I nie przyszło Hosiowi na myśl, że choroba psychiczna zaburza (determinuje) również zdolność interpretacji?



Oczywiście, że takie cuda są. Niemniej prawdą jest też, o czym piszę w tym wątku bodaj po raz bodaj dziesiąty, że o psychozę religijną danego typu o wiele łatwiej u wyznawcy.

Byłeś faktycznie synkretysta,dlatego dowiadczałeś : Allaha, Dyskordii, Jahwego i Jezusa.


Zawsze szukałeś,a z chrzescijanstwem w głebi duszy się nie utożsamiałeś.(To co pamiętam z twojego życiorysu)


Nie przyszło,dlatego że:

Zaburzenie w przypadku Teisty dotyczy np:" bezposredniej" wizji Boga.A "bezposrednia' wizja Boga (stan patologiczny) zakłada również posrednią (stan niepatologiczny),czyli de facto zgodność w obu przypadkch z wyznawanym swiatopogladem.W tych własnie ramach mówi się o psychozie religijnej.

Jezeli spojrzymy z perspektywy analogicznej,to:

W przypadku ateisty nie ma podstaw do tego,aby doswiadczał (interpretował) "bezposrdnio" Boga/Jezusa.



Nie ma większych szans na konsensus.
ale:

Jeszcze jedna kwestia:

Choć uzyłem powyżej okreslenia:psychoza religijna,to nie jest to zbyt fortunny zwrot.
Taka synteza moze sugerować,że bezposrednią przyczyną stanu patologicznego jest komponent religijny.
A faktycznie jest trochę inaczej,a mianowicie,występują psychozy interpertowane jako religijne i niereligijne,a to z kolei oznacza,że forma tesityczna jest de facto wtórna do samej psychozy.
Potwierdza powyższe,poniższy cytat:

Czynniki religijne nie mają zadenej specyficznej roli przy powstawaniu choroby,mają ją zaś z pewnoscią przy nadawaniu kształtu myslom obsesyjnym (Psychologia Religii str 87)

A wiec przyczyną choroby nie moze być teizm.

Hosiemu umyka również fakt (którego co prawda jawnie dotąd nie deklarowałem), że porzuciłem dyskordiaństwo jako wyznanie, pozostawiając je w roli inspiracji do działania.

Jestem więc aktualnie osobą nie wyznającą żadnej religii, ale też nie skłaniającą się ku rozmaicie rozumianym -izmom, z jednym wyjątkiem reizmu, który wszakże jeszcze nie istnieje. Aczkolwiek reistyczne dialogi można już czytać w Mini poradniku filozoficznym, nie istnieje reistyczna doktryna, dogmatyka, eschatologia, apologia, itd. itp. etc. wtf. Najogólniej rzecz biorąc jest to wywrócenie całego układu na nice: w regularnych religiach człowiek wierzy w byty duchowe, od których zależy, w reistycznej irreligii byty duchowe wierzą w człowieka, od którego zależą.

Wyznanie takie jest o tyle sensowne, że drobnymi (na razie) krokami zbliża się epoka, w której lemowski dogmat Kreacji Pośredniej przestanie być literacką fikcją, a stanie się twardą rzeczywistością; innymi słowy, człowiek powoływał będzie do istnienia byty sentynentne lub wręcz świadome. Zresztą, przyglądając się rzeczom, jakie hodowcy wyrabiają ze zwierzętami, mam wrażenie, że czas najwyższy coś z tym piekłem kartezjańskiej amoralnosci zrobić.

Koniec offtopu. "Wizja", której doświadczyłem, była o tyle bez sensu, że nigdy nie skłaniałem się ku islamowi, co Hosiemu umknęło. Była natomiast bluźniercza i po dukajowsku brutalna.

Oczywiście, to ustaliliśmy już dość dawno. Religia nie będzie przyczyną choroby jako taką, może jednak
a) chorobę ukierunkować
b) utrudnić rozpoznanie, co pogorszy rokowania
c) sprzyjać przełomowi psychotycznemu, bez którego choroba mogłaby się nie ujawnić w danym momencie lub nawet wcale (patrz syndrom jerozolimski)




Podstawą taką jest np. zniesienie zdolności logicznego myślenia. Kolega, o którym wspominałem, zdawał sobie np. sprawę, że miał halucynacje o treści religijnej, co nie przeszkadzało mu jednocześnie wierzyć w inne urojenia, oparte na treści tamtej halucynacji. Dokładniej mówiąc -koleś z zapałem wykonywał misję zleconą mu przez anioła, z którego urojeniowego charakteru zdawał sobie sprawę.

Dlaczego przesądzasz, ze sie nie zastanawia? Powiedzmy, ze nie musi czy nie ma obowiązku, ale zapewne myśli (nieobowiązkowo) o różnych aspektach. Dużo tu zależy od nastawienia, zaangażowania itp.


A wiem, Ważne ze siła zewnętrzna. Czy to szatan czy narkotyk czy lek, działa z zewnątrz.



To jest poglad kuriozalny. Wiesz co znaczy "roi"?. A o czym konkretnie roi?

.I tu nie masz problemu z konkretnymi przykładami. Podaj analogiczne dla "urojeń ateistycznych".


Co to są tresci bez Boga? Przecietny człowiek w ciagu dnia myśli o najrózniejszych sprawach i wiekszość z nich to są treści bez Boga. Czy to są treści ateistyczne i ponadto urojenia?


Nazewnctwo jest tu nieco rózne ale idea taka sama, gradacja. Z tego względu osobie badanej, u której nie stwierdzono choroby psychicznej, mozna powiedzeic, ze nie jest chora
psychicznie. Nie znaczy to jednak, ze nie cierpi na przypadłosci mniejszej wagi, o czym powinno sie jej powiedziec.

Moze tak byc ale tu akurat nie było nic do skomentowania. Zgodziłeś sie z moja opinią, co mnie zreszta nieco zaskoczyło.

Uszkodzenia mózgu moga byc jedna z przyczyn urojeń ale nie jedyną. Badano to dosc dokładnie i nie udało sie wyciagnac jednoznacznych wniosków.
Podział na religijne i niereligijne jest dość dziwnym podziałem. Równie dobrze mozna by podzielic na historyczne i niehistoryczne;-). Bynajmniej nie zawsze swiatopoglad gra decydującą rolę w urojeniach.

Równiez wychowanie religijne kształtuje umysł dziecka w kierunku zjawisk nadprzyrodzonych i taki umysł moze byc bardziej podatny na zaburzenia psychiczne (podatny, gdyz zwykle wystepuje wiecej czynników).

Pytanie do ateisty.Czy boisz sie śmierci?

Śmierci - nie. Cierpienia towarzyszącego śmierci (które może trwać latami) - jak najbardziej. Dlatego jestem zwolennikiem eutanazji.

Serio nie boisz się śmierci w sensie nie odczuwania grozy w obliczu konieczności zaprzestania dalszego istnienia?

Nie. Dlaczego miałbym się bać nieistnienia? Co w tym strasznego?

Irracjonalnie. Ludzie tak mają. Ty nie?

To nie wyraz niedowierzania czy nagany, po prostu pytam z ciekawości.

WSZYSCY ludzie tak mają? Skąd ten pomysł??

A napisałem coś takiego?

Napisałeś, że ludzie tak mają, a ja nie. Sugeruje to, że jestem jakimś wyjątkiem. Więc dopytuję. Bo wydaje mi się, że strach przed śmiercią nie jest taki znowu powszechny.