Jest to kwestia wciąż nierozstrzygnięta ostatecznie.

Ja to nierozstrzygnięta?
Przecież Yarpen jest święcie przekonany, że jego dziecko jest w niebie... Wolno mu żywić takie przekonanie, czy nie ma do tego żadnych podstaw, poza - jedynie - pokładaniem nadziei w Bogu?

Niech się Yarpen wypowie, ale sądzę, że jego przekonanie wynika właśnie z pokładania nadziei w Bogu.

Zapraszam do poczytania: Nadzieja zbawienia dla dzieci, które umierają bez chrztu

Już się wypowiedziałem.

A w przypadku zmarłego dziecka ochrzczonego też jest jedynie nadzieja, czy aż pewność (wynikająca z wiary), że to dziecko jest w niebie?

Najwiecej problemow z Bogiem i troski o zbawienie wszystkich wydaja sie miec niewierzacy.
Wierzacy poklada nadzieje w Bogu i tak zyje.

@czuowiek: to jest zawsze nadzieja. Ale “nadzieja zawiesc nie moze“ (ciag dalszy w Biblii).zu

Czyli innymi słowy kompletnie nie ma znaczenia, czy zmarłe dziecko jest ochrzczone, czy nieochrzczone?

Co rok prorok

"Jest niezmiennym artykułem wiary boskiej i katolickiej, że dusze tych, którzy umierają obciążeni grzechem pierworodnym, pozbawione są wizji uszczęśliwiającej. II Sobór Lyoński (1274) oraz Sobór Florencki (1438–1445) nauczały nieomylnie:

Dusze tych, którzy umierają w grzechu pierworodnym albo w uczynkowym grzechu śmiertelnym, natychmiast po śmierci zstępują do piekła, gdzie jednak nierównym podlegają karom."

Nauczały nieomylnie

Nieomylnie. Tak właśnie nauczały. Ta nieomylność była tak wielka, że papież Benedykt próbował ją podważyć:

"Nieochrzczone dzieci idą do nieba

Do raju przeznaczone są te dzieci, które umierają bez chrztu – do tego wniosku doszła Międzynarodowa Komisja Teologiczna. Oznacza to odejście od tradycyjnej nauki o limbusie – otchłani, w której nieochrzczone dzieci, oddzielone od Boga, miałyby dostępować jedynie szczęścia naturalnego.

“Nadzieja zbawienia dla dzieci umierających bez chrztu” to tytuł dokumentu Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Obszerne jego fragmenty opublikowała już katolicka agencja CNS. Autorzy dokumentu podkreślają, że istnieją “poważne podstawy teologiczne i liturgiczne do nadziei, że dzieci zmarłe bez chrztu doznają zbawienia i zażywają błogosławionego szczęścia”. Jak powiedział w Radiu Watykańskim o. Luis F. Ladaria, sekretarz komisji, dokument jest wynikiem badań, które będą kontynuowane. Podkreślił on, że pod uwagę wzięto trzy czynniki: miłosierdzie Boże, pośrednictwo Chrystusa, który przyszedł zbawić wszystkich ludzi, oraz fakt, że Jezus szczególną miłością i troską otaczał dzieci. Pojęcie “otchłani”, wprowadzone w XVIII wieku, było wyrazem “zbyt zawężonej i rygorystycznej wizji zbawienia”.

Ojciec Święty Benedykt XVI, który do chwili konklawe w kwietniu 2005 roku stał na czele Międzynarodowej Komisji Teologicznej, już w 1984 roku nie ukrywał, że nie jest zwolennikiem tego pojęcia. To właśnie Papież wytyczył studia nad tym zagadnieniem, prawdopodobnie w uzgodnieniu z Janem Pawłem II. Benedykt XVI udzielił zgody na opublikowanie tego dokumentu."

Źródełko: 'nieomylne' Radio Maryja:

http://www.radiomaryja.pl/bez-kategorii ... -do-nieba/

Co jeden, to bardziej nieomylny

Czasem ma, czasem nie

Można wymodlić zbawienie duszy ponoć. Czasem pomoże, czasem nie. Nie ma jasnych kryteriów, ani żadnej pewności nie ma, że to pomoże.

Nadzieja to tutaj słowo klucz. Trzeba mieć nadzieję, ale oczywiście sama nadzieja nie wystarczy. Trzeba się modlić 'w nadziei', że to pomoże, ale wciąż 100% gwarancji nie ma.

Można też 'dać na mszę' za duszę, żeby inni się modlili, lecz znowu: gwarancji nie ma... Czyli znowu: może pomoże, może nie.

Rozumiesz już? Nie? Ja też nie

Kolejny na tym forym, który nie zna znaczenia słów.
Fakt. Nie napisałeś tego wprost, ale swoimi enuncjami o nieomylności papieskiej zasugerowałeś, że chodzi o dogmat.
Przyzwyczajaj się, że jeśli na katolickim forum używasz pewnych katolickich sformułowań to są one tak, a nie inaczej rozumiane.
No, ale cieszę, że w końcu zrozumiałeś, że nauczanie o limbusie jest jedną z prób wyjaśniania trudności o konieczności chrztu w Kościele podtrzymywaną przez niektórych papieży, a odrzucaną przez innych.

A co w tym dziwnego?
Odpowiedz.
Kłóci Ci się to z fałszywym obrazem Kościoła skostniałym w dogmatach?
Kłóci Ci się to z błędną opinię na temat Kościoła, w którym wszyscy myślą tak samo?

Widocznie ta kwestia jest akurat łatwiejsza do rozstrzygnięcia, choć i tu toczą się nawet w Kościele pewne dyskusje.
Dziwi Cię, że łatwiej jest rozstrzygnąć, że 2x2 =4 niż znaleźć całkę szczególną równania różniczkowego y'=y² x(2+cosx)
spełniającą warunek początkowy y(0)=1 ?

Czyli patrzysz, a nie widzisz; słuchasz, a nie słyszysz; czytasz, a nie rozumiesz...

No i widzisz?
Ładnie to ująłeś.
Trzeba mieć nadzieję i się modlić.
Jasne, że gwarancji żadnej nie ma, poza nadzieją zwiazaną z wiarą.
Tak Ci to przeszkadza?
Wolisz magiczną różdżkę, machnąć, powiedzieć zaklęcie i mieć pewność, ze zadziała?

Wytłumacz mi proszę, bo nadal nie rozumiem:

1. dziecko zmarłe - ochrzczone idzie do nieba.
2. dziecko zmarłe - nieochrzczone - idzie do nieba.

Jakie ma znaczenie dla punktu 2, że "Bóg znajdzie sposób"? Chrzest to też jest jakiś sposób na niebo dla zmarłego dziecka. W przypadku nieochrzczonego Bóg znajdzie inny sposób. Stąd moje pytanie - jaka to w takim razie różnica, czy zmarłe dziecko jest ochrzczone, czy nie ochrzczone, skoro różnią się jedynie sposoby trafienia do nieba?

Czy jeśli ja przyjadę do Przemyśla pociągiem, a ty autobusem, to ja będę w Przemyślu inaczej niż Ty?

Przemyśl to...