No trzeba by rozstrzygnąć, czy zakończenie istnienia wszechświata jest absolutnie niemożliwe.

A jeszcze trzeba rozstrzygnąć czy zakończenie świata z naszego punktu widzenia traktować jako zakończenie. Bo może jakaś czarna dziura wciągnie wszystko i świat się skończy z naszego punktu widzenia. Ale co jeśli ta czarna wtedy gdy wszystko wciągnie wybuchnie i stworzy nowy wszechświat i nową czasoprzestrzeń?
My jesteśmy tylko obiektami czterowymiarowymi dla nas koniec będzie wtedy gdy czasoprzestrzeń czterowymiarowa się skończy. Ale z innego punktu widzenia jak my to jeszcze nie będzie koniec.

Określenia "komputer" uzylem raczej symbolicznie. Trudno nawet powiedzieć jak się będzie nazywała maszyna zdolna do przechowania zawartości ludzkiego umysłu czy nawet do symulacji jego działania. Z włączaniem/wyłączaniem moze byc tak jak z obecnym komputerem: można wylączyc a dane nie zanikają i można wznowic operacje po włączeniu.
Już obecnie cwiczy sie z sieciami neuronowymi w komputerach, ale oczywiście daleko do ludzkiego umysłu. Jego nawet jeszcze w dostatecznym stopniu nie znamy.

Temat ten jest eksploatowany przez pisarzy science-fiction, ale warto sie zastanowic czy jest to realne. Starzenie się organizmu i w efekcie śmierć to wynik niedoskonałego odnawiania komórek i sumowania błędów. Nie bardzo widać przesłanki aby pędkosc ruchu miała wpływ na te procesy. Niezależnie od tego z jaką prędkoscia sie poruszasz, metabolizm i tak odbywa sie w swoim tempie, jak wcześniej. Czas jest względny dla różnych obserwatorow, a tu mamy caly czas jednego obserwatora, ktory tylko porusza sie z rożną prędkoscią.

Albo uciąłbys sobie drzemke na 100 lat czy więcej;-)

Zobacz tu czym jest dylatacja czasu: http://pl.wikipedia.org/wiki/Dylatacja_czasu
Dla rzeczy które poruszają się prędkościami prędkości światła upływ czasu się zatrzymuje. Można by to wykorzystać w dążeniu do nieśmiertelności. Bo wystarczyłoby rozpędzić się do prędkości światła bo zatrzymany czas to tak jakby nieśmiertelność.

Wiecznego Wszechśiata nie jest możliwe. Jeżeli zakończenie istnienia Wszechświata, np w wyniku tunelowania do innego stanu jest możliwe, to z definicji nie jest to Wszechświat wieczny.


Askadtowiesz



ROTFL!!!!



Im więsza prędkość tym wolniej chodzą zegary. Wszystkie, także biologiczne.

Askaadtowiesz bredzi. Jak zwykle



Tylko że dla niego upłynie np 1 sekunda, a dla całej reszty Wszechświata np miliard lat.

Zwróć uwagę na definicje, która przywołałeś:
"Dylatacja czasu – zjawisko różnic w pomiarze czasu dokonywanym równolegle w dwóch różnych układach odniesienia, z których jeden przemieszcza się względem drugiego. Pomiar dotyczy czasu trwania tego samego zjawiska." To nie z czasem cos sie dzieje, tylko wynik pomiaru zależy od układu odniesienia, z któego dokonuje sie pomiaru. To jest banał, rzecz oczywista.
W praktyce mamy taką sytuację, że wybuch supernowej, który akurat obserwujemy, nie nastepuje w tej chwili gdy go widzimy, lecz nastąpił duzo wcześniej, powiedzmy tysiac lat wczesniej. Tyle czasu potrzebowało swiatło aby do nas dotrzeć i tym samym przekazać nam tę informację. Termin "dylatacja czasu" jest niezbyt szczęśliwy, ale sie przyjął i nie ma na to rady.
Gdyby upływ czasu dla człowieka sie zatrzymał, byłoby to równoznaczne z zatrzymaniem funkcji życiowych, czyli ze śmiercia, a nie z nieśmiertelnością.

Jeśli czas się zatrzymuje, to zatrzymują się tym samym wszelkie procesy zachodzące w mózgu. Czyli także, przepraszam za brzydkie słowo, dusza. Jaki pożytek z istnienia, którego się nie odczuwa? Taka sama to nieśmiertelność, jak dać się zamrozić. To co najwyżej podróż w czasie w jedną stronę.

To zjawisko to nie jest dylatacja czasu. To jest po prostu efekt podróży światła z określoną prędkością. Dylatacja czasu to zjawisko relatywistyczne. Zachodzi, gdy dwóch obserwatorów porusza się względem siebie.

Ile jeszcze takich głupot powiesz?

Ale nigdy też nie odczuje się śmierci. Jak ktoś nie chce umierać to rozwiązanie jest proste.
Tylko czy wszechświat zawsze będzie się rozszerzał prędkością światła. Czy lecąc prędkością światła nie dolecę na skraj wszechświata i przez niego nie przelecę?
Czy można oszukać Boga i uniknąć sądu ostatecznego rozpędzając się do prędkości światła?

Dwóch tytanów intelektu się dobrało i się licytują, kto powie większy debilizm.

Po pierwsze - nie da się w myśl OTW rozpędzić do prędkości światła.

Po drugie - nawet jak się rozpędzimy do powiedzmy 0.9c, to i tak z punktu widzenia naszego z nami i naszym statkiem będzie się wszystko "działo normalnie". Reszta Wszechświata będzie postrzegała nasz zegar jako zwolniony.

Będziesz odczuwał dokładnie takie samo starzenie i ze swojej perspektywy umrzesz tak samo nieuchronnie.

Wiem ze nie rozpędzę się do prędkości światła po prostu nie chce się pisać za każdym razem prędkość bardzo bliska światłu. Ale 0,9 C to przesada. Jeśli damy rady do 0,9 C to tez damy rade do 0,99999999...C.
Teoretycznie można też masę rozpedzić do 1,0 C ale trzeba do tego mieć nieskończenie wiele energii. Gdybym to zrobił to pewnie zniszczyłbym cały wszechświat zarabiając całą jego energie.

Tylko ze zanim ja poczuje choćby upływ minuty poruszając się prędkością bardzo bliską światłu to ziemia się zestarzeje i umrze, słonce wygaśnie, galaktyka zginie, powstanie nowa, a potem ta nowa zginie i powstanie nowa i tak miliard razy. Czy Bóg będzie tak długo czekał z sądem Bożym na mnie? I gdzie ten sąd się odbędzie gdy Ziemia nie będzie już istnieć.

Myślę, że dla kogoś, kogo czas nie wiąże, "czekanie" nie jest problemem.

W fizyce relatywistycznej pojęcie kolejności zdarzeń jest względne. Więc z czyjego punktu widzenia mówisz "zanim": swojego? ludzi na ziemi? Boga?