Tak na szybko.

Argument kosmologiczny.

Przesłanki:

1)Swiat skałda sie z bytów przygodnych.
2)Kazdy byt przygodny wymaga przyczyny swego istnienia.
3)Ostateczną przyczyną istnienia bytów przygodnych nie może byc zaden byt przygodny ani grupa takich bytów.

Wniosek:

Ostateczną przyczyną istnienia bytów przygodnych jest byt konieczny nazywany Bogiem.

Pozniej odniosę sie do innych tresci.

Johnny99, ostatni post, bo nasza dalsza rozmowa nie ma sensu. Jestem trochę rozczarowany, bo naprawdę spodziewałem się wyższej jakościowo dyskusji.



Ciągle to samo – niezrozumienie, że wobec każdej dychotomicznej możliwości możliwe jest zajęcie TRZECH różnych stanowisk.
Przyjmuję, że TAK
Nie przyjmuję, że tak (ani nie) – NIE WIEM
Przyjmuję, że NIE

Wszystko to co piszesz zostało omówione i zaadresowane w pierwszych 4 punktach tutaj http://www.filmweb.pl/user/impactor
oraz w naszych poprzednich postach.

Rozmowa z Tobą jest niczym rzucanie grochem o ścianę.



Nie zwykłem wykorzystywać niewiedzy innych do własnego wzbogacenia
http://en.wikipedia.org/wiki/Spectrum_o ... robability


Oczywiście, że nie tylko przyjmujemy że nie istnieje, ale to wiemy. To chyba jasno wynikało z mojego postu. Lecz wykluczenie możliwości istnienia jednego boga nie wyklucza możliwości istnienia nieskończonej ilości innych bogów.


Nie przyjmujemy, że istnieje. A dopóki nie przyjmujemy, że coś istnieje, to z praktycnzego punktu widzenia zachowujemy się tak, jakby nie istniało – nie dlatego, że uważamy, że nie istnieje, tylko dlatego że wszelkie twierdzenia wynikające z jego istnienia nie zostają przez nas przyjmowane.



Sam wklejasz zdania, których albo nie czytasz, albo zupełnie nie rozumiesz. To jest po prostu przygnębiające.

Postawa w tym przypadku to nie sceptycyzm, tylko adeszczyzm. Różnice są dwie, i obie są zawarte w tej mojej jednozdaniowej definicji sceptycyzmu:

1) sceptycyzm jest nieprzyjmowaniem JAKICHKOLWIEK wierzeń...

A nie wierzenia o padającym deszczu.


2) … z powodu braku dobrych podstaw do uznania ich za prawdę.

Adeszczyzm nie mówi nic o przyczynach nieprzyjęcia wierzenia, tylko o samym braku jego przyjęcia. Może jego przyczyną był sceptycyzm? A może niechęć do niekomfortowej myśli, ze nam pranie zamoknie? A może spaliśmy i nasz adeszczyzm był efektem braku świadomości, a więc możliwości przyjęcia pozycji deszczyzmu?


Tak jak już pisałem, nie zamierzam kontunuować rozmowy ponieważ z dwóch powodów nigdzie ona nie prowadzi.
Po pierwsze - w mojej opini zupełnie nie przyswajasz tego, co się do Ciebie pisze. Mógłbym więc równie dobrze porozmawiać sobie z kartką papieru, na której wydrukowany jest jakiś teistyczny argument.
Po drugie - i być może ważniejsze - stwierdziłeś, że bóg wykracza poza logikę, i logika nie ma wobec niego zastosowania.
Jeśli nie wiesz, dlaczego nie jest to tak genialny wybieg, jak Ci się może wydawać, to pogoogluj sobie dlaczego żaden z liczących się zawodowych apologetów (tak chrześcijańskich, jak i nie-chrześcijańskich) unika tego stwierdzenia jak ognia, i ogranicza logiką tak boga, jak i jego wszechmoc.

Dziękuję za rozmowę, i przepraszam jeśli momentami mogłem wydać się niemiły.

To tylko erystyka. Po pierwsze - sytuacja druga jest równoznaczna z niezajęciem stanowiska i tak ja to nazywałem, ale to tylko kwestia nazewnictwa. Możesz to sobie nazywać "zajęciem (trzeciego) stanowiska", nie mam z tym problemu. Po drugie - stanowisko nr 2 to nie ateizm tylko sceptycyzm.



Oczywiście. Ale to nie jest ateizm. No, chyba, że chcesz koniecznie nazywać mnie "ateistą względem Zeusa i Kriszny", ale to jedynie celowe zaciemnianie zagadnienia, bo nie na tym polega spór teizm/ateizm.



Wielu katolików "w praktyce" zachowuje się tak, jakby Bóg nie istniał, ale nie nazywają się ateistami.



Czyli: nie przyjmujesz żadnego twierdzenia, które by wynikało z istnienia Boga, ale mimo to nadal nie uważasz, że nie istnieje? To oznacza, że nie wyprowadzasz wniosku z przesłanek - jak już pisałem.



Znowu zapominasz, że mówimy tu o konkretnym przypadku.



