Światopogląd ma prawo do ewolucji, dziś jest precyzyjny. A swoją drogą to Elbrus napisał tysiące a nie setki postów. Nie jest też istotne o kim pisałam. Nie ma to żadnego znaczenia. Nikt nie jest zobowiązany do ujawniania swych danych na forum.

Zauważ, co mówi już tytuł (i wstęp, i rozwinięcie) - chodzi o bezbożny komunizm. Nie dziwię się, że jego bezbożność się nie podobała papieżowi. Jakby był bezbożny kapitalizm albo bezbożne kowalstwo - też by potępił. W encyklice mamy krytykę komunizmu bolszewickiego, a nie komunizmu en toto.

Acro- przeczytaj sobie jednak, ponieważ jest tam wyłożone, dlaczego w ogóle żadna komuna nawet chrześcijańska nie ma racji bytu. Jest tam wyłożona idea chrześcijaństwa i pojmowania przez różne dziedziny, przez co kłóci się to z komunizmem w każdej postaci. Po prostu szanują własność prywatną. Nie rozumiem Twojej ignorancji- papież się postarał, wyłożył zasady, a Ty nawet nie raczysz przeczytać, aby dowiedzieć się jakie jest zdanie nt. własności prywatnej w rozumieniu KK
No przecież nie zawsze jest potrzeba aby ustosunkowywać się do wszystkiego dzieląc włos na czworo np. liberalizm chrześcijański, komunizm chrześcijański, anarchizm chrześcijański itp.
Nie trzeba do każdego osobno się odnosić- wystarczy poznać stanowisko na kluczowe zagadnienia- jeżeli piszą, że własność prywatną należy uszanować i rozumieć taki i siak, to jest to tak podstawowe pojęcie, że nie wiem po co osobne encykliki- no chyba, że jesteś pasjonatem tworzenia papierologii godnej biurokratów i ustosunkowywanie się do wszystkiego osobno z osobnym tytułem, żeby ktoś się nie poczuł urażony, że zamiast do niego po nazwisku to się do narodu całego odzywa, a przecież każdy jest indywiduum

Jedna wielka manipulacja - owszem. Ale ze strony tych, którzy zaprzeczają faktom. Ponieważ rzeczywiście manuskrypty, jakimi dysponujemy, to kopie kopii kopii i z pewnością były wielokrotnie redagowane, a nawet fałszowane ("dostosowywane"). Dlatego bardzo Cię proszę, nie powtarzaj bredni rozpowszechnianych przez ciemnotę, mającą zerowe pojęcie o biblistyce oraz zerowe pojęcie o logice.

Po pierwsze, jeśli przed odkryciem zwojów znad Morza Martwego zidentyfikowano istniejące setki różnic w setkach kopii, to te różnice nie przestaną istnieć tylko z tego powodu, że odkryto jakieś nowe manuskrypty. To oczywiste dla każdego, kto zdołał ukończyć podstawówkę.

Po drugie, jest bezspornym FAKTEM, że istnieją setki kopii, które zawierają nie tylko setki, ale wręcz tysiące odmiennych brzmień! I to dla samego tylko Nowego Testamentu. Bibliści wiedzą o tym od ponad 300 lat. Polecam na ten temat Ehrmana Misquoting Jesus (wyd.polskie: Przeinaczanie Jezusa):
Po trzecie, zwoje znad Morza Martwego ("zwojów z Qumran") nic nie zmieniają w kwestii wielości wariantów tekstowych Nowego Testamentu, ponieważ... w ogóle nie zawierają ksiąg nowotestamentowych. Ani kanonicznych, ani pozakanonicznych.

Po czwarte, zwoje znad Morza Martwego potwierdziły istnienie różnic w tekstach Starego Testamentu. Przed tym odkryciem najstarsze rękopisy tego zbioru (Kodeksy Aleksandryjski i Watykański, z IV/V wieku) były wersjami Septuaginty (LXX), czyli greckiego tłumaczenia hebrajskich oryginałów. Z kolei najstarsza kopia hebrajska Starego Testamentu pochodziła dopiero ze średniowiecza (X wiek, Kodeks z Aleppo, reprezentujący MT, tekst masorecki). Co ciekawe, w zwojach znad Morza Martwego niektóre lekcje są takie same jak w LXX, ale różniące się od lekcji MT, zaś niektóre na odwrót: takie same jak w MT, ale różniące się od lekcji LXX. A jeszcze inne - ani nie pasowały do LXX, ani do MT, ani nawet do samaratańskiego Pentateuchu. Odkryto zupełnie nowe różnice!