;/ Widać trafiłem kulą w płot

Cóż, ja katolikiem jestem już tylko z racji ochrzczenia, a przed zadeklarowaniem dyskordiaństwa ciągnąłem z satanizmu, więc nie zdziwisz się chyba, kiedy powiem, że nie miałbym wielkich rozterek moralnych przed spuszczeniem uczciwego wpierdolu nieproszonemu gościowi, który próbuje się rządzić w moim gnieździe. Acz przed zabójstwem bym się wstrzymał - chyba że drań miałby broń i nie dałoby się już inaczej.

Kto broni swojego życia, nie jest winny zabójstwa, nawet jeśli jest zmuszony zadać napastnikowi śmiertelny cios.
Ta sama zasada odnosi się do obrony życia dziecka przez jego rodziców.

Czy "ta sama zasada" jest zawarta w KKK?

2264 Miłość samego siebie pozostaje podstawową zasadą moralności. Jest zatem
uprawnione domaganie się przestrzegania własnego prawa do życia. Kto broni
swojego życia, nie jest winny zabójstwa, nawet jeśli jest zmuszony zadać swemu
napastnikowi śmiertelny cios:

Jeśli ktoś w obronie własnego życia używa większej siły, niż potrzeba, będzie
to niegodziwe. Dozwolona jest natomiast samoobrona, w której ktoś w sposób
umiarkowany odpiera przemoc... Nie jest natomiast konieczne do zbawienia,
by ktoś celem uniknięcia śmierci napastnika zaniechał czynności potrzebnej do
należnej samoobrony, gdyż człowiek powinien bardziej troszczyć się o własne
życie niż o życie cudze.

2265 Uprawniona obrona może być nie tylko prawem, ale poważnym obowiązkiem
tego, kto jest odpowiedzialny za życie drugiej osoby, za wspólne dobro rodziny lub
państwa.

2265 Uprawniona obrona może być nie tylko prawem, ale poważnym obowiązkiem tego, kto jest odpowiedzialny za życie drugiej osoby, za wspólne dobro rodziny lub państwa.

Czyli po zabiciu tego przykładowego bandyty miałabyś moralnego kaca? A może uważasz taki czyn za dobro?

Carnun - jak wy, Celtowie Go nazywacie - jest bogiem przyrody, płodności. Pierwszym z moich bogów. Jedynym, który mnie nie zdradził. Być może właśnie dlatego niektórzy zwą Go diabłem. On widzi śmieszność życia. Nigdy nie traktuje go zbyt poważnie. Bawi go wszystko. Uważa to za grę.

Jest śmiechem w lesie.

Tymczasem słoneczny Bóg jest taki dostojny... ma obsesję na punkcie własnego autorytetu... kocha podboje. Bohaterowie podążający jego ścieżką są zazwyczaj bezmyślni i gwałtowni. Och, żebyś tylko ich widział! Są tacy ponurzy i zgorzkniali... nigdy się nie uśmiechają. Ciągle tylko włóczą się i gapią spode łba.