Witam wszystkich bardzo serdecznie.

Już jutro matura, a ja mam wątpliwą przyjemność zasiąść na sali w roli zdającego. W trosce o swoją przyszłość postanowiłem spróbować chwycić się ostatniej deski ratunkowej jaką jest to forum. Co prawda próbne matury z polskiego zdawałem na poziomie w okolicach 60%, jednak pisanie jest moją ułomnością. Czytając swoją pracę nie potrafię dojrzeć znaczącej różnicy między wstępem i rozwinięciem. Z tego też powodu prosiłbym o schematyczny wstęp, który mógłbym wykorzystać do każdego tematu i nie wymaga podania jakichkolwiek faktów z książek (kiedyś machnąłem kardynalny błąd i od tamtej pory piszę ogólnikami).

Oczywiście wszelkie rady maturalne, przydatne zwroty itp. mile widziane.
Z góry dziękuję.

Pozdrawiam

Po pierwsze - nie bać się:)
Po drugie - w stresie trzymać się konstrukcji wypowiedzi i nie rwać akapitów, najlepiej zanim zaczniesz pisać zrób trzy głębokie wdechy i w brudnopisie zrób szybki schemacik. Nie myśl o tym jak o pisaniu, tylko pomyśl, że musisz przekazać spójną wypowiedź - czytający ma zrozumieć o co Ci chodzi. Piszesz jak dla idioty, ale ładnym językiem:)
Po trzecie - ogarnij ilość miejsca, na podstawowym jest zwykle mniej niż na drugim poziomie.

Unikaj:
- gmatwania się w jakieś skomplikowane tłumaczenia (masz za mało czasu i miejsca) - lepiej wyrazić coś prosto
- sięgania do literatury światowej jeśli nie jesteś pewien

Generalnie wypracowanie maturalne w obecnej formie ma z "pisaniem" niewiele wspólnego , tzn. bardzo średnie prace na maturze są oceniane bardzo dobrze, a prace fantastyczne, gdzie piszący popisuje się erudycją i znajomością literatury i kultury - średnio. Sam wyciągnij wnioski:)

Schematyczne wstępy najczęściej odnoszą się do jakiegoś mało istotnego aspektu, żeby wyrobić normę. Wyglądają okropnie "literacko" ale ratują tyły maturzystom:) Zawsze pasuje "ludzie od dawna rozważali kwestię X i do dziś spory wśród myślicieli nie milkną" Albo: kwestie X zawsze były obecne w literaturze i kulturze itd. Potem przechodzisz do tematu (możesz powtórzyć), przytaczasz (jeśli trzeba) na jakich pracach literackich bazujesz (warto umiejscowić je w czasie, epoki, lata, możesz dodać w jakich warunkach powstawały) i informujesz co z nimi zrobisz (porównasz, scharakteryzujesz, omówisz, zastanowisz się, spróbujesz dociec itd.). Czyli - zdanko na dzień dobry, potem temat, baza (literatura, faktografia itd.), rodzaj pracy.
Sprytni odwracają pytanie i mają wstęp:)

Przydatnych zwrotów
- badacze powszechnie uważają
- można stwierdzić
- można zaryzykować stwierdzenie
- należy również wspomnieć
- nawiązując
- warto przytoczyć
- naturalnie nie należy wyciągać zbyt daleko idących wniosków, ale można zaryzykować twierdzenie
- powszechnie przyjmuje się
- uważa się
- należy mieć na uwadze

Unikaj pisania w pierwszej osobie poza wstępem i zakończeniem, lepiej wyglądają formy bezosobowe.
Nie mieszaj epok literackich, zwłaszcza tych "blisko siebie". Już lepiej nie napisać nic, niż pomylić pozytywizm z Młodą Polską. Najlepiej epoki wkuwać skojarzeniami.
I warto przewertować cały arkusz - często w innych pytaniach mogą znaleźć się jakieś podpowiedzi, przez zupełny przypadek.

Moja córka też pisze, tak na marginesie cieszę sie, że nie same dinozaury są na tym forum. Jeżeli dobrze zrozumiałam i z polskiego jesteś "średnio", to zapewne dzisiaj matma - było lepiej?

A co najciekawsze, tego rodzaju zwroty poza arkuszem maturalnym (i rozprawkami na j. polskim) chyba nie świadczą najlepiej o stosującym je... raczej, są to nic nie mówiące próżne i zwodnicze wyrażenia ( https://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia ... %BCe%C5%84 , https://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia ... wodniczych ) - no może poza bardzo szczególnymi sytuacjami, kiedy autorytet autora mówi sam za siebie ;P

Zależy co i kiedy się pisze, znam i inne sytuacje poza szkolnymi, gdzie trzeba wybredzić w miarę stylistyczny tekst niemal o niczym:) Wspominałam, że wypracowania maturalne nie mają za dużo wspólnego z pisaniem jako takim, na czym sama się uroczo przejechałam (co to niby jest, trzy strony na wypracowanie z moim szerokim pismem...), ale jestem z pokolenia tych doświadczalnych
Ludzie, którzy sprawdzają te prace mają czasem niezły zgryz, bo np. trzeba niemal uwalić całkiem niezłą pracę z niebanalnym podejściem, ale za to punkty muszą przyznać komuś kto głównie bredził, ale jako tako zachował konstrukcję i jakoś się wstrzelił w pojedyncze hasła. Moje znajome co rok są po trosze załamane, zachwycone i , że czasem takie rzeczy można z siebie wypluć. To, że wiele piszących matury osób ma problem z wypowiadaniem się w formie pisemnej to już inna sprawa
Druga sprawa, że maturzyści już bogatsi są o doświadczenia z poprzednich lat i próbują wplatać w swoje teksty jak najwięcej danych za które potencjalnie mogą być punkty, co okazuje się być zadziwiająco dobrą taktyką - całe zdanie stylistycznie do luftu, ale lecą punkty za szczątkowe informacje. Objętość pracy trzeba wówczas sztucznie rozpychać

Breta

Co prawda odpowiedź już po maturze z polskiego więc tam się nie przydała, jednak dziękuje za poświęcony czas. Przede mną jeszcze angielski rozszerzony więc może na rozprawce wykorzystam coś

Wiesz może jak to jest z błędami kardynalnymi? Wybrałem potop i w stresie wydawało mi się, że książę ma na imię Andrzej. Zatem napisałem o Soroce, Kmicicu i Andrzeju (w roli księcia). Jestem pewny, że Andrzej napisałem na początku akapitu w rozwinięciu i w zakończeniu.




Z matematyki o wiele lepiej. Bazując na odpowiedziach kilku stron mogę powiedzieć, że mój wynik mieści się miedzy 74 a 88 %.