Sorry, ale ja nie mam najmniejszych problemów, ze zrozumieniem czym jest Słowo. Bynajmniej nie dlatego, że mogę zrozumieć skomplikowane rzeczy (w co wątpię), ale dlatego, że wydaje mi się to elementarnie proste.
Słowo (nie słowa) słowo - to niezmienne znaczenie czegoś. To Wiekuista Osoba, która przez "słowo" określa się jako nie podlegająca zmianom. To wieczne życie, wieczne prawo, niezmienne prawo, niezmienny zamiar, niezmienne uczucie, niezmienny czyn, to Jestem, Który Jestem (Będę, Który Będę - Byłem, Który Byłem) (Wj 3.14).

Masło maślana, naukowo -tautologia.
Na przykład Wikipedia definiuje słowo następujaco:

Słowo – elementarna część mowy. Jego pisanym odpowiednikiem jest wyraz. Za pomocą słów określa się wszelkie pojęcia rzeczywiste i abstrakcyjne, tak że na ogół ludzie myślą słowami. Wiele słów składa się na mowę.
Słowo to znak języka; zespół dźwięków mowy ludzkiej będący symbolicznym oznaczeniem pojęcia.

Nikt nie mówi o niezmienności, gdyz to sie rozumie samo przez się. Nikt tez nie używa wyrazu "słowo" w innym znaczeniu, moze z wyjatkiem omawianego przypadku.

Nie osoba. Widzisz w definicji że osoba nie jest słowem, ale jest określana przy pomocy słowa. Na przykład osoba Boga jest właśnie określana przez słowo "Bóg", co nie znaczy ze słowo jest Bogiem. Słowo tylko służy do określenia.
Gdy użyjesz np. słowa "tygrys", to też będzie ono niezmiennie oznaczało duzego kota w pregi (oczywiscie należałoby go opisać bardziej szcegołowo) a nie wielkiego zwierzaka z trąbą.
I nawet zabity tygrys bedzie nadal nazywany tygrysem, choć nastąpiłą pewna zmiana.

To jest wszystko bardzo proste
To całe słowo musi znaczyć to co znaczy, bo inaczej by to nie miało żadnego sensu. Albo to wymyślono, albo zostało objawione możesz sobie wybrać, która możliwość co ci bardziej pasuje.

Pojawia się kwestia wyboru definicji "słowa"
Dla mnie chodzi o Biblię, gdzie Bóg przemawia słowem. Czyli ten środek przekazu, to w tym momencie Bóg. ...a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo.

Slowo to mysl.
Slowo staje sie tym co oznacza.
Bog cokolwiek pomysli to to sie staje.
Wiara czyni cuda. Jesli wierzysz mocno i prawdziwie to mozesz czynic cuda tak jak Jezus, a nawet i wieksze, jak sam mowil o tym do do apostolow.

nie bardzo jest z czego wybierać bo definicji pasującej do Janowego spojrzenia nie ma:-)

Bardzo dobrze, nikt przecież nie kwestionuje przemawiania słowami. Gdybys to chciał interpretować, ze słowo Boga jest tak ważne jak sam Bóg, to nie ma w tym błędu, choc w sumie to tylko chwyty literackie, bez wiekszego znaczenia.
Natomiast znaczenie: Bóg jest słowem, jest oczywiscie nielogiczne.


Coś jakbyśmy powoli dochodzili do porozumienia. Też tak mówiłem.

Jeżeli od razu staje się cokolwiek Bóg pomyśli, to nie chciałbym być w Jego skórze. W praktyce musiałby się ograniczać do nie-myślenia, jakiejś formy medytacji, żeby "przypadkiem" nie zsyłać katastrof itd. Chyba, że z założenia Bóg myśli tylko wtedy, gdy chce tworzyć.

Widać że to forum religijne i wszystko sie wam kojarzy tylko z jednym

Temat odnosi sie do wszechświata który miał powstać z niczego, a to sie przerodziło w jaki sposób Bóg stworzył wszechświat za pomocą słowa

A może to jest tak, że Bóg "działa" w ten sposób, że tworzy to o czym nie pomyśli? Tworzy niejako odwrotność tego, o czym myśli i myśląc o pustce stworzył wszechświat? Wszechświat z niczego?

Wtedy to by nie był wszechświat z niczego, tylko wszechświat z Boga

Proponuję kompromis - wszechświat z niczego zainicjowany przez Boga
Swoją drogą, a co z wszechświatem Nietzschego

Musisz sie zdecydować, albo wszechświat z niczego, albo Wszechświat z Boga.

Robku, liczba i charakter emotek na końcu tego zdania nie była przypadkowa

Tak bardziej na poważnie - trudno jest nam myśleć o czymś, co dzieje się bez przyczyny (bez przekazania energii). Na dzień dzisiejszy nie jesteśmy w stanie czegoś takiego zaobserwować, nie mamy też w żadnym stopniu doświadczeń tego typu.

Z niczego nie,z Boga też nie, to co zostaje? Wszechswiat istniejacy wiecznie.

Dziś już nawet duża część naukowców przyjmuje hipotezę Wszechświata jako wielkiej (i dlatego skrajnie nieprawdopodobnej - ale istniejącej) fluktuacji.
W takim wypadku byłby to rzeczywiście Wszechświat z niczego.
Całkiem możliwe.
Pewnie nie wiesz, że już w czasach Ojców Kościoła rozpatrywano pozytywnie ten model.
Oczywiście - podobnie jak "Wszechświat z niczego" pogląd ten nie wnosi (ani nie wynosi) nic w sprawie Pana Boga.