Elka Twoja rada jest super, jest tylko jeden mały problem. Kasia od kilku lat wogóle nie "wychodzi" z domu. Jest bardzo mało odporna i łatwo łapie infekcje. Ale doprowadzona do ostateczności pewnie bym ją zastosowała. Na szczęście sprawa się rozwiązała. Tzn znaleźli się chetni, którzy zaopiekują się moimi młodymi. Dzięki tej sprawie "poznałam" lepiej mojego młodszego kolegę polonistę, który zdecydował się pierwszy. Czy wiecie, że ten mój kolega przyszedł do nas, żeby poczytać bajki Kasi. hehe dowiedziałam się, że ten mój kolega chodzi codziennie do szpitala na oddział dziecięcy czytać bajki chorym dzieciom i że marzy o pracy z takimi dziecmi jak Kasia. wczoraj zgodził się drugi opiekun, moi uczniowie prawie skakali do nieba z radości, bo już stracili nadzieję, że się znajdzie. wcześniej nagabywali jeszcze zrozpaczeni mnie, czy aby na pewno nie mogę pojechać. Na odczepnego powiedziałam im, że nie ma problemu, jeżeli mama, któregoś z nich przeprowadzi się do mojego domu na czas wycieczki, żeby pomóc babci Kasi, to jadę Za godzinę pożałowałam tych słów, bo jeden z uczniów pobiegł do domu, spytać mamę, czy się na to zgodzi iiii... mama sie zgodziła Tak więc ta ewentualność pozostaje nam w razie niespodziewanych okoliczności dziękuję Wam za wsparcie modlitewne znowu się przekonałam, że Bóg czuwa nad nami Bobo dzięki w imieniu Kasi za sliczna psinkę, opowiedziałam Kasi o niej, bo jak już mówiłam, Kasia nie widzi pozdrawiam Was Dobrzy Ludzie dobrze wiedzież, że jesteście

Grazio, piękne słowa, za które przynajmniej ja pięknie dziękuję.
A czy ty myślisz, że ten twój kolega jest odosobniony w tym, co robi?! Nie. Wcale nie. Takich kochanych ludzi, jak on jest wielu i tu, na szczęście ty go spotkałaś, jako jednego z wielu. Chwal to sobie. Ja mam koleżankę, która została siostrą misjonarką, bo w szpitalu (robiąc to, co twój kolega) nie spełniała się całą sobą. Jej Jezus mówił: rób więcej, więcej, by uszczęśliwić te chore dzieci, jesteś im bardzo potrzebna. Postanowiła wstąpić do zakonu, do szczególnego zakonu. Nie powątpiewam, oczywiście w żaden zakon i żadnemu nie dodaję ujmy. Tu się s p e ł n i a!!! Tu chyba, może napewno Pan Jezus dał jej przeznaczenie na ziemi. Jaka jest szczęśliwa!!

hej witajcie po długiej przerwie, bardzo wiele się u nas wydarzyło, niewątpliwie podzielę się tym z Wami wkrótce. Bobo zobacz w końcu pojęłam to co mi chciałaś wytłumaczyć cały czas się uczę Bobo

Właśnie widzę, super. Jednak trzeba nad czymkolwiek popracować, uczyć się na błędach, a efekt będzie osiągnięty.
Czekam na twoje wspomnienia. Czy dobrze się domyślam, że byłaś gdzieś z Kasią?

dawno mnie tu nie było ale znowu mam problem i potrzebuję Waszej rady. Pamietacie, jestem belferką i wychowawcą. Właśnie moja trzecia klasa gimnazjalna za dwa tygodnie kończy szkołę. A mój problem? Otóż moi młodzi poprosili mnie, żebyśmy wyjechali po zakończeniu roku szkolnego na dwudniowy biwak. W ramach biwaku ognisko, dyskoteka, wspominki przy kominku tych minionych trzech lat i....... Nie wiem co mam zrobić, zgodzić się, czy się nie zgodzić ? ? skąd te wątpliowści, otóż chcę tylko powiedzieć, że w czasie biwaku oni już bedą moimi "byłymi" wychowankami. Wiecie jakie pomysły ma dzisiejsza młodzież Z drugiej strony chciałabym się zgodzić, bo mogłabym się przekonać, czy zostali dobrze wychowani przeze mnie. Rety co mam zrobić, poradźcie mi coś ? czy mozna im zaufać ? ?

