Zauważ tylko co to za sobą pociąga. Zero kultu (przynajmniej instytucjonalnego), zero religii, zero wiedzy o takim bogu.

Dlaczego nie?
W końcu - jak widać - zostaliśmy zaprojektowani bardzo konkretnie i szczegółowo a co się z tym wiąże również instytucjonalnie, z wszystkimi tego konsekwencjami.

Dla jednych widać, dla innych nie widać. Oczywiscie dla potrzeb tej dyskujsi musimy załozyc, ze widać,
Jeśli jednak wiemy tylko, ze zaprojektował nas ktoś, kogo mozemy nazwac Bogiem, ale rownież inaczej, to nie wynika z tego ani zaden kult (chyba ze dobrowolny) ani żadne przepisy, obowiązki itd.
Gdyby Bóg zaprojektował człoweka jako swego wyznawcę, cała ludzkosc czciłaby tego jedynego, a tak przeciez nie jest.

Myślę, że po zakończeniu tej dyskusji, tak samo dobrze będziemy mogli zaobserwować naszą "formę", ale mniejsza z tym.

Zastanawia mnie środkowe zdanie, bo jeśli wiemy, że zaprojektował nas ktoś, kogo nazwiemy Bogiem, to czy nie wynika z tego kult, przepisy czy obowiązki? Co w takim razie wynika z pewności wiedzy o stworzeniu?

Niby w jaki sposób?

W taki sposób, że czytelne intencje i aktywności (wiedza o stworzeniu przez Boga), posiadają skutek.

Niczego nie wyjaśniłeś. Raz jeszcze: na jakiej zasadzie z umownej wiedzy o tym, że świat i ludzi stworzył ktoś umownie określony jako Bóg, miałyby wynikac jakies przepisy, obowiązki i kult?

W religiach abrahamowych, przykładowo, te rzeczy wynikają z domniemanego Objawienia, ale to jest już inna sprawa.

Nie z umownej wiedzy, ale z wiedzy.
Askadtowiesz napisał "Jeśli jednak wiemy tylko, ze zaprojektował nas ktoś, kogo mozemy nazwac Bogiem...", więc chodziło mu o wiedzę niepodważalną, która daje pewność co do aktu stworzenia.

Umowna wiedza, jak sama nazwa wskazuje, może posiadać np. pewne umowne ograniczenia. Dlatego z tego rodzaju wiedzy nie musi nic wynikać.

Natomiast jeśli uznajemy niepodważalną wiedzę o stworzeniu, to implikuje ona dla nas konsekwencje, na zasadzie celowości działania.
Dlatego pytanie (do Asadtowiesz) brzmiało: jeżeli tym celem nie jest kult, przepisy czy obowiązki - to co?

Życie i rozwój. Jeżeli ktoś stwarza zdolne do rozwijania się istoty żywe, to logiczne, że o to chodzi.

Jest to logiczne, pod warunkiem istnienia życia i rozwoju na określonych zasadach, określonych przez Stwórcę.

Zdanie sformułowane przez Ciebie logiczne nie jest.

Nielogiczne jest dla Ciebie założenie, że rozwijające sie życie ma za cel rozwijać się i żyć? Gdy sam w kółko powtarzasz, że z istnienia Stwórcy koniecznie wynikać musi jego kult, nie podając żadnych agumentów na rzecz tej tezy?

Ciekawe.

Pokaż mi miejsce, gdzie chociaż raz sformułowałem zdanie, jak Ty to napisałeś "że z istnienia Stwórcy koniecznie wynikać musi jego kult". Wystarczy jedno.

Rozumiem, że subtelność różnicy między tym co jest, a tym czego nie ma, jest faktem który nie każdy ma ochotę zobaczyć. Zapewne nie bez powodu.

Pytam zatem - dlaczego miałby wynikać?

Nie ma zadnej pewności, mogą byc tylko przypuszczenia.
Gdyby byłą pewnośc, należałoby powiedzieć skąd sie bierze i co się na nią składa.
Oczywiscie ludzie sami moga sobie ustalic przepisy i obowiazki, ale chodzi nam oczywiscei o te, które w jakiś sposób przyszły z zewnatrz.

Widzisz zmierzałem do tego, że Twoja wypowiedź dotycząca braku jednoznacznie zrozumiałego religijnego przesłania i jego konsekwencji, w pewnej części dotyczyła religii w kontekście formy i liturgii.
Natomiast co do przesłania tj. ewangelii, czyli że tak powiem ideologii i treści, nie była już tak jednoznacznie negująca. Tzn. być może się teraz trochę zagalopowałem, bo o to chciałem się właśnie dopytać, czy zgadzasz się (w części) z treścią, np. chrześcijańskiego Boga jako Stwórcy z jego cechami, a negujesz samą liturgię jako zewnętrzną postać kultu, czy nie wchodzisz w żaden z tych poziomów szczegółów?

Teraz, po Twojej ostatniej wypowiedzi wnioskuję, że nie przekonuje Cię żaden religijny przekaz na poziomie konkretnych informacji. Dobrze to odebrałem?

Sorry, że pytam w taki bezpośredni sposób teraz, jak gdybym uważał, że mam prawo wiedzieć i już. Zamierzałem dowiedzieć się tego w rozmowie, no wyszło jakoś trochę inaczej...