Przeceniasz rolę mediów.

Do tego jeszcze dochodzi wzrost świadomości społecznej i powolne odchodzenie od postrzegania kapłanów jako bogów przez tzw. wiernych.

Ks. Waldemar Irek miał tylko ponad 55 lat. Dużą cześć swego życia przeznaczył na naukę. Studiował kolejno na kilku uczelniach. Był opłacany z dochodów kościoła. A latka leciały. Pochodził z rodziny niezbyt zamożnej.
Skąd zatem tak ogromny majątek jak na warunki polskie.
Zastanawiam się czy nie odpalił też pokaźnej sumy pieniędzy swojej kochance za dziecko aby utrzymać to w tajemnicy bo chciał zostać biskupem. Kochanka oficjalnie i publicznie zażądała "kasę" dopiero po jego śmierci. Podobno od dłuższego czasu przebywa w Niemczech.

[...] ciach by m_m
Czy proboszcz z Obrzycka spoliczkował chłopca, kiedy podczas komunii św. opłatek spadł na posadzkę? Tak twierdzi część świadków. Kapłan musi tłumaczyć się przełożonym.


Po tym, jak sprawa nabrała rozgłosu na portalach społecznościowych i w lokalnych mediach, w Obrzycku i pobliskim Piotrowie zrobiło się spore poruszenie. Wierni chętnie rozmawiają z dziennikarzami. - Proboszcz sprawia wrażenie, że dzieci w kościele mu tylko przeszkadzają. Ciągnie je za uszy, poszturchuje. To zdarzenie przelało czarę goryczy. Trzeba zaprotestować - mówi jedna z mieszkanek Obrzycka. A drugi z parafian dodaje: - Jak tylko mam okazję, jeżdżę na mszę św. do Szamotuł, bo obyczaje naszego proboszcza są nie do zniesienia. Czemu winne są dzieci?

Proboszcza z Obrzycka znają także lokalni dziennikarze. - Rzeczywiście, to nie pierwsze, kontrowersyjne zachowanie tego kapłana. Wystarczy, że na mszy św. jakieś dziecko zapłacze, a on już przerywa nabożeństwo. Wielu rodziców czuje z tego powodu ogromny dyskomfort - mówi Jakub Monterial, dziennikarz "Gazety Szamotulskiej".

Spora grupa parafian z Piotrowa i Obrzycka nie kryje oburzenia. Skrzykują się na Facebooku, w najbliższą niedzielę przed mszą św. o godz. 11.45 planują akcję "Dzieci należą do Kościoła". Zachęcają, by w tę niedzielę pojawiło się na mszy św. jak najwięcej dzieci. Szykują także pismo z oficjalny protestem, które chcą przesłać do poznańskiej kurii. - Mamy nadzieję, że rodzice tego dziecka nie zostaną sami. W piątek to było ich dziecko, a jutro może być nasze. Koniec przyzwolenia na poczynania naszego proboszcza, czas na zmiany - przekonują.

W obronę duszpasterza angażują się członkowie parafialnych organizacji z Obrzycka. - Protestuje mała grupa tych samych krzykaczy, którzy nawet nie są zaangażowani w życie parafii i nie wiedzą, co się tutaj dzieje. Ale do tego jesteśmy już przyzwyczajeni - przekonuje jeden ze zwolenników proboszcza.

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/ ... BoxWiadTxt

Ciekawe czy parafianie doprowadzą do zmian czy też zaleje ich partyjny, tfu, parafialny beton?

Niemalże codziennie media donoszą o ekscesach duchownych.
Mój braciszek zaprzestał służyć do mszy św. jak go proboszcz wytargał za uszy bo zamiast wina nalał mu do kielich wody, pomylił się. Do tej pory ma uraz do księży.

O, możliwe że ja też wszystko co czynię na tle urazu z II klasy szkoły podstawowej, kiedy to przygotowujący mnie do I Komunii ksiądz uderzył mnie dziennikiem w głowę. W sumie jak o tym teraz myślę, to niezła patologia - owszem, to były czasy, gdy nauczyciele jeszcze bez skrepowania lali linijką po łapach, ale nikt oprócz kapłana nie wpadł na pomysł, by bić dzieci po głowie... i to z taką siłą, że pierwszy (i ostatni jak dotąd) raz dzwoniło mi w uszach.

Swoja drogą - mam piękne zdjęcie pokomunijne z tym psycholem. Ot, pamiątka.

O, ty też? W praktyce rzeczywiście ciężko znaleźć ateistę, który nie miałby jakichś traumatycznych wspomnień z lekcji religii, choć niekoniecznie aż takich. Aczkolwiek zawsze mnie dziwiło, że ateiści tak chętnie podkreślają, iż stali się ateistami "już w szkole" - jakby to miało ich ateizm nobilitować. A jeżeli ktoś został ateistą już w przedszkolu, bo raz mu siostra zakonna dała po łapach za zabranie innemu dziecku zabawki, to to go jeszcze bardziej nobilituje, jest z tego jeszcze bardziej dumny?

Znaczy dla mnie to żadna trauma, wtedy tego za specjalnie nie przeżyłem - ot, walnął, wszyscy się pośmiali, mnie oszołomiło, przeszło, potem w zasadzie zapomniałem. Teraz dopiero jak o tym myślę, widzę na ile to było chore.

Jeśli chodzi o prawdziwe traumy lekcjach na religii to raczej nasza katechetka tak w 7-8 klasie coś o tym by mogła powiedzieć...

Jestem tym przypadkiem. Zero traumy. Zero negatywnych doświadczeń. Brak łaski

Poprawnie - łaska odrzucona. Bóg nikogo nie pomija w obdarzaniu łaską.

Ja również. Religii skończyłem trzy klasy, ale najgorsze, co mnie tam czasem spotkało, to nuda, bynajmniej nie większa, niż na innych lekcjach. A ksiądz był całkiem fajny. Klerofobii się nie nabawiłem. A z ateizmem jest tak jak z nudyzmem - taki się już urodziłem

Ateizm, rozumiany najszerzej jako brak wiary w bóstwa jest wrodzony

Mylisz się okrutnie - miłość nie jest nabyta.

Co ma jedno do drugiego?



A w wypadku np. paprotki - nawet permanentny!

Alus: ateizm to miłość??? Jakaś nowa definicja?