To Ty ich znasz najlepiej, więc na pytanie o zaufanie powinnaś chyba odpowiedzieć sobie sama. Jeśli nie masz jakiś mocnych podstaw do niepokoju, to jedź! Tym bardziej, że coś mi się wydaje, że chcesz :):)

No i zauważ, że wcale nie musieli Cię o to prosić. Mogli sobie spokojnie zorganizować imprezę bez Ciebie; według mnie taka propozycja to dowód naprawdę dużej sympatii z ich strony. Tylko pogratulować takich kontaktów z uczniami!


I pozdrów Kasię od nas

Grazio, jeśli tylko Kasieńka ma z kim zostać, ty jedź ze swoimi uczniami. Oni ci ufają i chcą się z tobą w ten miły sposób pożegnać. A takie bycie na biwaku jest czymś szczególnym dla ciebie jako belfra i dla tych podrostków (w pozytywnym znaczeniu tego słowa), którzy cię mogą spotkać już potem tylko na ulicy, w parku itp. Doradzałabym ci jechać i mieć dobrą pogodę ducha i słoneczną aurę.
Przyłączam się do pozdrowień dla Kasi.
Nie zapomnij powiedzieć, jak było, po powrocie. Twoi koledzy, czyli grono pedagogiczne też pozdrów.
Na zakończenie roku szkolnego kłaniam się wszystkim belfrom i życzę udanych wakacji. Nie odbieraj tego osobiście, bo chcę te słowa skierować do wszystkich nauczycieli.

Pamietacie pół roku temu moi znajomi wpadli na pomysł, że zajmą się zbieraniem środków na turnus rehabilitacyjny dla Kasi i ja się na to zgodziłam. Pisali więc listy do różnych zakładów z prośbą o pomoc i sporządzili puszkę ze zdjęciem Kasi i z informacją, że do niej zbierane są pieniądze na turnus. Niestety przez te pół roku stan Kasi się pogorszył tak, ze musieliśmy zrezygnować z turnusu. Mieszkam na południu Polski, a turnus ma być nad morzem. Tak daleka podróż mogłaby być zagrożeniem zycia dla Kasi. Poinformowałam o tym znajomych i wczoraj moja znajoma przyniosła mi puszkę z pieniedzmi zebranymi na turnus dla Kasi. Nie wiem co teraz z tym fantem zrobić. Pieniadze były zbierane na spotkaniu grupy Odnowy w Duchu Św z mojego miasta i na rekolekcjach dla animatorów wśród ludzi z różnych miast diecezji opolskiej, w której mieszkam. O zwrocie pieniędzy raczej nie ma mowy, bo to były anonimowe datki. Jak spożytkować te pieniądze, żeby nie urazić ofiarodawców. Pozdrawiam

Grazio, przykro, że Kasi jest gorzej, ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. W myśl tej zasady mogę ci poradzić, żeby albo poczekać do polepszenia stanu zdrowia i wtedy z nią pojechac na turnus, albo wydawać te środki na jej leczenie. A wiemy, że leczenie chorób jest u nas drogie. Uważam, że ci anonimowi ofiarodawcy nie obrażą się, jak również twoi znajomi też nie powinni się czuć urażeni. Bądź dobrej myśli. Co się odwlecze, to nie uciecze. Zobaczysz, że pojedziecie wkrótce. Życzę powodzenia w przesięwzięciach.

Pomyslę nad Waszymi radami, dzięki. Chiałam Was zaprosić na stronkę Kasi, jest już tam księga gości. Pozdrawiam

.. co słychać? ..

dawno mnie tu nie było kasia od 1 kwietnia była chora na zapalenie płuc leżała w szpitalu w tym przez kilka dni na OJOM-ie podłaczona do respiratora ale dzieki Bogu i dzieki modlitwom dobrych ludzi w czwartek wróciłyśmy do domku teraz jesteśmy pod opieka dobrych ludzi z hospicjum opolskiego pozdrawiam