I dlatego nie dotyczy mojego przykładu, gdyż wyraźnie w nim napisałem, jaki jest powód nieprzyjęcia tez o deszczu - brak przesłanek do przyjęcia takiego czy innego. Nie mówię więc o żadnym "adeszczyzmie", tylko o sceptycyzmie. Twojego pojmowania ateizmu również to nie dotyczy, gdyż wyraźnie napisałeś, dlaczego ateista nie przyjmuje stanowiska teistycznego.



Z reguły nie przyswajam bredzenia



I kto tu "nie przyswaja tego, co się do niego pisze"? Napisałem "jeśli". Rozumiesz znaczenie tego słowa?



Bo jeśli się tego ograniczenia nie wprowadzi, apologetyka (tak chrześcijańska, jak i niechrześcijańska czy ateistyczna) staje się niemożliwa. Identycznie jest np. z nauką - nie dałoby się jej uprawiać bez przyjęcia, że w ogóle możliwy jest logiczny namysł nad rzeczywistością, przynajmniej do pewnego stopnia. Ale nie dotyka on fundamentaliów - takich np. czy rzeczywistość "realnie istnieje".

Bynajmniej. Wiemy, że daltonista nie odróżnia zielonego i tyle. Wiadomo to obiektywnie i nikt nie ma mu obowiązku niczego udowadniać.

impactor, na wszelki wypadek przypomnę mój post o poprawnej pisowni słowa "bóg" małą literą: viewtopic.php?p=824396#p824396
Oczywiście, gdy mowa o Bogu w monoteizmie, wtedy trzeba stosować wielką literę.

Jeśli natomiast nadal chcesz pisać z błędem, to biorąc pod uwagę, że na tym forum regulamin tego zabrania, możesz zaoszczędzić czasu i od razu poprosić o bana - dysponujemy szeroką ofertą.

Gość nawet nie raczył wspomieć,co rozumie przez termin "logika",a przekonany jest ze jego rozumienie tego pojęcia jest tym własciwym.Gdzie doszło do konfrontacji znaczeń?Przeoczyłem coś?Jezeli nie,to proponuje Impactorze wziąc do ręki porządny słownik i zapoznać sie ze znczeniami tego pojecia i wybrac to które preferujesz.Dalej to juz zapewne wiesz co masz robić



Napisałem:

.
logika materii i logika ducha to dwie rózne logiki.

Co oczywiste zdanie to miało swój okreslony kontekst którego nie pojął impactor.Nie pierwszy raz zresztą.
definicja:

Logika prawidowe,własciwe rozumowanie, myslenie,zdrowy rozsądek.(SJP Duraj)

W tym zanczeniu obszar poprawnego rozumowania dotyczący "ducha"i obszar poprawnego rozumowania dotyczący "materii",to dwa rózne sytemy myslowe które osadzone są na gruncie odmiennego znaczenia pojęć.Taki jest sens tego co napisałem.
Dalej:

Niestety ateisci popełniają notorycznie błąd przesniesienia znaczenia z logiki "materii" do logiki "ducha',stad na przykad koncepty,typu: udowodnij istnienie Boga,w którym pojecie to w rozumieniu ateistów stanowi rolę "obalacza"koncepcji teistycznej.Dlatego też praktycznie kazda tego typu zagrywka jest potwierdzeniem absurdalnej "logiki" ateistów.



Nie zmienia to faktu,że twierdzenie daltonisty jest prawdziwe i twierdzenie obiektywnej większosci tez jest prawdziwe.Kazda ze stron korzysta ze swojej percepcji odnoszac się do tego co się im przedstawia.Ponadto daltonista nigdy nie powiedział,ze to co widzi jest obiektywnie prawdziwe.Z tego więc względu nie mozna mu nic zarzucić.

Nie. Przy przyjęciu ogólnej definicji "koloru zielonego" i "daltonisty" twierdzenie daltonisty, że takowy widzi, jest nieprawdziwe.

Nie może być nieprawdziwe czyjeś twierdzenie, że coś widzi, jeżeli ten ktoś to widzi.

W tym wypadku z definicji co najwyżej może mu się wydawać, że widzi.

Cały ambaras jest o to, że - jakby chrześcijano-centrycy się nie spinali próbując naginać ortografię aby służyła ich totalitarnym teistycznym wierzeniom - ja niestety nie mówię o jakimś jednym bogu w monoteiźmie, tylko o jakimkolwiek bogu, bądź bogach.
A kiedy mówię o jakimś konkretnym bogu monoteistycznym - wtedy stosuję jego imię własne, jak np. judeo-chrześcijański Jahwe, i to piszę z dużej litery.

Życzę trochę mniej małostkowości i jahwecentryzmu.

To już interpretacja. Stwierdzenie, że widzi, jeśli widzi, pozostaje prawdziwe.

Ale nie widzi, o czym więc rozmawiamy?

Ech, te ateistyczne lęki i traumy.. nawet ortografia budzi w nich paniczny strach



Ależ widzi. Widzi zielone. Jak można twierdzić, że nie widzi zielonego, skoro je widzi?

Widzisz promieniowanie podczerwone?

Nie.